Heartbreak Girl (Greek Fanfiction with 5sos & 1D)

Κεφαλαιο 50

Εμεινα για ακομα μια μερα στο νοσοκομειο, εμεινα για τον Χαρρυ. Οι γιατροι ειπαν οτι χτυπησε ασχημα, οτι μπορει να μην επιβιωσει και ευχομαι να μπορουσε να τον δω για αλλη μια φορα και να του ζητησω μια μεγαλη συγγνημω για ολα αυτα που προκαλεσα, για ολα αυτα που μετανιωνω τωρα. Κατα το απογευμα ο γιατρος βγηκε εξω απο το δωματιο του Χαρρυ οπου βρισκοταν ολη μερα και κατευθυνθηκε προς εμας.

Γ: Για αρχη, καθηστε... Οπως σας εξηγησα την προϊγουμενη φορα το τραυμα ηταν σοβαρο, ο κυριος Σταιλς επαθε μεγαλη ζημια αλλα δεν επιβιωσε...οχι ομως εξαιτιας του κυριου Χεμμινγκς ο οποιος προσπαθησε απλα να τον απομακρινει. Καθως καλιτερευε και ηταν ετοιμος να ξυπνησει απο τον "υπνο του" επαθε καρδιακη προσβολη και...εφυγε απο την ζωη. Ειπε και ολοι ειχαμε μεινει με το στομα ανοιχτο, σοκαρισμενοι για το τι εγινε. Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι αυτο πραγματικα εγινε, οτι δεν θα τον ξαναβλεπαμε και ολα αυτα εξαιτειας μου. Αρχισα να κλαιω με μαυρα δακρυα στο ακουσμα αυτων των λεξεων και εχωσα το προσωπο μου μεσα στις παλαμες μου, κρυβοντας το.

Λο: Εσυ! Εσυ φταις για ολα! Τιποτα δεν θα γινοταν αμα δεν σε γνωριζαμε, αμα δεν ξανασυναντουσες τον Λουκ! Ποιος ειναι ο επομενος ο οποιος θα εχει την τιμη να σε ριξει στο κρεβατι τωρα που ο Χαρρυ δεν εχει την δυνατοτητα; Ο Ναιαλλ ή ο Καλουμ που ειναι κολλητοι σου; Η μηπως καποιος απο εμας; Φωναξε και ενω ηταν ετοιμος να ορμηξει πανω μου οι αλλοι τον επιασαν απο τα χερια ωστε να μην μπορεσει.

Κ: Λουις, σταματα! Φωναξε και τον κολλησε στον τοιχο κανωντας τον να τον χτυπησει δυνατα στο προσωπο.

Λ: Οχι, σκοτ-

Ζ: Εφοσον φταιει εκεινη, να τον ειχες προϊδοποιησει αμα ησουν πραγματικος φιλος. Και ξερεις κατι; Βαρεθηκα εσενα, τον γαμημενο θυμο σου και την συνηθεια να κατηγορεις τους παντες εκτος απο εσενα. Παραιτουμαι! Φωναξε και εκνευρισμενος αποχωρησε μονος του απο το κτηριο.

Ελ: Ξερεις πως μπορει να νιωθει εκεινη οταν τις τα λες ολα αυτα; Οταν την κατηγορεις για κατι τετοιο; Του απευθυνθηκε αγανακτησμενη περιμενωντας την απαντηση του.

Λ: Αμα δεν ηθελε να συμβει αυτο ας μην τα εκανε θαλασσα!

Α: Λοιπον, εσυ ηθελες να απατησεις την Ελεανορ με την πρωην σου; Αφου δεν το ηθελες και ερχοσουν και μου κλεγοσουν, ας μην τα εκανες θαλασσα! Ειπα και μολις καταλαβα τι ακριβως βγηκε απο το στομα μου, γυρισα να αντικρισω την Ελεανορ η οποια αρχισε να κλαιει και ετρεξε σε αγνωστη κατευθυνση.