amour [] thiam

Geri Döndün!

Olm kitap bitmiyo aq yok bitiremiyorum ya.

İyi okumalarrrrr <3.

-Isaac-

Theo'yla akşama kadar vakit geçirdikten sonra Scott'ın evine gitmeye karar verdim. Bir anda gitmiştim ve bir anda geri dönmüştüm bu yüzden bana kızacağından endişeleniyordum. Ayrıca kalacak yerimde yoktu yani Scott bana siktiri çakarsa mecburen bir süre Theo gibi sokaklarda kalmaya başlayacaktım. Scott daha eve gelmemiş gibiydi evdeki tüm ışıklar kapalıydı. Bende kapının önüne oturup beklemeye kadar verdim. Yanımdaki çantaları yere bırakıp cebimden telefonumu çıkardım. Aslında Scott'a geldiğimi söylemek istiyordum ama söylersem sürprizi kaçardı, bu yüzden ona hiçbir şey belli etmeden konuşmam lazımdı. Rehberimden numarasını arayıp açmasını bekledim. Yalan yok heyecanlıydım. Aylar sonra onu ilk kez yüz yüze görecektim, iki yıldan fazla olmuştu. Çok çalmadan açılan telefonumla Scott'ın sesini duymam bir oldu. Heyecanla konuşmaya başladım.

"Alo?"

"Alo, Scott."

"Bir şey mi oldu?"

"Hayır seni aramam için illa bir şey olması mı lazım?"

"Ne bileyim haber vermeden bir anda aramanı beklemiyordum. Nasılsın ne yapıyorsun?"

"İyiyim bende öyle oturuyorum. Sen ne yapıyorsun?"

"Hiiç, Stiles'la Dereğin evine gittik takılırız diye beni gördüğüne çok sevinmedi ama olsun. Şimdi eve dönüyorum birkaç dakikaya oradayım."

"Güzel. Aslında ben sohbet falan ederiz diye seni aramıştım ne zamandır sesli konuşmuyorduk."

"Tabi çok iyi olur."

"Yakın bir zamanda Beacon Hills'e geri dönmeyi planlıyorum, acaba okulu bitirip kalacak bir yer falan bulana kadar sende kalsam sorun olur mu?"

"Geleceğini duyduğuma çok sevindim! Asla sorun olmaz istediğin kadar kalabilirsin. Benim evim senin evindir."

"Teşekkürler."

"Önemli değil, bir şeye ihtiyacın olursa sorman yeterli."

"Şuanlık bir ihtiyacım yok, biraz canım sıkılıyor malum yalnızım falan keşke yanımda olsaydınız."

"Burada arkadaşlarım ve ailemle bir hayatım olmasa emin ol seve seve seninle gelirdim. Bende sıkılıyorum sen gittikten sonra burası çok sıkıcı olmaya başladı."

Sesini telefon değilde dışarıdan duyduğum Scott'la gülümsedim.

"Merak etme çok çok kısa bir süre sonra beni tekrar göreceksin."

"Çok iyi olurdu."

Görüş alanıma giren Scott'la gülümsemem büyüdü, elindeki telefonu kulağına götürmüş diğer elinde anahtar tutuyordu. Hiç değişmemişti, sadece daha büyümüş ve daha yakışıklı olmuştu.

"Eve vardım şimdi, içeri giri-"

Scott'la göz göze geldiğimiz anda sözü yarıda kesildi. Şokla ağzı sonuna açıldı.

"Selam."

Scott telefonunu kapatıp cebine koyarken birkaç saniye sanki rüyadaymış gibi gözlerini ovuşturdu. Ben ayağa kalkıp ona birkaç adım yaklaşırken gerçek olduğumu anlamış olmalı ki bir anda üzerime atlayıp bana sarıldı.

"Geri döndün!"

Anında ona geri sarıldım, çaktırmadan kokusunu içime çekmeye çalıştım. Bu kokuyu o kadar özlemiştim ki.