Demir Duvarlar

21:Onu Bırakmam

Belma, sanki bunu açıklaması gereken kendisiymiş gibi bahçede Nida 'yı arıyordu. Avukatının vermesi gereken bilgiyi neden kendi verdiğini anlayamamıştı. Fakat Jülide 'ye de çok bir şey sormak istemiyordu.

Bahçede bir köşede bir arada olan anne kızı gördü. Bunu Nida'ya söylemek güç olacaktı. Onların yanına yürürken diğer mahkumlar ona geçmiş olsun dileklerini sunuyorlardı.

Belma boğazını temizleyerek orada olduğunu hissetmek istemişti. Nida, onu gördüğünde ayağa kalkmıştı.

" Geçmiş olsun. "

" Teşekkür ederim. Nasıl, iyi mi?" Belma, Rüya'yı işaret etmişti.

" İyi, alıştı artık buraya. " Rüya ise her şeyden habersiz elindeki bebeğiyle oynuyordu.

" Nida, bu belge sana geldi. Müdüre hanım benim sana iletmemi söyledi. Bilmiyorum haberin var mı? Belki avukatın söylemiştir ama. " Belma, belgeyi uzatıp Nida'nın okumasını bekledi.

" Nasıl yani? Ne demek bu?" Nida, okuduklarından Rüya 'yı alacaklarını anlamıştı. Bir koluyla Rüya 'yı sarmayalıp kendine çekmişti.

" Maalesef, bakanlık kararı. Zaten en başından burada olması yanlıştı. "

" Ama..." Nida'nın gözleri dolmuştu. Burada olduğu sürece tek dayanağı Rüya 'nın da yanında olmasıydı. Şimdi onu alacaklardı. Dava kim bilir ne zaman sonuçlanırdı.

" Sen kendini bu duruma hazırla. Bu hafta içinde gelip alacaklar. " Belma, Rüya 'nın başını okşayıp oradan ayrılmıştı.

" Hayır ya! Bunu bana yapamazlar!" Nida, elinde kağıt kendini banka bırakmıştı. Rüya, ne olduğunu anlayamadan annesinin yanına oturup hemen koluna yapışmıştı.

Nida eğilip başını öptü. " Seni asla bırakmayacağım annem, kimse seni alıp götüremeyecek. "

" Aslında hiç benzemiyorlar." Seda, bahçede uzakta oturan Göksun'a baktı.

" Kim?"

" Müdür ile Göksun, hiç benzemiyorlar. "

Çağla neden benzemeleri gerektiğini anlamamıştı. " Niye benzeyecekler ki?"

" Gerçekten mi Çağla?! Anlamadın mı kızım? Göksun, Jale işte." Çağla'nın kafası daha da karışmıştı.

" Neyse anlama boşver. "

" Merhaba. " Nida, Rüya 'ya yapışmış bir şekilde bahçedeki Seda ve Çağla 'nın yanına gelmişti.

" Merhaba." Nida'nın telaşlı hali ve korku dolu bakışları Seda 'yı ayaklandırtmıştı.

" Bir şey mi oldu?"

" Şey..." Rüya, annesinin ona sarılmasından bunalmış olacak ki kendisini geriye doğru çekiştirmeye başlamıştı.

" Çocuk bunalmış, yere bıraksana. " Nida, hızlıca başını salladı.

" Ne oluyor, neyin var senin?"

Nida ,tek eliyle cebinden çıkardığı kağıdı Çağla 'ya uzattı. Çağla kağıdı okurken Seda 'nın gözü Nida'nın üzerindeydi.

" Yani, olması beklenen buydu. Hem sen buradan çıkacağını düşünüyordun. Çok ayrı kalmazsınız. "

" Ondan bir an olsun ayrı kalamam. " Seda, Nida'nın bir anda böyle çökmesine şaşırmıştı. Kızı bir an olsun bırakmıyordu.

" Ne yapalım, hem müdür senin arkadaşın değil mi git konuş, bir çözüm bulur. " Seda, güneşin daha da tepeye çıkmasıyla gölgelik bir alana yönelmişti.