အိမ္ထဲေျခခ်လိဳက္သည္ႏွင့္ သာမန္ထက္ပိုတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ရပ္၀န္း။ ေသခ်ာေပါက္ ဒါသူ႕အိမ္ျဖစ္ေသာ္ျငား ႀကိဳဆိုမည့္သူမရွိ။
အိမ္၏မ်က္ႏွာစာဧည့္ခန္းထက္၌ ထီးထီးမားမားတည္ရွိေနသည့္ သူနဲ႕ဒယ္ဒီႏွစ္ေယာက္တည္းပုံ။ ထိုပုံေလးကိုၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းထက္အၿပဳံးေရးေရးထင္လာသည္။ ဒယ္ဒီသူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္မွန္း ေမတၱာေတြထပ္တူက်သည္မို႔ ခံစားမိသည္။ လူခ်င္းမေတြ႕ရသည့္တိုင္ သူနဲ႕ဒယ္ဒီရဲ႕ေမတၱာဟာ ေလ်ာ့ရဲမသြား။
အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိပုံေထာက္ သူျပန္လာတာမသိ၍ျဖစ္ေလာက္မည္။ ဒယ္ဒီ့ကိုေတာ့မနက္ျဖန္မွျပန္လာမည္ဟုေျပာထားသည္ေၾကာင့္ ထုံးစံအတိုင္း ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနေလာက္ေပဦးမည္။
အခန္းထဲ၀င္လိုက္ေတာ့လည္း မေနတာၾကာၿပီျဖစ္သည့္အခန္းဟာ ေတာက္ေျပာင္၍ေနေပသည္။ ဖုန္းေျပာတိုင္း 'မင္းအခန္းကိုအၿမဲသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းထားတာ မင္းျပန္လာခ်င္တဲ့အခ်ိန္အဆင္သင့္ေနရေအာင္' ဟုဆိုသည့္ဒယ္ဒီ။
တစ္ေနကုန္ခရီးပမ္းထားသည္ေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးကာ အိမ္ေနရင္းေပါ့ေပါ့ပါးပါး၀တ္စုံလဲလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ခ်ကာ ခဏခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
အိပ္ယာကနိုးေတာ့ ညေနေျခာက္နာရီပင္ရွိေခ်ၿပီ။ ဒယ္ဒီျပန္ေရာက္မေရာက္ အခန္းျပင္ထြက္ၾကည့္ရင္သိမွာဆိုေပမယ့္ ဒယ္ဒီ့ PA ဆီသာဖုန္းလွန္းေတာက္လိုက္သည္။
"ကိုထက္ေဝ"
"ဗ်ာ...အ...အကိုေလး"
ကိုထက္ေဝ၏အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့အသံကိုစိတ္တိုင္းမက်ေသာ္လည္း ေမးစရာရွိတာေတာ့ဆုံးေအာင္ေမးရေပမည္။
"ဒယ္ဒီ သူ႕႐ုံးခန္းထဲမွာပဲလား"
"ဟုတ္တယ္အကိုေလး၊ ေဘာ့စ္ကဒီညလည္းေနာက္က်မယ္ထင္ပါတယ္"
ကိုထက္ေဝ၏ ခပ္ညည္းညည္းအသံေၾကာင့္ အလိုလိုၿပဳံးမိသြားသည္။ ဒယ္ဒီ့ PA ျဖစ္ရသည္မွာ လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့မဟုတ္။
"ေနပါဦး၊ ဘာလို႔ဒယ္ဒီက အလုပ္ေတြကိုဒီေလာက္ကုန္း႐ုန္းလုပ္ေနတာလဲ၊ ဘယ္သူ႕အတြက္လဲ ဒယ္ဒီတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႕တြဲေနတာလား"
YOU ARE READING
နမ်း ရှိုက် ခွင့် ( Ongoing )
Romance*လူတွေဟာ မကြာခဏ အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် မဟုတ်တာတွေ လုပ်တတ်သလို၊ ယုတ္တိမတန် အတ္တဆန်တဲ့ လုပ်ရက်တွေကိုလည်း လုပ်တတ်ကြတယ်။ ✓ဘယ်လိုပဲဖြစ်ပါစေ...သူတို့ကိုခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ။ မာသာထရီဇာ
