16; Baş Başa

574 10 3
                                    

Beren Argun & Ataberk Doğan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Beren Argun & Ataberk Doğan

Dışarıda yağan şiddetli yağmurun her bir damlası odamın camına hızlıca vuruyor, rahatlatıcı bir ses oluşturuyordu. Elimde bitirmiş olduğum salep bardağını sıkıca kavramış, yarım saate yakındır dışarıyı izliyordum. Sanırım hayatımda en huzurlu olduğum anlardan birisindeydim. Yağmur, her zaman huzurlu hissettirirdi.

Kaanla konuşmamızın üstünden tam on gün geçmişti. On gündür herhangi bir atak gerçekleştirmemişti. Ben de sormadım. Bir söz vermişti. Eğer kardeşimle ilgili en ufacık bir haber bile getirmezse ona vereceğim bir şans bile olmayacaktı. Aslında şansı ona değil, kendime veriyordum. Yeniden yaşamak, duyguları hissetmek için. Benim hayatta tutunmamın tek sebebi kardeşimdi. Eğer ondan güzel bir haber alırsam belki hayatıma daha iyi devam edebilirdim.

Bu on günlük sürecin bir haftası hasta yatmıştım. Yeni yeni toparlanıyordum. Ataberkle telefonda mesajlaşmıştım. Bir kere sesli konuşmuştuk. Onunla konuşurken sohbet bazen belaltına gidiyor, bazen yeni flört eden insanlar gibi cilveleşiyorduk. Onunla konuşmak, sesini duymak, güldürmek bana kendimi iyi hissettiriyordu. Bedenim hâlâ deli gibi onu arzuluyordu. Gördüğümde öpme isteğimi bastıramıyordum mesela. Buluşmayı teklif etmişti ama hasta olduğumdan kabul edememiştim. O da eve gelip yarım saat kadar durup benimle ilgilenmişti. Kaan'a görünmek istemiyorduk. Onun tripleri ile uğraşamazdım.

Sevgilim varken bunu ikimiz de umursamıyorduk çünkü Kaan tarafından bakıldığında sevgiliydik ama ben onu sevgilim olarak kabul etmiyordum. Bunu kabul etmeyen ise oydu.

"Beren," Seda'nın odamın kapısını çalıp içeri girmesiyle düşüncelerim toz bulutu gibi dağılıp gitmiş, tümü dikkatim dağılmıştı. Bakışlarım kapıdan kafasını uzatan arkadaşıma döndü. "Efendim?"

"Daha hazırlanmamışsın. Dersimiz var. Hadi! Geç kalacağız."

Bir süre dersim olup olmadığını zihnimde tartarken o an aklıma gelmiş gibi hareketlendim. Öğleden sonra dersimiz vardı ve ben tamamen unutmuştum. "Şimdi hazırlanıyorum. Ne kadar süremiz var?"

"Yani dersin başlamasına bir saat var."

"Bana bi' yarım saat ver. Ders başlayana kadar yetişiriz."

"Tamam. Ben bir şeyler atıştırana kadar giyinirsin sen."

"Şunu da mutfağa koy," diyerek, bardağımı uzattığımda ikiletmeden almış ve odamdan çıkmıştı. Dolabımı açıp hızlıca gözümle taradım. Hava yağmurluydu. Kalın giyinecektim. Siyah, uzun ve kalın tunik v yaka kazağımı ve siyah, sıcak tutacak taytımı çıkardım. Üstümdeki elbiseyi çıkardım. Önce taytımı, ardından kazağımı giydim. Odamdan çıkıp banyoya girmiştim.

Beni Sarmala Geceye || yetişkin içerikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin