2.Bölüm

174 70 23
                                    

Bugün okuldaki en berbat günümdü.Okulum,hayatım berbattı.Özelliklede Berna geldikten sonra.Günlerdir Berna'nın sırrını çözmeye çalışıyordum ama pek beceremiyordum.

Neyse ki umudumu kaybetmemiştim, vazgeçiceğimi hiç sanmıyordum.

Düşüncelerle birlikte biyoloji dersine girdim. Berna'nın da en iyi olduğu ders biyoloji dersiymiş, benimde en sevdiğim ders edebiyat.

Derste hoca"Berna kızım bu soruyu senin yapmanı istiyorum"dedi.Berna'da"tamam hocam"dedi.Ayağa kalktı,hocanın yanına gitti.Gittiği anda hocamız öksürmeye ve kalbini tutmaya başladı.

Ben hemen ayağa kalkıp hocanın yanına gittim.Diğer arkadaşlarımda biyoloji hocası için ambluans çağırıyorlardı.

Ben bir yandan da ne olduğunu anlamaya çalışıyodum berna hocaya napmıştı??Bilmiyodum, ama çözücektim.Hocayı hastaneye kaldırdılar.

Bende hastaneye geldim ve hocamızın öldüğünü öğrendim.Üzülmüştüm pek sevdiğim bi hoca değildi ama genede ölmeyi hak etmiyodu.

Hastaneye ailesi geldi.Mecburen onlara ben söylemek zorunda kaldım.Ailesi duyunca yıkıldı,paramparça oldu.Ben okula geri döndüm,ben dönesiye kadar bütün okul herşeyi öğrenmiş.

Ben okula varınca Berna'nın yanına gittim "ne yaptın hocamıza ne yaptın dedim."Berna'da" ben bişey yapmadım"dedi."nedense hiç inanamadım"dedim."ister inan ister inanma,sen bilirsin,ben sana açıklama yapmak zorunda değilim."dedi ve gitti.

Çok sinir olmuştum tavırlarına ama yinede bişey demedim ve yapmadım.Bende eve gitmek için hazırlanıyodum,ceketimi giydim ve okuldan çıktım.

Eve giderken bir kadın çığlığı duydum, ne olduğunu anlamak için sesin geldiği yöne doğru gittim...
Sesin geldiği yöne doğru gidince gözlerim karardı ve bilincimi kaybettim.

Gözlerimi açtığımda karanlık bir depodaydım.Yanıma su ve ekmek koymuşlardı.Ben o anda anladım kaçırıldığımı.Yanıma Berna geldi.Kıs kıs gülüyodu bana.

Ben bağlandığım yerden kurtulmaya çalışıyodum,tabi ben Berna'yı görmüyodum gözlerim bağlıydı, zaten onuda sesinden tanımıştım.

Sonra bi ses duydum deponun koca kapısı yoklanıyodu ,bizimkiler sandım,Berna'nın ayak seslerini duyuyodum,sesin geldiği yöne doğru gittiğini anlamıştım.

Bende o anı fırsat bilip yerde bana biraz uzak olan bıçağı elime aldım.

İplerin hepsini o dönene kadar kestim.Sonrada ilk işim depodan kaçmak oldu.İpleri kestikten sonra deponun içinde gördüğüm kocaman tırın içine atladım,yani daha doğrusu tırmandım.

Şuanda tırın kasasındaydım tır birden hareket etti Berna'da tırın nereye gideceğini tarif ediyordu tarif ettiği yeri duydum ve oraları biliyordum neyse ki.Tır anayoldan geçti sokaklardan geçti ve bir benzinlikte durdu.

Ben tır durunca direk indim,benzinliğin arkasından yoluma devam ettim en sonunda ormanlık bir alana geldim karnım açtı ve susamıştım.

Su ihtiyacımı akarsudan giderdim, ama yemek ihtiyacımı gideremedim yakınlarda bir kulübe gördüm.Başka çarem yoktu oraya gidecektim.

Kulübeye vardığımda kapı açıktı,ve ocak yanıyodu gaz problemi çıkmasın diye ocağı kapattım.Kapattığım anda elektrikler kesildi.

Ben karanlıktan ve yalnızlıktan çok korkardım.Napıcağımı hiç bilmiyodum dışarı çıktım hava aydınlıktı, sonra tekrardan içeri girdiğimde de orda bir yaşlı amca duruyordu.Yaşlı amcanın yanına gidip bişeyler sordum.

"Pardon,ben ormanda gezinirken evimin yolunu bulamadım,yani kayboldum bu geceyi burda geçirebilirmiyim acaba,sorun olucaksa gidebilirim."dedim.

Yaşlı amcada bana"Yok kızım sorun olmaz ben yalnız yaşıyorum zaten,kimsem yok"dedi.Ve beni içeri davet etti.

Bende içeri girip koltuklardan birine oturdum yaşlı amca bana bir tas çorba getirdi.Bende"Teşekkür ederim,sağolun"diyip içtim,çok güzeldi.

Gizemli KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin