Askıda || Bölümler çoğalana kadar bir süre askıda, daha sonra sık sık bölüm gelecektir.
Elleri saçlarımda gezerken konuştu. "Çok sevdiğim bir söz var, Beren." Bütün dikkatimi ona verdim. O ise beni yine kalbimden vuracak sözleri dilinden döküverdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beren Argun & Ataberk Doğan
•
Arabayı ormanın derinliklerine saklamıştı, Ataberk. Benim de elimden tutup dikkatli bir şekilde kulübeye doğru yönlendiriyordu. Bu yaptığım mantıklı değildi. Şu an kimlerin içine, neye bulaştığımı bilmeden öylece birkaç saatlik tanıdığım bir adamın peşinden ilerliyordum. Daha tehlikeli işler yapmış mıydım, belki. İçimde korku, heyecan gibi duygular barındırmıyordum.
Ben Beren Argun,
Şu hayatta en çok başıma iş açtığım şey ne diye sorsalar kesinlikle sınırlarımın olmaması ve gereksiz cesaretim derdim.
"Senin muhatap olacağın tek kişi Sülo denilen adam. Kilolu ve esmer bir adam. Zaten diğerlerinden daha bakımlı. O olduğunu hemen anlarsın." Ataberk bana oradaki insanları anlatırken sadece başımı salladım. Sonunda kocaman, ışıklı bir kulübe görüş açıma girmişti. Etrafında sayamayacağım kadar motor vardı. Sarı ışıklar oldukça büyük bir alanı aydınlatıyordu. Ataberk hızlıca bir ağacın arkasına geçip beni de arkasına almıştı. Elimle tişörtünü sıktım. "Yapman gereken tek şey yolunu kaybetmiş gibi davranmak ve motorun anahtarını almak. Sonrasında hızlıca oradan çıkmak."
"Çokta kolaydı sanki," diye fısıldadım. "Hadi ben oraya girdim. Bir şekilde adamı da oyaladım. Şansım da yaver gitti anahtarı da aldım. Peki, sonra nasıl çıkıp kaçacağız Bay Zeka? Şu adamlara bak. Sence bunlar da beni öylece bırakıp kaçıracak tip var mı? Biz arabaya gidene kadar sikerler bunlar bizi."
Ataberk susmuş, karşıyı izlemeye başlamıştı. Haklı olduğumu biliyordu. Ben o kulübüye girsem sağ çıkamazdım. Buna rağmen teklifini kabul etmiştim. İçeriden yükselen kahkaha sesleri, çığlıklar, bardak sesleri kulaklarımızı dolduruyordu. Birkaç tane adam dışarıda sigara içiyor, bazıları bira yudumluyordu. "Hadi birinden kurtulduk. Hepsinden nasıl kurtulacağız, Ataberk? Hiç akıl kâr işi değil bu. Yanlış anlama. Korktuğum değil. Sadece yaşamak için birkaç dakikamız kaldığı için söylüyorum. En azından seninle sevişmeden ölmek istemem."
Ataberk bana dönüp baktığında bomboş bakıyordu. Belli ki dediklerim saçma gelmişti, ki çok saçmaydı zaten. "Ben motorumun yanına gideceğim," dedi söylediklerimi es geçerek. "Haklısın. Arabaya koşana kadar enseleniriz. Anahtarı aldığın gibi motorumun yanına gel. Motorla kaçacağız."
Çünkü ben senin motorunu ezbereye biliyordum ya Ataberk Doğan. Çıkar çıkmaz geleceğim.
