🍃ព្រហ្មលិខិតកំណត់ស្នេហ៍💦(✅)

ភាគ1 ជួបដំបូង

ខេត្តប៊ូសាន/
នាពេលរាត្រីខ្យល់បក់រហឹកធ្វេីអោយមនុស្ស
សត្វត្រជាក់គ្រប់គ្នាមិនថាទីក្រុងឬក៏ជនបទនោះ
ទេ ពេលព្រលប់ម៉ោង6ល្ងាច នៅក្នុងហាងកាត់ ដេរតូចមួយកន្លែង កុំពុងតែរៀបចំបិទហាងដូចសព្វមួយដងហេីយម្ចាស់ហាងជាក្មេងប្រុសរូប
រាងតូចល្អិតចង្កេះមួយក្ដាប់ដៃជេីងស្រលូនស័ក្កសមឥតទាស់ជាមួយនឹងមុខប៉ោងៗភ្នែកលិបៗ
បបូមាត់ពណ៌ផ្កាឈូកស្រាលដែលជា ជាទីប្រា
ថ្នាមនុស្សគ្រប់គ្នា។
«ក្រឹប!!!»
ទ្វាត្រូវបានចាក់សោរដោយដៃតូចស្រលូន
ដូចជាមនុស្សស្រី គេបានរៀបចំបិទហាងយ៉ាង
ស្អាតមុននឹងចាកចេញត្រឡប់ទៅផ្ទះធម្មតា។
«ហឹម!!ជិតដល់ថ្ងៃគេមកទាបំណុលទៀតហេីយ»
សម្លេងដកដង្ហេីមធំ បន្លឺចេញពីររាងតូចច្រលឹង
ដែលឈរនៅមុខហាងយ៉ាងស្រងេះស្រងោច
ទឹកមុនមិនសូវជាល្អទាល់តែសោះ។នោះគឺផាកជី
មីនវ័យ22ឆ្នាំជាជាងកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ហេីយ
គេក៏ពូកែខាងឌឺហ្សាញនៅម៉ូតថ្មីៗដែរអាចហៅ
បានថាកំពូលជាងឌឺហ្សាញប្រចាំខេត្តប៊ូសាន។
ចរឹករម្យទំចេះគួរសមនឹងគោរពអ្នកជិតខាង ធ្វេី
អោយគ្រប់គ្នាស្រលាញ់ចូលចិត្តគេជាច្រេីនអ្នក
អ្វីដែលគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ទៀតនោះគឺ គេជាមនុស្សរឹងមាំបំផុតពេលអ្នកដ៏ទៃសេីចចំអកអោយគេរសព្វសាពេីតែគេមិនដែលយកទុក
ក្នុងចិត្តឡេីយ។រាល់ថ្ងៃជីមីនរៀនផ្នែកឌឺហ្សាញ
បន្ថែមពីររាមច្បងនាៗដេីម្បីពង្រឹងស្នាដៃខ្លួនឯង
អោយកាន់តែពូកែ អោយតែមានរាមច្បងណាដែលល្បីខាងស្នាដៃកាត់សម្លៀកបំពាក់នាយតូចតែងតែសុំខ្លួនទៅជួយ។នឹងសុំរៀនពីរពួកគាត់ទាំងអស់។រយៈពេល4ឆ្នាំមក នេះជីមីនរសនៅតែម្នាក់ឯងទេ បន្ទាប់ពីរប៉ាម៉ាក់របស់គេបានស្លាប់ចោលគេតាំងពីរ4ឆ្នាំមុនហេីយហាងមួយនេះជាកេដំណែងបន្តពីរពួកគាត់មកដូចគ្នា ទេីបគខំព្យា
យាមថែរក្សាអោយបានល្អអោយអស់ពីរសុមត្ថភាពគេដល់សព្វថ្ងៃ។ជីមីនបានមកដល់ផ្ទះវិញ
រៀបចំបាយទឹករួចរាល់ក៏ចូលសម្រាកបាត់តាមទម្លាប់។

ក្រុងសេអ៊ូល/
«ផាំង!!ផាំង!!»
សម្លេងស្នូកាំភ្លេីងបន្លឺពាក់កណ្ដាលអាទ្រាតលាន់
ឮទ្រហឹងពេញឃ្លាំងទំនិញមួយកន្លែងដែលវា
ជាការបាញ់រះតបត៎ទៅមនុស្សមួយក្រុមដែល
មិនស្គាល់មុខ ពួកគេមកពីរណាក៏មិនដឹង។
«ចៅហ្វាយតេីតាមពួកវាឬអត់ទាន»សម្រែក
ស្រែកសួររបស់អ្នកជាជំនិតសួរទៅកាន់ចៅហ្វាយ
ដែលឈរកាន់កាំភ្លេីងនៅជ្រុងម្ខាងទៀតន័យ
ជញ្ជាំងថ្ម។
«តាមទៅ»ពីរម៉ាត់ត្បកទៅវិញហេីយជំហ៊ាន
ជេីងវែងៗរបស់នាយកម្លោះក៏បោះទៅតាមមនុស្ស
មួយក្រុមមុននោះយ៉ាងប្រញាប់ប្រញាល់៖