Demir Duvarlar

11.Bölüm: Tadilat

Tuğçe, Kadriye ve Seda'nın koluna girmiş Belma'nın ardından müdürün ofisine doğru gidiyorlardı.

" Aptal, senin yüzünden oldu! "

" Şşş." Tuğçe, Belma'yı işaret etmişti Seda'ya.

" Bekleyin burada." Belma, kapıyı çalıp müdürün odasına girerken diğerleri kapıda bekliyorlardı.

" Müdürüm. "

" Neredeler?"

" Kapıda bekliyorlar efendim. Ben sadece size onlar yokken bilgilendirmede bulunmak istedim." Jülide,devam et dercesine başını salladı.

" Sabah koğuşta küçük bir tartışma yaşandı. Kadriye, Ayşin'e hoş olmayacak şeyler söyledi. Daha önce yaptıkları da malum. Seda'nın çok bir suçu olduğunu düşünmüyorum. Bu zamana kadar bir kavgaya katıştığını, olay çıkardığını görmedim. "

" Bilgiler için teşekkürler ederim Belma Hanım. Önce Kadriye gelsin. Yalnız konuşalım. "

" Peki müdürüm. " Belma, ofisten çıktığında dışarıdaki Kadriye'nin içeri girmesi için kapıyı aralık bıraktı.

" Sen bekliyorsun" dedi içeriye girmek için hareketlenen Seda 'ya.

Kadriye, içeri girdiğinde Jülide 'ye hiç bakmamıştı. Uzak bir noktaya, boşluğa bakıyordu.

" Ne oldu, anlat. " Kadriye sessiz kalmıştı.

" Anlatmayacak mısın? Ne yapmamı bekliyorsun? Diğer mahkumu dinleyerek mi bir sonuca varayım?" Kadriye 'den hâlâ bir savunma yoktu.

" Seni, doktora sevk ediyorum. İyi değilsin. Çıkabilirsin. " Jülide, önündeki doktor sevki kağıdını doldururken Kadriye çıkıp Seda girmişti içeriye.

" Sen anlat bakalım. "

" Müdürüm, ben kendi adıma böyle olsun istemezdim. Sizden özür dilerim. "

" Benden özür diliyorsun, arkadaşından dileyecek misin?"

" Hayır, dilemeyeceğim."

" Peki neden yaşandı bu durum?"

" Bence Kadriye iyi değil, bir problemi var. Gereksiz bir negatiflik, kavga etme isteği falan. Tuhaf davranıyor. "

" Ne zamandan beri böyle?"

" Yemekhanede yaşananlardan sonra. " Seda, Jülide 'nin yüzünü görünce keşke söylemeseydim diye düşündü.

" Anladım, peki bugün koğuşta olanlar. "

"Durup duruken olay çıkardı. Ayşin bir şey yapmadı ama o bayağı bir saçmaladı."

" Tamam. Seda, senin dosyanı inceledim de. Sen besyo mezunuymuşsun. "

" Evet müdürüm." Seda, cezaevinde kimseye bundan bahsetmemişti. Saklanacak bir şey olduğundan değil ama aklına gelmemişti.

" Senden bir şey isteyebilir miyim?"

" Estağfurullah, müdürüm. "

" Ben, sizin için bir şeyler yapmak istiyorum. Günleriniz boş geçmesin, yeni şeyler öğrenin diye. Sen, belki kadınlara her gün spor yaptırabilirsin. Hem sen hamlamazsın, hem de onlar biraz da olsun sağlıklı hayata geçiş yaparlar. Ne dersin?"

" Nasıl olur ki? Ben uzun zamandır yapmıyorum. Unutmuş olabilirim."

Jülide, unuttuklarını nasıl hatırlatacağını düşünüyordu. Biraz düşündükten sonra önündeki bilgisayar dikkatini çekti.