Ending (Zawgyi)

11.9K 349 49
                                    

အဆံုးမဲ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို တိုက္ခတ္လာေသာ ဆားနံ႔သင္းတဲ့ ေလ။အရိွန္ပါတာေၾကာင့္ နဖူးေပၚက ဆံႏြယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ေဘးသို႔ လႈပ္ခတ္သြားသည္။လိႈင္းရိုက္ခတ္ေသာ ေရမႈန္မႊားေလးေတြက ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔ေရေျပာက္ေလးေတြအျဖစ္ သက္ဆင္း၏။

လန္းဆန္းမႈေၾကာင့္ ညိုခြန္း ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားႃပံုးသြားသည္။ပင္လယ္ျပင္ထံ မ်က္ႏွာမူရင္း ေဘးဘက္ကို လွၫ့္ၾကၫ့္ေတာ့ ၿမဲျမံေနေသာ ေက်ာက္သားပမာ တည္ရိွေနေသာ သူ။အနီေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားက ဂုတ္ကိုေက်ာ္ကာ ပခံုးေပၚတြင္ဝဲက်ေနၿပီး မ်က္ႏွာဘက္မွာလည္း ဖံုးအုပ္ေနတာေၾကာင့္ အျဖဴေရာင္ပကတိ မ်က္ဆန္ေတြကို အနည္းငယ္သာျမင္ရသည္။

သူ႔ရဲ့ နာက်င္မႈကို ခံစားမိခ်ိန္ ညိုခြန္း သက္ျပင္းဖြဖြခ်ရင္း စိတ္ထဲ ေနလို႔မေကာင္း။သို႔ေပမဲ့ အရာအားလံုးေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရင္းရဲတဲ့ သူ႔အတြက္ သိပ္ကိုဂုဏ္ယူမိတာေတာ့ အမွန္။

အရင္လို သေဘၤာတစ္စီး၊ႏွစ္စီးသာ ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းေအာင္  ကမ္းကပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အခုဆို ေသာင္ျပင္ရဲ့ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တရားဝင္ ကုန္တင္သေဘၤာေတြ ရိွေနသည္။အဓိက တင္သြင္းကုန္က ကၽြန္းမွာ ေပါမ်ားတဲ့ ငွက္ေပ်ာခိုင္ေတြအ​ျပင္ စပ်စ္သီးမ်ားစြာျဖစ္သည္။ထိုလူေတြကိုၾကၫ့္ၿပီး ညိုခြန္း ေဘးကလူကို ဦးတည္ကာ

"ခင္ဗ်ား  ခံစားမိလား"

စကားျပန္မေျပာေသာ္လည္း ညိုခြန္းဘက္ကို ေခါင္းအနည္းငယ္ေစာင္းလာသည္။အရင္လို စူးရွေနတဲ့ အေရာင္ကဲြမ်က္လံုးေတြမဟုတ္ဘဲ မေရြ့ရွားတဲ့ အျဖဴပကတိ မ်က္ဝန္းေတြက ငွဲ႔ၾကၫ့္တာမ်ိဳး ေပ်ာက္ရွေနခဲ့၏။

"တကယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈအစစ္ကိုေလ ... ခံစားမိလား"

"မင္းေပ်ာ္လား"

အေမးကို ျပန္လည္း ေျဖၾကားခိုင္းတဲ့ စကား။ညိုခြန္း အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္ၿပီး

"ခင္ဗ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာကလဲြရင္ ကၽြန္းမွာရိွတဲ့ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္လို႔ ေပ်ာ္ပါတယ္"

ဂန္တဝင်လူမိုက်ကြီးကို ချစ်ရေးဆိုမည်Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ