amour [] thiam

Zort

Dramın içine sıçtığım bir bölümden merhabalarrrr neyse sonu tatlıya bağlanacak mı bağlanacak Isaac aşkımı öldüreceğimi düşünmediniz herhalde 😤.

Isaac bebeğim kurt bakışlım cennet kokulum bir tanem hayatımın anlamı yaşam sebebim canparem her şeyim yavrum çok seviyorumm <3333.

Kendi yazdığım şeye nasıl ağlıyorum izleyin mucizeyi

Peş peşe iki bölüm yayımladım vay beeee

İyi okumalaarrrrrrr <3

-Stiles-

Son birkaç saat işkence gibi geçmişti.

Scott'ın Isaac'in kaldığı odaya girmesinin üzerinden tam bir saat geçmişti. Melissa o girdikten on dakika sonra çıkıp Isaac'in durumunu bize anlatmıştı. Durum cidden iyi değildi. Genelde böyle şeyler sık sık olurdu. Birimizin başına bir şey gelir, herkes çok korkar, panikler ve en sonunda her şey tatlıya bağlanırdı. Bu sefer öyle olacağından emin değilim. Isaac'le zaten bir yıldır görüşmüyoruz, sadece birkaç kez konuştuk ve gruptan mesajlaştık o kadar. Hatta ilk 9 ay birbirimizden haber alamadık bile. Bir yılın sonunda nihayet kıçını kaldırıp Beacon Hills'e geri döndü ve tüm her şey yine boka sardı. Tam diyorum ki sonunda mutluyuz, olaysız bir gün geçireceğiz rahat nefes alacağız pat diye bir şey oluyor. Ya Peter ya başka kurtadamlar ya avcılar bir salmadılar amk yeter artık.

Isaac için endişelenmemi geç Scott için de ayrı olarak çok endişeliydim. Isaac'e ne kadar bağlı olduğunu herkesten iyi biliyordum. Isaac'in Beacon Hills'e geri geldiği günün akşamı beni arayıp küçük bir çocuk gibi ne kadar mutlu olduğunu anlattığını hatırladıkça daha kötü hissediyorum kendimi. Ona bir şey olursa yıkılır ve o yıkılırsa bende yıkılırım o yüzden çok çaresiz hissediyorum. Şuan en iyi seçenek beklemek fakat ben çok sabırsız biriyim. Scott'ı rahatsız etmek de istemiyorum. Off, keşke bir anda Peter gelip beni öldürse de bende kurtulsam her şeyden ne güzel olurdu. Acaba ormana gitsem onu bulabilir miyim? Ne zaman gitsem orada zaten sanki kokumu takip ediyor it. Saçmalama Sti saçmalama.

Kapı açılma sesiyle kafamı öyle hızlı bir şekilde döndürüp Scott'a baktım ki ani hareketten boynum kıtladı. İnleyip boynumu tuttum. Scott'ın yüzünde düz bir ifade vardı. Peşinden kapıyı kapatıp yaslandı. Neler düşündüğünü, ne kadar acı çektiğini yüzündeki düz ifadeden bile anlayabiliyordum. En yakın iki dostumun böyle acı çektiğini görmek çok canımı yakıyordu.

"O iyi mi?"

Artık meraktan ölmek üzereydim. Saatlerce burada hiçbir şey yapamadan oturmak canımı sıkıyordu.

"Annem vücudunun çok zarar gördüğünü ama zararın organlarına yayılmasını yavaşlattığını söyledi. Zar zor nefes alıyormuş. Kalp atışları o kadar yavaştı ki sadece bir anlığına bile olsa öldüğünü sandım." dedi, sesi titriyordu.

Ayağı kalkıp ona birkaç adım yaklaştım.

"Orada yatarken o kadar çaresiz duruyordu ki, onun yerine orada ben yatmak istedim, ben ölmek istedim. Ona veya herhangi birinize bir şey olursa, bir kişiyi daha kaybedersem ben- dayanabilir miyim bilmiyorum."

Scott'a daha da yaklaşıp ellerimi sırtına sararak ona sıkıca sarıldım. Konuşarak kendini daha fazla zorlasın istemiyordum. İlk tepki vermese de birkaç saniye sonra bana geri sarıldı. Sesi gibi vücudu da titriyordu.

"Sakinleş. Her şeyi atlattığımız gibi bunu da beraber atlatacağız tamam mı? Kendine eziyet etme."

"Çok korkuyorum Stiles."

"Korkmana gerek yok ben yanındayım. Bir dışarı çık hava al gel tamam mı? Biz Isaac'in başını bekleriz."

Scott yavaşça benden ayrıldı ve başını salladı O elinin kenarıyla gözlerini silerken ben ona arkamı döndüm ve sakinleşmeye çalıştım. Onu bu şekilde görmek o kadar canımı yakıyordu ki. Dereğin yanına tekrardan oturup sıkıntıyla kafamı arkama verdim. Bu sırada bir anda aklıma geldi Theo ne cehenneme gitmişti? Daha demin yaslandığı duvarda yoktu. Birazdan gelir herhalde diye düşünüp çok takmamaya çalıştım. Isaac'in yanından ayrılmak istemiyordum çünkü.