Verloren

Hoofdstuk 32

Pov Roy
Het was avond Anna en ik liepen door de aula van het hotel. Er dook een mist op hij was zo dik dat ik niks meer kon zien. "Roy help wat is dit!" Rustig Anna loop snel naar links nu! Ze liep naar links en ik rende snel achter haar aan. "Waar moeten we heen!" Gewoon blijven rennen! "Maar de mist komt op ons af, ik ben zo bang!" Anna viel en bleef op de grond liggen. Anna, Anna snel opstaan de mist! "Ja het gaat alweer, maar ik heb pijn aan m'n been." Zet even door! Ik rende door de gangen van het gebouw die ik nog niet eerder had gezien Anna volgde mij op de voet, maar de mist bleef ons vlogen, ik keek achterom. "Roy stop" riep Anna opeens. Ik botste tegen iets op en viel naar achteren. "Zo zo ontvluchten gaat niet meer lukken" klonk een stem in de donkere gang. "Wie bent u vroeg ?"Anna bang. Ik ben.. Rennen Anna! Dat zijn Jenne en meneer van der Hoeven! Anna rende als een gek weg en verdween in de donkerte.... Ik was nu alleen. Ik liep door een gang waar licht vandaan kwam, maar het was tevergeefs de gang liep dood. Ik zat nu als een rat ik de val. Er kwam uit de donkerte een vage schim dichter en dichterbij ik liep steeds meer naar achter tot ik de muur raakte, opeens voelde ik de grond onder me weg zakken en ik viel in een diep donker gat...

Pov Anna
Ik denk alleen rennen, rennen. Het lijkt wel een doolhof ik kom hier nooit meer uit! Ik begon te hyper ventileren. Ik was zo bang dat ik begon te huilen. Ik wil dit niet meer! Hou op!!! Opeens  zag ik een deur open gaan. Ik stond op en liep naar de deur toe. Anna, Anna klonk er een stem in de donkerte. Ik verstijft een werd een soort gehypnotiseerd. Ik had geen idee wat ik deed alleen zag ik dat ik door de deur liep naar een kelder, opeens werd de deur dichtgegooid en ik schrok wakker, de sleutel werd omgedraaid. Neeeehhh doe open!!!! Doe open!!!! Ik duwde en sloeg tegen de deur en schreeuwde de longen uit me lijf, maar tevergeefs het lukte me niet om de deur open te krijgen. Ik liep nog meer naar bedenen via een trap, maar daar stonden twee banken, een televisie, en er was zelfs een keuken! Dit is een huis, maar van wie ik liep veder door de woonkamer naar een deur met daarop slaapkamer van: de naam was niet te lezen het was helemaal weggevaagd. Ik deed de deur open en keek naar binnen er hingen allemaal oude foto's opmerking muur van dit hotel en de gasten. Ach dat hoort er vast bij dus ik liep veder naar binnen ik zag een mooi bed staan zoals gewoonlijk in een hotel kamer of een huis wat dit ook moet voorstellen. Er hing ook een zwart gordijn ik liep erheen. Waar een gordijn is, is ook een raam dus dan kan ik ontsnappen! Ik trok het gordijn opzij. Het was geen raam maar een laboratorium ik keek voorzichtig om het hoekje er was gelukkig niemand, maar er ging wel een super groot prikbord met daarop allemaal kranten betichten ik las ze allemaal en opeens viel mijn oog op een kranten bericht! Meisje verongelukt op dijk, dit is niet waar het gaat over mij! Dit is voor bedacht dit is een spel ik liep naar achter en hoorde een stem! Ik gilde als een gek. "Ssst stil niemand mag weten dat je dit hebt gevonden."wi...ee ben jij? " Dat is nog even geheim, maar je moet oppassen dit is niet zomaar een spel!" Nou ik noem dit ook geen spel! Zei ik op een boze toon. "Nee maar het is wel gevaarlijk waarin je je nu begeeft!" Ja daar ben ik nu wel achter, waarom moet dit allemaal zo mysterieus zijn ik word er gek van!! "Dat snap ik Anna." Hoe weet je mijn naam? "Dat is ook niet zo moeilijk hè." Oja dom van me je moet dat wel weten, want je weet meer dan ik weet! "Anna je moet nu gaan ik help je!" Waarom moet ik gaan ik weet nog niet alles! " Anna dat komt nog de tijd is nog niet rijp genoeg om dat te weten, dat zou veelste gevaarlijk zijn!" Oké mevrouw of meneer weet niet wie u bent. "Pak die tas in de hoek en druk op die gekleurde muur!" Ik liep naar de tas en pakte hem en drukte wat de stem zei op de muur, hij ging open en ik zag licht. De deur verdween. Ik keek om me heen en ik stond gewoon in de aula van het hotel het was al donker buiten maar het licht scheen zo vel dat het wel dag leek. Ik liep naar me kamer. Ik deed de deur open, maar voor dat ik hem open had zag ik aan het einde van de gang schaduwen ik schok en stormde mijn kamer in. Ik sprong op mijn bed, ik viel in slaap... De volgende ochtend werd ik wakker en er lag een briefje op mijn nachtkastje. Ik maakte de brief open, maar de brief was leeg er stond niks op. Wat raar weer? Ik pakte de tas van de tafel en maakte hem open. Er zaten veel spullen in en ook een lampje waarmee je onzichtbare teksten mee kon lezen. Nu snap ik het ik pakte de brief van m'n nachtkastje en scheen met het lampje op het papier, er verscheen een tekst.

Hallo Anna,
Je kent me vast wel nog van gister avond. Mijn naam mag ik nog niet zeggen inverband met mensen die jou zoeken enzo. Over die mensen kan ik ook niet veel zeggen behalve dat ze Roy vast houden. Ik kan je vertellen dat het niet makkelijk is om hem te redden, want er lopen daar veel bewakers rond. Daar moet je voor oppassen als die jou zien kunnen ze een sms versturen en zou iedereen in de piramide het weten. Ja het klinkt raar in een piramide, maar er is hier in dit land maar één van. In de tas die ik je mee heb gegeven zitten allemaal hulp middelen om daar te komen en Roy te redden! Wat ik wel kan zeggen is dat Jenne nooit zelfmoord heeft gepleegd en dus nooit heeft kunnen ontwaken het was een pop, het was dus allemaal om jou ernaar toe te lokken, want jij hebt een mobieltje van haar en vandaar kunnen ze zien waar je bent. Maak je geen zorgen meer ik heb het mobieltje bij je weggehaald, nu denken ze dat je nog in de kelder bent of wel het geheime hotelkamertje. Ik wens je veel succes!

Groet
Ps. Pas goed op jezelf dit kan fout aflopen dus vertrouw in jezelf..

Ik wist niet wat ik hier van moet denken. Alleen dat ik moest uitzoeken of die piramide hier wel is...

Sorry dat ik zo laat veder schrijf. Zet in de reacties wat je ervan vind en als je wat ideeën heb zijn die welkom. Oja ik zoek ook nog wat namen zet een naam in de reacties dan kan ik die gebruiken voor in het verhaal.