Heartbreak Girl (Greek Fanfiction with 5sos & 1D)

39+40 Κεφαλαιο

Στην πορτα στεκοταν ο Λουκ ο οποιος μολις ειδε τον Καλουμ ετσι βουρκωσε, και σιγουρα θα σκευτηκε το ιδιο με τους οι υπολοιποι πριν. Για λιγο, μονο μας κοιτουσε αλλα μετα σκουπισε τα δακρυα που του ειχαν ξεφυγει και αποφασισε να μιλησει

Λ: τι σκατα φιλος εισαι ρε; Πας με την κοπελα μου! φωναξε και αρχισαν να του φευγουν δακρυα, τα ματια του γινοντουσαν πιο σκουρα και ολο και πιο θολα.

Κ: ειμαι εστω καλυτερος απο εσενα, δεν πηγαινω με οποιαδηποτε βρω. του απαντησε

Α: πρωην κοπελα σου! του απαντησα και εκανα να φυγω αλλα με σταματησε η φωνη του.

Λ: ηταν λαθος μου, το παραδεχομαι. απλα αφησε με να επανορθωσω! ειπε και προσπαθησε να ερθει πιο κοντα μου.

Α: δεν μπορεις πια. σου εδωσα τοσες ευκαιριες και τις εχασες ολες. του ειπα και καυτα δακρυα αρχισαν να τρεχουν απο τα ματια μου, το ποσο πονουσα αυτην την στιγμη κανεις δεν μπορει να καταλαβει!

Λ: δηλαδη αυτο ηταν; τελειωνουν ολα εδω; Ειπε ενω εφερε τα χερια του κοντα στα δικα μου.

Α: ναι... ειπα και τα μετεφερα μακρυα του.

Λ: ωραια λοιπον, οπως επιθυμης αλλα να ξερεις, θα καταλαβεις καποια στιγμη οτι μονο εγω σε αγαπησα πραγματικα. Ειπε ενω δυναμωσε την φωνη του.

Κ: το κανεις ολο και χειροτερο, απλα αφησε την. ολα αυτα που περνα τωρα τα περνα εξαιτιας σου και εσυ συνεχιζεις! Του φωναξε και ηρθε να με αγκαλιασει επειδη εκλεγα πολυ.

Λ: κανεις δεν μπορει να καταλαβει τι σημαινει για εμενα, κανεις δεν ξερει ποσο την αγαπω, κανενας δεν ξερει τι μπορω να κανω για εκεινη...εχουμε περασει τοσα αλλα και παλι ειμασταν μαζι, γιατι οχι και αυτη την φορα;

Α: οπως ειπες και εσυ εχουμε περασει πολλα, γιατι να γινουν περισσοτερα; γιατι να πονεσουμε και οι δυο παραπανω; Του φωναξα

Λ: αλλα τα καταφερνουμε και ειμαστε παλι μαζι! θα κανω οτι χρειαστει για να ειμαστε μαζι απλα πες μου!

Α: πραγματικα δ-δεν ξερω πια! ειπα απεγνωσμενη. Το μυαλο μου ελεγε να τον αφησω να του πω να φυγει και να μην εχω καμια απολυτος σχεση μαζι του αλλα η καρδια μου, εκεινη ελεγε να παω και να του πω οτι ολα ειναι ενταξει και οτι τον αγαπω ομως και για τα δυο κατι με εμποδιζε.

Και λοιπον τελικα αυτη ειναι η αγαπη, αυτη ειναι η ζωη. Καθε τι που κανεις μπορει να αλλαξει ολοκληρη την ζωη σου και ειναι αληθεια. Αν δεν ειχα κανει αυτην την επιλογη, αμα δεν γυρνουσα πισω στον Λουκ, τι θα γινοταν αραγε; Το μονο σιγουρο, δεν θα περνουσα αυτα που περνω τωρα αλλα τι και αν αυτα που θα περνουσα ηταν χειροτερα; Τι και αν δεν εβρισκα ποτε την αληθινη αγαπη και σκεφτομουν εκεινον; εκεινον που μου εκλεψε την καρδια και ακομα την πολιορκει. Η ζωη, η αγαπη ειναι ακριβως τα ιδια για 'μενα. Σε γαμανε καθε φορα, καθε φορα γινετε κατι, ενα μικρο πραγμα το οποιο σε πονα τοσο πολυ, αλλα γιατι; Γιατι ο καθενας να τα περνα αυτα; γιατι η αγαπη - ζωη να μην ειναι δικαιη με ολους; και το πιο γαμημενο πραγμα ειναι οτι ειναι αδικη με αυτους που δεν το αξιζουν...