Red Hood & LadyKiller

Bölüm 12

11 Haziran

Helena ile birkaç gün kendi halimize takıldık. Jason'ı çok merak ediyordum. Gideceği görev hakkında bana net bir seyler söylememişti. Sadece Bruce ve Babs'in gittiği göreve gizlice dahil olacağıni söylemişti. Fakat bence gizlice bir göreve dahil olmak için çok uzun bir zamandı bu geçen süre.

O gun canım sıkıldığı için dışarı çıkmıştım ve sehir merkezinde biraz vakit geçirmiştim kendi başıma. Akşam üstü eve geldiğimde hızla odalarda gezindim 'acaba geldi mi?' diye. Onu göremeyince Helena'nin yanına koştum.

"Hell, Jason'dan haber var mı?"
"Evet, bugün için öğleden sonra geleceğini söylemişti."
"Geldi mi?"
"Hayır"
"Nereye gitti bu herif ya?"

Odada iki tur attıktan sonra koşarak odama gittim ve bana göre yapılmış olan kostümü giydim. Jason'ın motorunun anahtarını alıp sokakta devriyeye çıktım. Önceden onu aklimda uzaklaştırmak için kitap okur veya uyurdum ama son iki gündür bunlar da işe yaramıyordu. Sürekli, sürekli aklimdaydı ve her şey bana onu animsatıyordu. Şu anda kafami meşgul edecek şey devriyeydi.

Sokaklarda takılırken bir sokağa girdim ve yangin merdivenlerine çıkıp camları açık olan insanlari izledim. Biz hayat kurtarirken diğer insanların neler yaptıklarını merak ediyordum. Keşke bakmaz olaydım.

İlka başta birbirine aşık bir çift gördüm. Bu, beni biraz gülümsetmişti. Sonra kavga eden iki kardeş. En son ise kostümlü bir kadın ve çıplak bir erkeğin konuştuğunu gördüm. Ceketimin cebinden dürbünümü çıkarıp daha net bakmak istedim. Kostum tanıdıktı çünkü.

Bakmaya devam ettim. Bi' anda öpüştüler. Şaşırdım. İzlemeye devam ettim ve kostumlu kadın odayi camdan terk ederken hızlica dürbünu indirip yangın merdiveninin orada saklandım. Kızı elimdeki ayna ile görebiliyordun. Bu, Batgirl'dü. Evdekinin Dick olduğunu umuyordum.

Yangin merdiveninden atlayip camın oraya çıktım ve içeri girdim. İçeri girmemle şok olmam bir oldu. İçerideki yarı çıplak adam Jason'di. Bu beni sinirlendirmis ve kalbimi kırmıştı.

"J-Jason.."
"Kate? Burada ne işin var?"
"Seni merak ettim. Günlerdir haber vermedin. Yaralanmışsın"
"Onemli değil. Ufak zedelenmeler işte. Bundan daha buyüklerini atlattım."

Bunu söylerken bana yaklasti ve ellerini kollarıma koyup kollarımı sıvazladı.
"Artik seni kaybettigimizde neler hissettiğimi biliyorsun." diyip güldü. Ama ben tepkisizdim, maskemi indirince yüzümün asiklığı tamamen ortaya çıkmıştı.

"Ayrıca.. Tebrik ederim"
"Huh? Ne konuda tebrik ediyorsun?"
"Barbara ile olan ilişkini"
"İlişki mi?"
"Açık ve net değil mi? Sizi öpüşürken gördüm"
"Bak yanlış anladın.."
"Her sey ortada Jay. Tebrikler" diyip camdan çıkip gittim. O da orada kalakalmıştı.

İçimde biraz burukluk vardı. Yolda giderken insanların arasindan umarsizca yüruyor ve göz yaşlarımı elimin tersiyle, eldivenlerime siliyordum. Ceplerimde bir sürü eşya vardi ama bir tane bile pecete yoktu. Bu yüzden gözlerimin altı deri eldivene silmekten kızarmıştı.

Yolda giderken bagırişma sesleri duydum. Kafami o yone çevirince bir herif bana dogru elinde kocaman bir bıcakla geldiğini gördüm. Tam da sinirli zamanımda. Sonradan fark ettim ki adam başkasina koşuyormuş. Sol yanımdaki ekiplere katılmak için.

Göz devirip gitmekte olduğum yöne doğru ilerledim. Şu anda kimseyle uğraşacak dermanım yoktu. Ama kavga sesleri her saniye daha da artıyor ve artık bu seslere kadın sesleri dahil oluyordu. Arkama döndüğümde birbirlerini köpek gibi yiyen gruba acıdım. Komik olan da şu ki bu ekibin içinde Joker'i destekleyen o kadar çok kişi vardı ki. Joker maskeleri, pankartlar ve tuhaf kokular.