Ah yine başlıyoruz... Zaman makinasi muhabbetine anlam verememiştim bir türlü. Madem buraya makina ile geldiniz kendiniz halletsenize işinizi bizi neden karşıtırıyorsunuz? Ayrıca ben ne zamandır uçuyorum, hâlâ merakla ona bakıyordum.
"Bizi Bruce'a götürmelisiniz ki geleceği kurtaralım"
"Sence de biraz abartmıyor musun? Yani geçmişteki olan olayların günümüze bir etkisi yok. En güçlü devletler bile zamanla yok olup gittiler"
"Bak Kat, biliyorum bu size tuhaf geliyor ama Joker bi yolunu bulup geçmişe gitti ve gittiği zaman diliminde değişiklik yapıp dünyaya hakim olmak istiyor. Hitlerden daha tehliklei işler yapacağına emin olabilirsin"Kafam karışmıştı. Yani Hitler'den daha tehliklei nasıl olabilirdi ki? Anlam vermeyen bir ifade ile ona, yani bana baktım. Ben olayları idrak edemezken kadın gerginlikle oturdu ve karnını tuttu. Diğer Jason ise ona doğru koştu. Kendi aralarında mırıldanıyorlardı. Jason'a kaş goz yapıp yanıma çağırdım.
"Ben bunlara gövenmedim"
"Al benden de o kadar. Bize çok benzemeleri beni içimi üreprtiyor"
"Ne yapacağız?"
"Ne yapacağızı mi var kızım? Herifleri biraz oyalariz sonra baktık doğruyu söylüyorlar yardım ederiz onlar da çeker gider"Adama ve kadına tekrar baktım. Kadın iyi durumda değildi. İçten içe ona üzülüyordum. Ya gerçekten gelecekteki ben isem? Merakla kadına baktım. Jason'ın yanından ayrılıp kadına yürüdüm ve yanına oturdum.
"Sen iyi misin?"
"Evet"
"Hayır değilsin Kat. Sana gelmemeni söylemiştim buraya Caleb ile gelmeliydim"
"Ama o daha çocuk"
"Çocuk değil koca adam oldu bana bu işlerde yardımcı olabilirdi"
"Caleb kim?" Merakla sordum.
"Bizim büyük oğlumuz"
"O-oğlumuz mu?"Bunu duyunca kızardım. Gelecekte Jason ile evlenmiş ve çocuk sahibi olmuştuk. Hem gözlerim parlıyor hem de uyandığım için yanaklarım yanıyordu.
"Benimle aynı tepkiyi verdi"
Dedi gelecekten gelen ben. Jason ise güldü ve Katerina'nın omzundan ona bir ilaç enjekte etti.
"Bu seni daha iyi hissetmene yardımcı olacaktır. Şimdi sen bu konuyu kafana takma ben onlarla konuşurum."
"Biz konuştuk. " Diye lafa girdim. "Sizi Bruce'a götüreceğiz"
"Teşekkürler, gerçekten cok teşekkürler" dedi kadın hafif bir iniltiyle.Olduğum yerde doğrulup Jason'a yöneldim. Kollarını göğsünün üzerinde birleştirmiş sinirli şekilde bana bakıyordu. Ona yaklaşınca beni kenara çekti yine.
"Sen aklını mı kaçırdın? Hani onları oyalayacaktık önce?"
"Jason, kadın hamile ve kadının gelecekteki ben olduğuma eminim. Ayrıca acı çekiyor, buna müsaade edemem. Eğer o makineyi düzeltmenin bir yolunu bulursak kadın oğlu ile yer değiştirecek ve bu sayede acı çekmeyecek."
"O-oğlu mu? Kimle evlenmişsin ki sen?"Utanıp bakışlarımı başka yöne çevirdim. Büyüyü bozmak veya onu heyecanlandırmak istemiyordum. Jason kaskını çıkartıp derin bir nefes aldı. Olduğu yerde bir iki tur attıktan sonra yanıma geri geldi.
"Her neyse. Hadi yardım edelim şunlara"
Ona bakıp gülümsedim. Onunla beraber adama ve kadına yöneldik. Kadın derin derin soluyor ve karnını tutuyordu.
“Jason ile konuştum. Ben, yani gelecekten gelen Katerina iyi hissedene kadar bizim evimizde kalabilirsiniz. Daha sonra bir yolunu bulup sizi zamanınıza geri göndereceğiz.”
“Teşekkürler...”İki Jason da benim, yani diğer Kate'in koluna girip onu bizim eve doğru götürdük. Olabildiğince yavaş, sessiz ve insanlardan saklanarak eve girdik. Roy ve bebek evde yoktu. Onların evde olmaması daha iyiydi bizim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Red Hood & LadyKiller
FanfictionCan sıkıntısı ve Jason tutkumun bir araya gelerek oluşturduğu farklı bir fanfiction denemesi... Edebi eser yazma veya analiz etme konusunda mukemmel değilim ama yine de bir şeyler denemek ve bunu sizlerle paylaşmanın sorun olduğunu sanmıyorum. Olay...