"ေဟ့ေကာင္ တည္တံ့၊ မင္းညကျပႆနာျဖစ္တယ္ဆို"
အိပ္ေကာင္းေနတုန္း ေစာင္လာဆြဲၿပီးေမးလာတဲ့ ထိန္ညီးကို ဖေနာင့္တစ္ခ်က္ေကြၽး၍
"ဟမ္၊ မျဖစ္ပါဘူးကြ"
"အဲ့တာဆိုငါ့ကို ေမာင္ေအးဂ်င္းထည့္လႊတ္လိုက္တာေပါ့"
အိပ္ခ်င္စိတ္အကင္းမေသေသးသည္ေၾကာင့္မ်က္လုံးေတြမဖြင့္ဘဲ ခပ္ညည္းညည္းျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ဪ...ေမာင္ေအးေျပာလိုက္တာလား"
ခုတင္ေပၚ၀င္လွဲကာေျပာလာသည့္ ထိန္ညီးစကားေၾကာင့္ ညကအျဖစ္အပ်က္ကေခါင္းထဲ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဒါကျပႆနာမွမဟုတ္တာ။ နားလည္မႈအေသးစားေလးလြဲတဲ့ကိစၥ။
"မဟုတ္တာ၊ ငါ့လီးကြာ မင္းအိမ္မွာမအိပ္ရလို႔လား ငါ့အိမ္လာၿပီးေတာ့၊ ေစာေစာစီးစီးက်က္သေရမရွိဘူးကြာ ထြက္သြား မင္း"
ေျပာကာမွ ေစာင္ပါလုၿခဳံလာသည့္သေကာင့္သားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ကန္လိုက္ေတာ့
"အသည္းရာ မႏွင္စမ္းပါနဲ႕၊ ခဏေလာက္ထပ္ေမွးပါရေစ၊ အိမ္မွာဘြားေတာ္ပြားေနလို႔ မင္းဆီေရာက္လာတာ၊ ခဏေနလည္း ေစရာကလာခဲ့ဖို႔ခ်ိန္းထားေသးတယ္"
"မင္းပဲသြား၊ အဲ့ႏြားနဲ႕မေတြ႕ခ်င္ေသးဘူး"
ေျပာၿပီး ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးၿခဳံလ်က္အိပ္လိုက္ေတာ့ ထိန္ညီးလည္းအသံထပ္မထြက္ေတာ့ေပ။
တကယ့္ကာဠနဂါး၀င္စားတဲ့ေကာင္။ ဆက္ေျပာေနရင္လည္း အ႐ူးလင္လုပ္ေပါင္းေနရသလိုျဖစ္ဦးမယ္။
ထိန္းညီးမွာ ပါးစပ္ကသာထုတ္မေျပာေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ပြစိပြစိျဖင့္ ေရ႐ြတ္ေနသည္သာ။
...........................................................
အရင္တစ္ေခါက္ကထိုင္ခဲ့တဲ့စားပြဲေလးဟာ လစ္လပ္ေနသည္ေၾကာင့္ ေစရာထိုခုံ၌ပင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
ဒီမွာထိုင္ရင္ ဦးထြက္လာတာနဲ႕တန္းျမင္ရမွာ...အဟဲ။
ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ အၿပဳံးပန္းေတြဟာႏႈတ္ခမ္းထက္ခိုတြဲသြားရျပန္ပါသည္။
ေဟာ...။ elevator ရဲ႕ တင္*ဆိုတဲ့အသံနဲ႕အတူ ေရွးဦးစြာထြက္လာသည္က ကြၽန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ဦး။ ထို႔ေနာက္ ဦး'သားေလး သာလြန္းျမတ္ေဆြျဖစ္မည္။
YOU ARE READING
နမ်း ရှိုက် ခွင့် ( Ongoing )
Romance*လူတွေဟာ မကြာခဏ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် မဟုတ်တာတွေ လုပ်တတ်သလို၊ ယုတ္တိမတန် အတ္တဆန်တဲ့ လုပ်ရက်တွေကိုလည်း လုပ်တတ်ကြတယ်။ ✓ဘယ်လိုပဲဖြစ်ပါစေ...သူတို့ကိုခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ။ မာသာထရီဇာ
