Demir Duvarlar

17.Bölüm: Üçüncü Kişi

Jülide, bütün gün soygundaki üçüncü kişinin kim olabileceğini düşünmüştü. Memduh Bey için önemli olan kişi, o olabilir miydi acaba? Belki de Hale gibi Göksun'un da bu işte bir suçu yoktu. Ya da Göksun 'un babası gerçekten de vefat eden şöförleriydi ve babası o yüzden ona yardımcı oluyordu. Peki, neden? Neden, bütün bir kariyerini böylesine insanlar için tehlikeye atıyordu?

" Müdürüm, bir sorun var. "

" Ne oldu?" Burada sorunlar bitmezdi sadece ertelenirdi. Güzel geçen günlerin ardından sıkıntılar tekrar baş göstermeye mi başlıyordu yoksa?

" A koğuşunda bir tartışma çıkmış. Tarafları ayırmayınca, ne yapacağımızı bilemedik. Birini revire, diğerini de müzik odasına kapattık. Siz, hücreyi yasakladığınız için. "

" Dur bakayım tahmin edeyim, Seda ve Kadriye?"

" Yok müdürüm, Hale ve Göksun. "

Jülide bu zamana kadar hep Hale ile iletişim kurmuştu. Göksun ile karşılıklı konuştuklarını hatırlamıyordu. Bu sefer ilk onun yanına gitmek istedi.

Müzik odasına girdiğinde başında bir infaz koruma memuruyla otuyordu.

Jülide, başıyla infaz memuruna uzaklaşmasını işaret etti.

" Ne oldu?" Göksun, başını önüne eğmiş kaşlarını çatmış, Hale'nin onun arkasından çevirdiği işe kızıyordu.

" Soru sordum. Ne oldu?" Göksun, pozisyonunu bozmadan aynı şekilde oturuyordu.

" Cevap vermeyecek misin?"
Göksun,başını salladı.

" Peki, o zaman topla eşyalarını, başka koğuşa geçiyorsun. "

"Ne?!" Jülide, arkasına bile bakmadan müzik odasından çıkmıştı.

Jülide, kavganın diğer tarafıyla konuşmak için revire girdiğinde Hale bir köşede oturmuş ağlıyordu.

" İyi misin? Ne oldu böyle?"

Jülide,kavgada yaralandığı için revire getirdiklerini düşünmüştü ama belli ki sadece birbirlerinden uzak tutmak için buraya getirilmişti.

" Öğrendi mi?"

" Nasıl öğrendi Bilmiyorum. Seda ile konuşuyordum birden içeri girdi. Bir sürü şey söyledi, küfür etti. Onu sattığımı söyledi. " Hale, Göksun 'un söylediklerini tekrar tekrar düşünüp ağlıyordu.

" Şimdilik boşver. Dava başladığında sevkini isteriz. Başka bir cezaevine naklederler. Şimdilik koğuşlarınızı ayırdım. "

" Ama müdürüm."

" Hale, bunun ne kadar ciddi bir durum olduğunu anlaman lazım. Burada söz konusu olan senin özgürlüğün. Ne olursa olsun, hiç kimse için hayatından vazgeçmeye değmez. Buradan çıkınca olacakları düşün. "

" Peki müdürüm."

" Şimdi git dinlen, yarın biraz da Memduh Bey hakkında konuşalım olur mu?"

•••

Jülide, bir haftadır annesinin yanına gitmiyordu. Salonda oturduğunda annesi de ona kahve yapmak için mutfağa gitmişti.

" Al kızım, afiyet olsun. "

" Teşekkür ederim. "

" İşler nasıl?"

" İyi, daha iyi olacak. " Jülide buradaydı ama aklı başka yerdeydi. Memduh Bey ne iş çeviriyordu çok merak ediyordu. Ne olmuştu da Göksun ve Hale ile yolları kesişmişti. Savcıydı, mütelasını hazırlamış, dava sonuçlanmıştı. Onlar cezalarını almıştı. Peki niye hâlâ onlarla görüşüyordu? Hem de gizlice. Neden?