Demir Duvarlar

23:Hücre

Bir insanı yıllar nasıl bu kadar değiştirebilirdi? Al yanaklı, sevecen o genç kız nasıl gözlerinden ateş çıkan, karşısında kim olduğunu umursamadan tehditler savuran kadına dönüşebilmişti? Jülide, ona olabildiğince müsamaha göstermişti. Hatta buradaki herkese aynı müsamahayı göstermişti. Belki de artık başka türlü davranmalıydı.

" Ayşin!" Jülide 'nin yüksek çıkan sesini duyduğu an Ayşin ofise girmişti.

Jülide ve Nida duruşlarını sürdürüyorlardı. Nida, başını çok az çevirip kapıdan içeri giren Ayşin 'e baktı. Ayşin ise onu bu şekilde Jülide 'nin üzerine doğru eğilmiş görünce müdahale etmek istemişti ki Jülide onu el hareketi ile durdurdu.

Ayşin 'in durduğunu görünce Nida tekrar Jülide 'ye bakmaya dönmüştü. Yüzünde alaycı bir gülümseme vardı. Jülide 'nin ondan korktuğu için Ayşin 'i çağırdığını düşünmüştü.

Jülide, ellerini masadan çekip dik bir şekilde duruyordu Nida'nın karşısında. Kollarını birleştirmiş, ifadesiz bir şekilde ona bakıyordu.

" Ayşin, Nida'yı hücreye at." Nida'nın yüzündeki gülümseme gitmiş Ayşin ise Jülide 'nin bu istediği karşısında şaşırmıştı.

" Ama müdürüm..."

" Ne diyorsam onu yap! Devlet kızını almaya gelince çıkar ki vedalaşabilsinler."

" Peki müdürüm." Ayşin, donmuş vaziyetteki Nida'nın koluna girmişti.

" Yürü. "

" Dediğimi yapacağım Jülide! Ona her şeyi anlatacağım!" Ayşin, çekiştirerek Nida'yı ofisten çıkarmıştı. Nida'nın bağırışları artık uzaktan geliyordu.

" Artık herkes haddini bilecek!"

•••

" Yürü hadi!" Ayşin, Nida 'yı hücreye götürmekte zorlanıyordu.

" Ne oluyor Ayşin?" Belma, ellerini arkada bağlamış etrafı kolacan ediyordu.

" Hücre cezası amirim."

" Öyle mi?" Belma'nın suratı şekilden şekile girmişti. Jülide ilk geldiğinde bu tür cezaları uygulamak istemediğini belli etmişti. Belma ise bu cezaları kaldırmanın otoriteyi sarsacağını düşünüyordu.

" İyi bakalım, yürü hadi sen de. "

" Rüya, o ne olacak?!"

" Merak etme sensiz zamanlara alışması için iyi bile oldu. " Belma, arkasına bile bakmadan oradan uzaklaşmıştı.

Ayşin zor da olsa Nida'yı hücreye götürmüştü.

•••

" Bak gel resim çizelim Rüya." Yağmur, Rüya 'yı bir şekilde oyalamaya çalışıyordu.

" Annem gelsin. " Rüya'nın normalde kısık çıkan sesi ağlamamaya çalışmasıyla daha da az çıkıyordu.

" Hay Allah, nerede bu kızın annesi?!" Yağmur, karşısındaki Kadriye'ye sormuştu. Kadriye omuz silkip ağzını eğmişti.

" Sayım, sıraya geç. "

" Belma Hanım, bu çocuğun annesi nerede?!" Belma, Yağmur 'un yanındaki Rüya 'ya baktı. Elinde sıkıca sarıldığı oyuncağı, ağlamamak için kendini zor tuttuğu belli olan kırmızı gözlerine baktı.

" Rüya, annen grip olmuş. Bizde onu başka yere götürdük sana bulaşmasın diye. Tamam mı? Yarın gelecek. " Belma, Rüya'nın başını okşamıştı.

Kadınlar kendi aralarında kaş göz işareti ile anlaşmaya çalışıyorlardı.

" Doğru mu bu?" Seda, az ötedeki Ayşin'e kısık sesle sormuştu.