Güneşten Kopan Ateş

❂ Teşekkürler ❂

Herkese merhaba!

Bir hikâyenin daha sonuna geldik. Umarım okuyanları tatmin eden bir süreç olmuştur. Güneşten Kopan Ateş düzenli olarak ilerleyen bir hikâye olması nedeniyle kendimi aştığım bir çizelgeye sahipti. Bu açıdan ilk önce kendimi tebrik ediyorum. Yani sınav, ödevler, teslim tarihi demeden her pazartesi yayımladım. 

O yüzden aferin bana!

Sonuna kadar gelmişseniz, size de aferin!

Yunan mitolojisini oldum olası sevmişimdir. Fakat mitolojik hikâyeler pek karşıma çıkmıyordu. Bu yüzden ben de kendim yazayım dedim. Ne var ki çok fazla yazılan karakterleri kullanmak istemiyordum. Hades'in seksi mahzenleri, Poseidon'un sular altındaki kalesi ya da Zeus'un biricik kalesinde aşk tomurcukları gibi bir şey olsun istemedim. 

Sevgili biricik arkadaşım Ayşe ile konuşurken rastgele böyle bir hikâye yazılsa nasıl olurdu konusu açılınca dayanamadım ve yazmaya başladım. İyi veya kötü, ortaya eğlendiğim bir hikâye çıktı. 

Fakat artık neden Yunan mitolojisini konu alan birçok hikâye olmadığını anlayabiliyorum. Çok fazla kısıtlamaya tabi oluyorsunuz. Yazmadan önce birçok ayrı okuma yapmam gerekti ki daha önce mitolojiye dair bir birikimim halihazırda zaten vardı. 

Hayatı normal ilerleyen bir kadının takıntısı uğruna nasıl yok olduğu ile ilgili bir hikâye yazmak istedim. Sıkça tasvir edilen çaresiz, masum, iyi yürekli ve kaderine razı gelen bir kadın karakter yaratmak ilgimi çekmiyor. Nicola da öyle biri olmadı zaten. Gerçi kendisini pek sevdiğim de söylenemez ya neyse... Olayların içine biraz romantizm katmaya çalıştım, gerçekten denedim. Ama olmayınca olmuyor. Aşk yazmaya niyetlendim, takıntılı hasta bir tanrıça yarattım. 

Dionysos'u takıntı haline getiren Ayşe'ye buradan selam olsun. Bu hikâyeye o manyağın girmesinin yegâne sebebi Ayşe'dir. Sıradan bir tanrı kullanma niyetindeydim ama Ayşe'nin ısrarları karşısında benim planlarım her zaman eğip bükülebilir.

Hikayemi düzenli bir şekilde okuyan ve sonuna kadar gelenler, sizlere de çok teşekkür ederim. Ben oy ya da okunma sayısını takıntı haline getiren biri değilim fakat arada bir kendini belli eden okuyucularım olduğunda çok seviniyorum. Bunu sürekli dile getirmesem de birilerinin yazdıklarımdan keyif aldığını görünce günüme Helios gibi doğuyorsunuz.

Güneşten Kopan Ateş'i okuyan, seven ve takip eden herkese teşekkür ederim. Umarım bu sevgi yayılır.

Sevmeyenlere diyecek bir şeyim yok. Ne yapalım belki ileride size de hitap edecek şeyler yazarım.

O zamana kadar görüşmek üzere!

Seda kaçar.