မိုးရာသီရဲ႕ညေနခင္း။ မိုးရာသီဟု ဆိုေသာ္ျငား ဒီညေနေတာ့ အထူးေနသာကာ ေကာင္းကင္တြင္တိမ္စိုင္မ်ားလည္းကင္းရွင္းလ်က္ မိုးသားျပာေတြဟာ စိတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေစသလို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းတိုက္ခတ္လာသည့္ေလမ်ားဟာလည္း လန္းဆန္းတက္ႂကြမႈကိုေဆာင္က်ဥ္းေပးသည္။
ေလအေဝွ႕တြင္ကပ္ပါလာတတ္သည့္ စပါးနံ႕ခပ္သင္းသင္းဟာလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္ဖြယ္ပင္။ ဒီလိုသဘာ၀ေလေလးရႉရွိုက္ၿပီး တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚစပါးခင္းႀကီးကိုေငးေမာေနသည္မွာလည္း သူညေနတိုင္းလုပ္ျဖစ္ေနက်အက်င့္တစ္ခုလိုပင္ျဖစ္ေန၏။
"မဂၤလာပါဆရာေလး"
"မဂၤလာပါကြာ"
သဘာ၀ေလေလးတစ္၀ႀကီးရႉရွိုက္ရင္း စိတ္ၾကည္ႏူးေနခိုက္ ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ဆီမွ ႏႈတ္ဆက္လာသည့္အသံ။ ထိုအသံေၾကာင့္ လည္ျပန္ကာေခါင္းညိတ္အသိမွတ္ျပဳရင္း ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
ထိုစဥ္ အိတ္ကပ္ထဲ၌တုန္ျမည္လာသည့္ဖုန္းသံေၾကာင့္ အိတ္ထဲမွထုတ္ၾကည့္ကာ ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖင့္ ျပန္လည္ေျဖဆိုလိုက္သည္။
"ဟယ္လို ဒယ္ဒီ"
"သားသား မင္းျပန္လာေတာ့"
"သား ဒီတစ္ႏွစ္ထပ္ေနဖို႔ ဒယ္ဒီ့ဆီမွာခြင့္ေတာင္းထားတယ္ေလဗ်ာ"
"မရဘူး ခုျပန္ခဲ့"
"ျပန္မလာခ်င္ဘူးဒယ္ဒီရာ"
"က်စ္! ဒယ္ဒီ့ကိုျပစ္ထားတာမ်ားေနၿပီ"
"သား ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ဒယ္ဒီနဲ႕ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ ဒယ္ဒီ့ေဆြမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ တကယ္မ်က္စိစပါးေမႊးစူးတာ"
"ဟ! မင္းကငါ့သားပါကြ၊ ဒီက ထင္မ်ိဳးျမတ္ေဆြရဲ႕သား၊ ထင္မ်ိဳးျမတ္ေဆြရဲ႕ေစာက္မ်ိဳးေတြကို မ်က္စိစပါးေမႊးစူးရင္ မ်က္လုံးထဲကထုတ္လိုက္ မင္းမွာထင္မ်ိဳးျမတ္ေဆြဆိုတဲ့ မင္းဒယ္ဒီတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္လို႔ေတြး ဘယ္သူဘာေျပာရဲလဲၾကည့္မယ္ ျပန္ခဲ့"
"ႏွစ္ကုန္ဗ်ာ"
"မင္းေသခ်ာလား"
"တကယ္ပါဗ်ာ၊ ႏွစ္ကုန္တာနဲ႕တန္းျပန္လာမွာမို႔ ဒယ္ဒီသာေငြကိုႏွစ္ဆရွာထား ဒယ္ဒီ့သားကရွယ္သုံးျပမယ္"
YOU ARE READING
နမ်း ရှိုက် ခွင့် ( Ongoing )
Romance*လူတွေဟာ မကြာခဏ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် မဟုတ်တာတွေ လုပ်တတ်သလို၊ ယုတ္တိမတန် အတ္တဆန်တဲ့ လုပ်ရက်တွေကိုလည်း လုပ်တတ်ကြတယ်။ ✓ဘယ်လိုပဲဖြစ်ပါစေ...သူတို့ကိုခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ။ မာသာထရီဇာ
