"Marona, let's talk"sabi ni Daniel ng makapasok sila sa loob ng bahay. Hinawakan niya sa braso si Marona. Kapwa silang basa ng ulan.
"Sinusundo ka na ni Ichie. Sumama ka na. Ako na lang bahala magsabi kay Mama Ana na may emergency ka"sabi ni Marona at hinihiwalay ang braso sa pagkakahawak ni Daniel.
"Marona, ilan beses ko ba kailangan ipaintindi sayo na seryuso ako sa lahat ng sinabi ko. Mahal kita, Marona. Hindi lang laro itong nararamdaman ko"sabi ni Daniel.
"Tignan mo kasi, kahit saan tayo pumunta nakasunod yang si Ichie sa buhay natin. Kaya nga lumayo ako sa Pilipinas kasi ang toxic na para sa akin. Tapos pati rin ba rito sa Japan pupunta kayo?"sabi ni Marona.
"So toxic pala ako sayo, ganon ba yon, Marona?"sabi ni Daniel.
Nag iwas ng tingin si Marona kay Daniel. Nang hawakan siya nito sa braso.
"Iyong totoo, Marona. Tapatin mo ko. Hindi mo ba ako totoong mahal?"sabi ni Daniel. "Kasi ang dali-dali sayong mag desisyon na iwanan ako. Lahat na naman pinakita ko na mahal kita. Hindi pa ba talaga sapat iyong pinapakita ko sayo. Tell me, Marona may kulang pa ba?"dagdag ni Daniel.
"Hindi, sinabi ko na sayo. Ako iyong mali rito. B-Bakit ba kasi ayaw mo na lang sumuko, at bumalik sa Pilipinas"sabi ni Marona at nag iwas ng tingin.
Huminga ng malalim si Daniel at pinipigilang maiyak. Ngayon lang siya sobrang nasasaktan.
"Marona, babalik na naman ba tayo sa umipisa? paulit-ulit na lang tayo."sabi ni Daniel at napahilamos sa mukha.
"Dan, kaya lumayo ako sayo. I need space. I feel suffocated. Kapag nasa paligid ka. I don't know why. At hindi pa rin ako emotional stable. Kaya ayaw ko magpakita sayo. Kasi alam ko na masasaktan kita. Hindi nga ako nagkakamali. Paulit-ulit kitang nasasaktan. Ayaw ko ng ganoon. Ayaw ko ng trinatrato ka ng ganito." sabi ni Marona at hindi na napigilang maiyak.
" You deserved someone better than me. Iyong mas kayang ipakita na mahal na mahal ka. The person she can reciprocate your love. At hindi ako ang taong iyon, Dan. Ayon ang gusto kong ipahiwatig sayo. Tinutulak kita sa iba. Dahil sa hindi kita mahal. Mahal na mahal din kita sa totoo lang. Mahirap kang makalimutan."hinawakan niya sa magkabilang pisnge si Daniel. Habang patuloy na nagsasalita.
" Pero mas pipiliin ko ng malayo sayo at magmahal ka ng iba. Kaysa makasama kita tapos nasasaktan ka lang naman. Ayaw ko na paasahin ka ng paulit-ulit. May kulang sa pagkatao ko na kahit sinong tao ay hindi kayang mapuno. Ako, ako ang may mali. Don't always question yourself . Dahil sobra-sobra pa iyong napapakita mong pagmamahal sa akin. The right person for you. You'll never question your worth to them"sabi ni Marona.
"There's not or right person, Marona. Kung gustuhin mong maging tamang tao sa taong mahal mo. Ikaw gagawa non. Hindi laging sa tadhana. Kaya nga may free will ang bawat nilalang. Sila gagawa ng tadhana nila. Mas pipiliin ko na masaktan. Basta kasama kita"sabi ni Daniel at niyakap siya ng mahigpit.
"Ang kulit mo naman eh!"sabi ni Marona at mahinang sinabunutan si Daniel.
"Alam mo naman na makulit ako. Sa patuloy mong pagtulak sa akin papunta sa iba. Babalik at babalik lang ako sayo"bulong ni Daniel sa leeg niya.
Napatili siya ng buhatin siya nito at dalhin sa sarili nitong kwarto. Agad din siyang hiniga sa higaan. Matapos nitong isarado ang pinto.
"Basa tayo, mababasa higaan mo"sabi ni Marona habang magkalapit ang mukha nila.
"Walang pinagkaiba iyan mamaya"bulong ni Daniel. Bago siya hinalikan ng malambing.
"Daniel"bulong na sabi ni Marona. Habang hinuhubaran siya ni Daniel.
