[Zawgyi]
"မလိုက္ေတာ့ဘူးလား မဂၤလာေဆာင္.."
တုတ္ႀကီးက ဒီမင္းေနာင္ေနာင္အဝတ္လဲတာကိုေစာင့္ေနရင္း အိမ္အျပင္ဘက္တြင္ ထိုင္ေနသည့္ေက်ာ္ေမာင္တို႔ဆီေလ်ွာက္သြားကာေမးလိုက္သည္။
"အင္း...မေန႔က ကိစၥေၾကာင့္ရွားေလးကလန္႔ေနမွာ ...မလိုက္ေတာ့ပါဘူး..ကြာ.."
ေက်ာ္ေမာင္ေျပာသည္မွာလဲ အေၾကာင္းသင့္လွသည္။မေန႔ကမီးေတာက္ေတြၾကား ရွိေနခဲ့တာမို႔ ေၾကာက္ေနမည္မွာ အမွန္ပင္။ေကာင္ေလး၏မ်က္နွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းက သက္ေသပင္မဟုတ္ေပလား။
"ေအးပါ...အိမ္မွာေတာ့ ဘာမွ မရွိေသးဘူး...မင္းတို႔ ဗိုက္ဆာရင္ တခုခုလုပ္စားထားနွင့္ေနာ္...ဘာမွ အားမနာနဲ႔...ကိုယ့္အိမ္လိုပဲသေဘာထား...သိလား..."
"ေအး ေအး ေက်းဇူးပါကြာ..."
တုတ္ႀကီးက ဇနီးေလး၏ပေရာဂလဲ မကင္းတာမို႔ အားနာနာနွင့္မွာရေလသည္။ထိုစဥ္အိမ္အျပင္သို႔ထြက္လာသည့္အိမ္သူသက္ထားေလးက အနားသို႔ေလ်ွာက္လာသည္မို႔ စကားလက္စျပတ္သြားေတာ့သည္။
လက္ေမာင္းကိုလာေျပးခ်ိတ္သည့္လက္ကေလးကိုသူ႔လက္တို႔ျဖင့္တယုတယ ထပ္ကိုင္လိုက္ရင္း ေက်ာ္ေမာင္တ္ို႔ နွစ္ေယာက္အား ၿပံဳးျပလိုက္ေလသည္။သူက လွည့္ထြက္ရန္ျပင္ၿပီး ၿခံထိပ္သို႔ ဦးတည္ရာမွ ျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့သည္။
"ခ်က္ျပဳတ္ရင္ ဟိုေကာင္ေလးကို မခ်က္ခိုင္းနဲ႔.."
"....."
တုတ္ႀကီးက ထိုသို႔ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚတင္ထားသည့္ပါဆယ္ထုတ္အႀကီးႀကီးအား အေသအခ်ာမကာ ထြက္လာလိုက္သည္။
ေနာက္တြင္က်န္ခဲ့သည့္ေက်ာ္ေမာင္မွာ မ်က္ရည္ဝဲတဲတဲျဖစ္ေနသည့္သူ႔ကေလးေလးအား ေခ်ာ့ေမာ့ေနရေတာ့သည္။
"စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္...ကိုယ္ကရွားေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ မီးဖိုေခ်ာင္မဝင္ခိုင္းဘူး...ဘာလို႔လဲ သိလား.."
"ဟင့္အင္း..."
အရိုးခံေလးျပန္ေျဖရွာသည့္အခ်စ္ခေလးအား ေက်ာ္ေမာင္က ရင္ခြင္ေထြးေပြ႕လိုက္သည္။ေက်ာျပင္ေလးအား ျငင္ျငင္သာသာ ပြတ္သပ္ေပးးလိုက္ရင္း...
