[Zawgyi]
ဒီမင္းေနာင္ေနာင္တို႔ေရာက္သြားေလေတာ့ လယ္ကြက္ထဲတြင္အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ အသားညိဳညိဳ ခပ္ထြားထြားလူက အေျပးတစ္ပိုင္း လာေရာက္ႀကိဳဆိုေလသည္။
"တုတ္ႀကီးပါလား...လာ..လာ..လက္ထဲကဟာေတြအကို႔ကိုေပး..."
ထိုလူက ဖိုးထူျဖစ္ေလသည္။ေနာင္ေနာင္၏ေရွ႕မွသြားေနေသာအိမ္ကလူလက္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ားအား အတင္းဆြဲယူလိုက္ရင္း သူ႔အားၿပံဳးျပကာ တဲဘက္သို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ေျပးထြက္သြားေလသည္။
".ေဟ့..ေက်ာ့ရွင္းေရ..ဒီမွာ ..တုတ္ႀကီးလာတယ္..ဧည့္သည္ေလးလဲ ပါလာတယ္..အၾကမ္းအိုးေလးလုပ္ပါအံုး.."
အေငြ႕တလူလူထြက္ေနသည့္တဲအိမ္ကေလးအတြင္းမွ ႏအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ႏူးညံ့ေသာအသံတစ္သံနွင့္အတူ ကေလးေလးတစ္ေယာက္က တဲအတြင္းမွေျပးထြက္လာေလသည္။
"ေဟ...ဟုတ္လား...ဖိုးလံုး ဦးေလးတုတ္ႀကီးကိုသြားႀကိဳလိုက္ေလ..သြား.."
တဲအိမ္ကေလးထဲမွေျပးထြက္လာသည့္ ၈နွစ္ဝန္းက်င္ကေလးေလးက သူ႔လက္အား လာေျပးတြဲေလသည္။ဒီမင္းေနာင္ေနာင္ကသူ႔အားေမာ့ၾကည့္ကာ သြားက်ိဳးေလးျဖင့္ရယ္ျပေနသည့္ ကေလးေလးအား ေၾကာင္ၾကည့္လိက္မိသည္။
မ်က္နွာတြင္လဲ အိုးမဲတို႔ေပက်ံေနကာ အက်ိႌလက္ျပတ္ျဖဴျဖဴကေလးကပင္အမဲေရာင္သို႔ေျပာင္းေနေလသည္။
"သူက ဖိုးလံုးတဲ့..ကိုယ္ေျပာတဲ့ကေလးေလ.."
တုတ္ႀကီးက သူ႔ဇနီးေလး၏လက္ထဲမွ ထမင္းေတာင္းကို လက္လႊဲယူလိုက္ရင္းေျပာေလသည္။
"အင္း..."
~ဒါဆိုသူက ဟိုေမ်ာက္နဲ႔တူတဲ့ကေလးေပါ့
"ဦးေလးတုတ္ႀကီး..ဒီကိုႀကီးကိုကြၽန္ေတာ္ေခၚသြားေပးမယ္ေနာ္.."
လက္ေတာက္ေလာက္အ႐ြယ္သာရွိသည့္ ထိုကေလးကသူ႔ကိုယ္သူကြၽန္ေတာ္ဟုသံုးနႈန္းကာ ဒီမင္းေနာင္ေနာင္၏လက္ကိုဆြဲ၍ တဲဆီသို႔ေျပးသြားေလသည္။ေလအလ်င္လိုလ်ွင္ျမန္လြန္းသည့္ကေလးစုတ္ေၾကာင့္ ဒီမင္းေနာင္ေနာင္မွာ မ်က္နွာငယ္ေလးျဖင့္ အိမ္ကလူအားလွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္ျဖင့္ပါသြားေလသည္။
