Askıda || Bölümler çoğalana kadar bir süre askıda, daha sonra sık sık bölüm gelecektir.
Elleri saçlarımda gezerken konuştu. "Çok sevdiğim bir söz var, Beren." Bütün dikkatimi ona verdim. O ise beni yine kalbimden vuracak sözleri dilinden döküverdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beren Argun & Ataberk Doğan
•
İkimiz de o masadan hiçbir soruya cevap vermeden kalkmıştık. Sadece birbirimize odaklanacağımızı, cevapları beraber bulacağımızı söylemiştik. Ne o bana baskı yapmış ne de bana. İkimiz de tek bir gerçeği kabul etmiştik. Birbirimiz ile ilgileniyorduk. Tek cevabımız buydu. Bulaşıkları makineye yerleştirdim. Ataberk oturduğu yerden beni izliyordu. Onun bakışları hoşuma gidiyordu ama bir yandan da korkutuyordu.
Daha yeni tanıdığım adama bu kadar yakın hissetmek... Çok korkutucuydu.
Yine de içimdeki o meraka yenik düşmüş ve Ataberk'e dönmüştüm. Bir elimi belime koyarak önüme gelen saçlarımı geriye doğru ittirdim. "Sen on gündür neredesin? Bak, cidden çok merak ediyorum. En azından buna cevap ver."
Ataberk ani çıkışıma ve sabırsızlığıma gülümseyerek karşılık vermiş, gözlerinin içi parlamıştı. Yavaşça ayağa kalktı ve beni belimden tutarak kendine çekmişti. Aniden ona yakın hissetmek kalp atışımı hızlandırdı. Böyle bir şey mümkün müydü? İlk defa gördüğün adama böyle yükselmek... Mümkün müydü?
"Cevap veririm," dedi. Onun da nefesi sıklaşmıştı. Göğsüm onun göğsüne değiyor, ikimiz de aynı anda nefes alıp veriyorduk resmen. Böyle duygulara çok yabancıydım. "Arkadaşımın yanındaydım."
Kaşlarımı çatıp başımı kaldırdım ve kahverengi gözlerine yakından bakmanın keyfini sürdürdüm birkaç saniye."Cidden mi? Çok açıklayıcı oldu, sağ ol."
"Eğer beni her yerde aradığını itiraf edersen birkaç bilgi daha verebilirim," diyip resmen benimle eğlenmişti ama bu durumun beni de eğlendirdiğinin farkında değildi. Kollarımı boynuna sardım. "Öyle mi?" Başını salladı. Dudaklarına küçük bir öpücük kondurup geri çekildim. "Kabul, her yerde seni aradım ama kabul et, sen de beni aradın."
Burukça gülümsedi. "Ben seni hiç aramadım," bu sinirlenmeme sebep olurken o cümlenin devamını getirdi. "Çünkü sen hep aradığım yerdeydin. Sadece sen beni görmedin."
"Ne?" Anlık bir boşluğa düşmüş gibi tepki gösterirken o başını sola yatırıp beni izlemeye başladı. "Benimle konuşurken net ol. Ben sana netim ve sen benim kafamı karıştırıyorsun. Üstelik daha bir gündür tanıyorum seni."
"Netim zaten," dedi itiraz ederek. "Sadece bazı soruların cevap bulması için zamana ihtiyacımız var."
"Peki peki," diyip geri çekildim. Belimdeki eli gevşese bile beni bırakmamıştı. "Sen on gündür arkadaşının yanındaydın. Peki, madem benimle ilgileniyorsun neden yanıma gelmedin?"
