Babamın sesiyle telefonu kapattım.
Heeeeehh buyur burdan yak.
"Baba gel bizimkilerin yanına gidelim her şeyi baştan sona anlatacağım." Babam peşimden gelince bizimkilerin yanına oturduk.
"Evet dinliyorum." Gergin bir şekilde Burak'a baktım. Babama doğru yaklaştım. Derin bir nefes aldım.
"Telefonda Semih'le konuşuyordum. Baba sana dürüst olacağım. Bir anda kendimizi koca, saçma bir yalanın içinde bulduk. Kardeşi Hande de şahit. Ve o kadar hızlı oldu ki ne Semih ne de ben engel olamadık."
Babam kaşlarını çattı.
"Semih'le aramda iş dışında hiçbir bağ yok. Semih'in avukatı benim patronum. Semih'in menajeriyle sıkıntısı vardı o işte bir araya geldik. Onun dışında gerçekten birbirimizi tanımıyoruz. Yalan işine gelirsek de." dedim ve derin bir nefes aldım.
"Semih ailesine yalan söylemek zorunda kaldı. Biz yalanın bu kadar büyüyeceğini tahmin etmedik. Ayrıldık diyip kapatacaktık konuyu. Aileler dışında da kimse bilmeyecekti sevgili olduğumuzu. Hatta siz bile bilmeyecektiniz. Tülay hanım bize gelince olaylar daha da karıştı."
Babam hiçbir tepki vermeden dinliyordu. Devam ettim.
"Yarın da size ayrıldık yalanı söyleyip olmayan ilişkiyi sonlandıracaktık. Çünkü patronum iş içinde böyle şeylerden nefret eder ve kınada bizi bir arada görünce e mahalledekiler de konu hakkında konuşunca Semih'e kızmış. Gerçekten çok özür dilerim."
Babam da derin bir nefes aldı. Bizimkilere baktı. "Hepiniz biliyordunuz tabi."
Herkes kafasını salladı.
"Zaten ben tahmin etmiştim çünkü sen asla Galatasaray'lı biriyle olmazsın. Üstelik en nefret ettiğin kişi Semih Özefe'yken. Her şey zaten çok saçmaydı ama ya belki olmuştur kader bu dedim. Hadi ben böyle karşıladım annene ne demeyi düşünüyorsun kızım."
Off harbiden ya. Baban yine şeker adam. Ama annen!
Aşkım çok güzel moral veriyorsun ya sağol.
Anneme ne diyeceğimi düşünürken telefonum çaldı.
Açmasakın arıyor
Babamdan müsade isteyip oradan kalktım ve telefonu açtım.
"Yedi bela Hüsnü bil bakalım ne oldu?"
"Şu ismi söyleyip durma. Ne oldu? Baba falan dedin."
"Babama her şeyi anlattım. En baştan. Gayet iyi karşıladı ama annem ne yapar bilmiyorum."
"Bende bizimkilere anlattım."
"Tülay hanım kızdı mı?"
"Kızmaktan ziyade üzüldü de önemli değil. Artık herkes gerçeği bildiğine göre sende annene anlat anlatamayacaksan benim annem anlatsın."
"Yok vereceği tepkiyi kestiremiyorum şuan o yüzden ben anlatayım."
"Annen de senin gibi asabi yani?" dedi soru sorar gibi.
"Annem laz kızı."
"Şimdi anlaşıldı bu hareketlerinin nereden geldiği."
"Ne alakası var? Ben Antep kızıyım. Asla da Karadeniz'li olmadım."
"E tabi bir yandan Kürt inadı da var. Hırs da oradan geliyor."
"Semihcim canım benim sen bence ne yap biliyor musun şuan telefonu kapat ve mümkünse biz bir on sene görüşmeyelim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beşin Yedisi
Novela Juvenil"İnşallah burnuna top çarpar be adam Trajikomik başlayan bu hikayenin sonunu ikisi de bilmiyordu. Tarih, iki takımın şanlı geçmişi gibi onları da yazacaktı.
