Verliefd op mijn stiefbroer

Hoofdstuk 23

Langzaam loop ik de trap af, als ik beneden sta schenkt Kai mij geen blik. Zelfs geen korte hallo. "Doei pap," zeg ik snel. Kai kijkt me kort aan maar loopt als snel naar buiten, waar Sophie voor zijn auto staat te wachten. "Één uur thuis, niet later." Hij glimlacht kort. "Ja is goed, doei!" Ik loop naar de auto waar ik naast Sophie plaatsneem op de achterbank. Nog even kijk ik naar mijn vader die zijn hand op steekt en de deur sluit. Sophie zucht zacht, twijfelt even om iets te gaan zeggen door haar mond open te doen maar al snel doet ze hem dicht. Ik glimlach kort naar haar, haar blik staat ernstig terwijl ze naar Kai wenkt. Kai zet de radio wat harder, het is een oud liedje. Ik weet niet hoe die heet maar het refrein komt me bekend voor -volgensmij van het meisje wie in Amsterdam een keer haar video clip had opgenomen, terwijl Sophie meezingt. "I don't care! I love it." Ik lach naar mijn gekke vriendin die de volgende reeks zinnen uit haar hoofd meteen meezingt, eigenlijk is ze niet slecht. "You're on a different road, I'm in the Milky Way. You want me down on earth, but I am up in space. You're so damn hard to please, we gotta kill this witch. You're from the 70's, but I'm a 90's bitch!" De laatste zin zingt ze extra hard. Kai zucht geïrriteerd en stopt de auto met een ruk, blijkbaar zijn we er al. We horen al de luide muziek als Kai de auto uitzet en ik stap snel samen met Sophie uit. We lopen met z'n drieën naar de deur en Sophie drukt op de deurbel waarna Justin al snel de deur had geopend. Sophie valt al snel in Justin armen die hij had geopend voor zijn vriendin. Nadat ze uitgeknuffeld waren en we naar de woonkamer werden geleidt opende Justin zijn cadeau's.

"Als jullie drinken willen, het staat in de keuken!" Roept Justin hard over de muziek heen. Justin trekt Sophie mee naar de 'dansvloer', we zien ze langzaam verdwijnen in de menigte. Ja we en ja menigte. Kai en ik stonden daar awkward met z'n tweeën en omdat Justin aardig veel mensen kent, zijn er natuurlijk ook veel op zijn verjaardag. Kai loopt naar de bank waarna hij er met een plof op gaat zitten. Ik vind het raar dat het zo gaat ineens tussen mij en Kai. Want de ene keer doet hij super aardig tegen me en vraagt hij me op een date, waar we uiteindelijk ook verkering krijgen. Ookal hebben we dan ook nog maar ongeveer een week, ineens doet hij zo raar. Oké, ik zit nu echt te zeuren in mezelf. "Is er iets," vraag ik uiteindelijk aan Kai nadat ik naast hem neer plof. Hij kijkt me kort met een nors gezicht aan. Daarna kijkt hij weer voor zich uit en zucht. Geen normale zucht, nee, er zat teleurstelling en een sprankje verdriet in die zucht. Wauw, ik kan nog psycholoog worden met mijn 'zuchtenherkenning'. "Je begrijpt het niet, het is beter dat ik het nu uit maak dan dat ik je later nog meer pijn doe," mijn hart slaat één slag over. Zei hij dat nou echt? Meende hij dat hij het uitmaakte? Tranen bolden op in mijn ogen. Wat zou Sophie teleurgesteld zijn dat er vlekken van de make-up op mijn wangen kwamen. Snel sta ik op, wacht. Ik moet nog één ding zeggen. "Oh, ik begrijp het niet? Ik ben, correctie was joun vriendin, maar nee, ik begrijp het niet!" Zeg ik terwijl ik mijn stem een beetje verhef , ik wou het liever schreeuwen maar ook geen aandacht krijgen van de gasten. Met een ruk draai ik om en loop naar de keuken waar allemaal flessen staan en ja, ook drank met alcohol. We zijn immers zestien en sommigen zeventien. Zoals Justin en Kai.. Verdomme, ik haat hem zo. Waarom heb ik ooit verkering met die eikel genomen, en waarom heeft hij me een week geleden gevraagd. Ik snap hem niet. Ondertussen lopen er tranen over mijn wangen terwijl ik een fles met alcohol pak en die in een plastic bekertje schenk. Het boeit me even niet dat alcohol vies is, ik wil dit gewoon vergeten, ik wil Kai vergeten. En ik wil naar de badkamer mijn ogen drogen. Ik wil wel veel. Met het bekertje in mijn ene hand en mijn tasje in de andere loop ik naar boven. Ondertussen kom ik al veel dronken mensen tegen paar lachten mij zelf uit. Hoeveel zouden er eigenlijk op dit feest zijn? En het is nog maar half tien, maximaal tien uur en ze zijn al dronken. Ik moet serieus geen vragen aan mezelf stellen want ik zou het antwoord nooit weten.

Ondertussen heb ik de badkamer gevonden. Niemand was er (gelukkig maar) dus ik deed de deur dicht. Zo, nu nog alleen maar- "Holy fucking shit!" Schreeuw ik tegen mezelf uit terwijl ik in de spiegel kijk."Ik lijk wel op een panda verkleed als ninja!" ik moet ook gewoon stoppen met tegen mezelf praten. Maar mijn gezicht ziet er serieus uit als een 'panda verkleed als een ninja'. Mijn ogen zijn helemaal zwart en er zitten horizontale vegen over mijn wangen. Vast van het wegvegen van de tranen. Zou de moeder van Justin make-up remover hebben? Ik kijk in de kastjes en al snel vind ik wat ik nodig heb. Het boeit me niet dat dit asociaal is want ik zie er niet uit. snel doe ik de make-up remover op het watje en haal de 'panda ogen' eraf. Ik zet de fles weg en pak mascara. Het is maar een laagje dus ze zou het nooit merken, toch? Nadat ik klaar ben zak ik langzaam naast mijn bekertje drinken tegen de muur naar beneden. Ik grijp het van plastic bekertje vast en drink de inhoud in een keer leeg. Mijn hoofd word al snel lichter en er komen wat zwarte vlekken voor mijn ogen, die al snel weer weg zijn. Wauw, ik wist niet dat alcohol zo heftig was en dat et zo snel werkte. Dit alles is namelijk nieuw voor me. Feestjes met alcohol. Maar de lust naar meer komt al snel naar boven, dus ik sta op.