Bir Şans Verir Misin? - Yarı Texting -

- 0.1 -

Selamünaleyküm ✨

Yeni bölümle karşınızdayımm 🌱

ruhsuzdiyarr istemiştin, yayınlıyorum 🌸

Bu arada biraz kitap hakkında yazacağım buraya ona göre okuyun, bu kitapta daha çok tesettürlü olanlara yapılan zorbalık üzerinde durdum. Ekstra olarak haram sevda da mevcut ama esasen tesettür zorbalığı var. Bilmiyorum abartı gelebilir belki size ama cidden bunlar yaşanıyor ve her ne kadar aşırıya kaçanlar olsa da yazmak istedim çünkü çoğumuz az da olsa kesin zorbalığa uğramışızdır diye düşünüyorum. Bana da yapanlar oldu. Hepimizin sesi olabilir Ruhan karakteri 🌿

Zorbalık Esas olduğu için karakterler normale göre daha sert tabiki 🥲 Birebir haram sevda ile ilgili kitap okumak isterseniz de "Hak Yola Talibim!" kitabımı okuyabilirsiniz, Müslüman oluş öyküsüdür aynı zamanda 🕊️

Bilgilendirme olsun dedim 🌼 çok tuttum, keyifli okumalar 🌷

•••

05** ***: Anlayamadım?

Ruhan: Yazma bana.

05** ***: Neden? Yalnızca sohbet etmek istiyorum...

Ruhan: Ben istemiyorum, yazma.

(Görüldü)

...

Telefonu masaya bıraktım, derin bir nefes aldım.

Şimdi de isimsiz biri çıkmıştı...

"Ne oldu Ruhan'ım?"

Duyduğum sesle kafamı kaldırdım.

"Bir şey yok Ayden. Anlaşılan yine birileri üzerime iddiaya girmiş."

"Şerefsizler!" diye öfkeyle konuştu. "Boş ver Ayden, ağzını bozmaya değmez." dedim ruhsuz bir sesle.

"Çıkalım artık. Geç kalacağız." diye devam ettim. "Kızım sen şaka mı yapıyorsun? Daha ne kadar sürecek bu böyle?" Sitemine karşılık omuz silktim. "Vasıfsız, boş insanların yaptıklarına anlam yükleyerek her salisesi değerli zamanımı boşa harcamak istemiyorum."

Aynaya baktım. Feracemi ve büyük boyutlu şalımı düzelttim. "Servis şimdi gelir, çıkalım artık." dedim. Ayden bana 'ciddi olamazsın' bakışları atarken "Cidden geç kalacağız!" dedim sesimi yükselterek.

Ayden tek dostumdu. Tek arkadaşımdı. 10. Sınıfta gelmişti okuluma. Şimdiyse 12. Sınıfa gidiyorduk. İki senedir arkadaştık ama bana seneler gibi geliyordu.

Onun haricinde arkadaşı bırakın, doğru düzgün iletişim kurduğum insan yoktu. Servisin kornası ile düşüncelerimden sıyrıldım, Ayden beni dürttüğünde ilerlemeye koyuldum.

Servise binmiş, ikili koltuklardan birine kurulmak üzere ilerlerken kulağıma bir ses ilişti. "Gelmiş gene din hocamız!"

Derin bir nefes bıraktım ve öldürücü bir sakinlikle başımı konuşan boşboğaza çevirdim. Furkan Sûresi, 63. âyet döküldü dudaklarımdan. "Ve Rahman'ın kulları; O kimseler ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve cahiller kendilerine laf attıkları zaman (onlarla zaman kaybetmez) «Selametle!» derler."