Κεφαλαιο 51

312 36 3
                                    

Την επομενη μερα ξυπνησα ολο κεφατη, χωρις καποιον συγκεκριμενο λογο το οποιο ηταν και περιεργο εφοσον την προϊγουμενη μερα ο Χαρρυ...τελοσπαντων.

Ανοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και αντικρισα το ταβανι. Ειχε ακομα κολλημενες τις φωτογραφιες του Λουκ με εμενα οταν ακομα ειμασταν ζευγαρι, ενιωσα τοσο ωραια την στιγμη που ανοιξα τα ματια μου και αντικρισα εκεινον, μονο που δεν ειχε πραγματικη μορφη. Τα ματια μου αρχισαν να τρεμοπαιζουν, δεν μπορουσα να τα κρατησω για πολυ ωρα ακομα ανοιχτα, ηθελα να κοιμηθω παραπανω, να "χορτασω" υπνο αλλα μολις εκεινα ταξιδεψαν στο δωματιο μου ειδα τον Λουκ με σαρκα και οστα να στεκεται διπλα απο την πορτα και να με κοιτα χαμογελωντας.

Α: Λουκ! Γεια! Ειπα με ενθουσιασμο και πηγα να σηκωθω, αλλα μου εκανε νοημα να μην το κανω.

Λ: Γεια, μπορω να κατσω; Ρωτησω δειχνωντας το κρεβατι και εγω εγνεψα καταφατικα χαμογελωντας του. Μου ελλειψε τοσο πολυ αυτη η γαληνη μεταξυ μας, αυτη η σιωπη.

Α: Λοιπον, τι σε φερνει εδω; Τον ρωτησα περιμενωντας μια απο τις μοναδικες και ταυτοχρονα γλυκες απαντησεις που παντα δινει.

Λ: Εσυ. Ξερεις για αρκετο διαστημα ειμαστε μακρια, και δεν μπορω να πω τιποτα παρα μονο οτι μου λειπεις αφανταστα. Δεν μπορεις να φανταστεις πως ειναι να ξυπνω και να σκεφτομαι πως δεν εισαι δικια μου, πως δεν ειμαστε μαζι. Ειναι φρικτος πονος και δεν με ενδιαφερει τιποτα αλλο παρα μονο εσυ. Εσφαλα για πολλα πραγματα και ζητω χιλιες φορες συγγνωμη, το μονο που θελω ειναι να ειμαστε οπως παλια, μαζι και ευτυχισμενοι.

Α: Λουκ, το ξερεις οτι δεν γινετε να ειμαστε οπως παλια γιατι περασαμε πολλα αλλα δεν θα πω ψεμματα...και εμενα μου λειπεις οσο δεν μπορεις να φανταστεις αλλα δεν ξερω αμα πρεπει να γυρισουμε ο ενας στον αλλον. Ισως θα ηταν καλυτερο να ξεκινησουμε νεες ζωες και να εξερευνησουμε τα παντα, να βρουμε καποιον ο οποιος μπορει να μας κανει πιο χαρουμενους απο οτι ειμαστε μαζι-

Λ: Μα δεν καταλαβες. Μονο εσυ μπορεις να με κανεις να νιωθω τοσο μοναδικα, να ειμαι στον δικο μου κοσμο οπου μπορεις να εισαι δικια μου και να μας ενδιαφερει μονο η λεξη "εμεις". Ειπε και με πλησιασε καθως τοποθετησε το κουτελο του στο δικο μου, κοιτωντας τα ματια μου τα οποια ηταν ετοιμα να βγουν απο την θεση τους απο την τοση ομορφια που αντικριζαν. Οσο παει γινεται ολο και πιο γλυκος, ολο και καυτος, ολο και πιο ελκυστικος. Δεν ηξερα τι να απαντησω αλλα αντιθετως ηξερα τι να κανω. Τοποθετησα τα χερια μου πισω απο τον λαιμο του και τον τραβηξα προς τον μερος μου, ενωνοντας τα χειλη μας. Ηταν ξαφνικο για εκεινον, αλλα μολις καταλαβε τι γινοταν ανταπεδωσε και το φιλι απο τρυφερο ενδειγμα για το ποσο λειψαμε ο ενας στον αλλον, εγινε παθιασμενο ενδειγμα της αφοσιωσεις που ειχαμε ο ενας για τον αλλον.

Heartbreak Girl (Greek Fanfiction with 5sos & 1D)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt