Sen Kimsin?

Bölüm 15

Rüyamın bana yaşatacaklarından öylesine korkuyordum ki aklımı yitirmem an meselesiydi içeriden annemin "o alarmı ertelemeyi bırak ve uyan arttık" demesine daha ne kadar kalmıştı. Uyanmak istiyordum beni ele geçiren her ne varsa rüyada kalmalıydı artık ama yok bu rüya değil gerçeğin ta kendisi...

Hayallerime ulaşmak için çok çalıştığım günlerim sanki bir bahar havası misali insanın içinde çiçekler açtırıyordu şimdiyse hayallerimden o kadar uzaktaydım ki kışı yaşıyordum. İliklerime kadar hissettiğim bu dayanılmaz soğuk içime işliyordu kalbimi buz tutturmuş hislerimi dondurmuştu. Sadece korkularımı hissediyordum, sevgi bağlarım güven bağlarım donmuş bir kalbin içinde kalmıştı.
Korku ve tedirginlikten başka bir şey hissetmezken hem rüyalarım hem gerçek sandıklarım ama aslında gerçek olmayanlar sarmıştı etrafımı.

Ölüm, korku, süphe insanın kemiklerine bu kadar işler miydi acısını?
Korkunun bir acısı olur muydu? Yada şüphenin? Oluyordu...

***

Merve gözüme o kadar kötü görünüyordu ki rüyama giren o kadın gibi saçları, tırnakları sanki onun aynısıydı. Benim öylece donup kaldığımı gören Samet koluma girerek "Nihan iyi misin? Bahsetmiştim ya kuzenim Merve" söylediklerinin hiçbir anlamı yoktu sadece Merve nin o korkunç yüz ifadesi ve bana doğru bir adım atarak benimle iletişime geçmek istiyor oluşu çıldırmama sebepti halbuki çoktan çıldırmamış mıydım zaten. Kafam öne eğik kimseyle göz teması kurmadan buradan çıkmalıydım arkamı dönüp koşarcasına kaçmalıydım bu yaşadıklarımdan. Sanki ev ayaklanmış sanki eşyalar ayaklanmış peşimden onlarda beni yakalamaya çalışıyor gibi bir hisle zorla kendimi dışarı attığımda çaresiz ve kimsesizdim, nefes nefes kaldığımı açık havaya çıkıp göğsümün ağrımasıyla farketmiştim. Ardımdan tekrar kapı açıldığında irkildim ve bir adım atarak arkamdaki kişiye baktım. Samet bana dikmişti gözlerini kafasını hafif yana yatırıp yalvarırcasına çıkıyordu sözleri " Nihan... Lütfen... Sana yardım etmeme izin ver..." uzun duraklamalarla söylediği sözlerini sabırla dinledim. "Yardıma ihtiyacın var, kaçıyorsun herkesten benden bile... Korkman normal belki ama korkulacak bir şey yok ben yanındayım, annen yanında sadece konuşalım çözmeye çalışalım hissettiklerini, kaçıp saklandığın şeyleri, zor bir dönem yaşıyorsun ve yanında olmama izin ver birlikte çözelim hepsini... " sözleri o kadar başarılıydı ki bir an gerçekten üzüldüğünü bana gerçekten yardımcı olmak istediğini düşünmüştüm ama hepsi bana uzaktı sözleri, bakışları... Dilsiz gibi, konuşmayı unutmuş gibi söylediklerine cevap vermekten bile acizdim sadece arkamı dönüp yürümeye başlamıştım. Arkamdaki adımlarda beni sessizce takip ediyordu biliyordum Samet in olduğunu en son sesler bir incir ağacının orada son bulmustu ondan sonra caddede yalnizdim yada ben oyle sanıyordum. Esen bir ruzgarla tuylerim diken diken olmustu arkami donup yurudugum mesafeye baktigimda baya uzaklastigimi farketmistim. Samet anlasilan vazgecip geri dönmüştü. Ama buradan daha ne kadar yuruyerek gidecegimi bilmiyordum yakinlarda bir dolmus duragi yada bir taksi bulabilir miyim diye dusunurken tekrar dönmeyi de düşündüm ama oyle olmadi beyaz bir audinin icinde siyah kapüşonlu adam yavaslayarak yanimdan gecerken gozlerini uzerimden alamamisti. Bu sensin diye dudaklarimdan gecirirken geri donup onun aksi yonunde geldigim yere kosar adim gitmeye baslamistim. Hic arkama bakmiyordum ama arabanin sesi hala kulagimdaydi bir muddet sonra sesi duymaz olmustum arkamı dönüp artik gelmedigini gormek istemistim ama siyah kapşonlusu fit vücudu aramizda sadece birkac adim vardi korkudan arkami donup kosarak uzaklasmak isterken yine o iki kelimeyi duydum kadife sesinden "kacma benden " onu hiç duymamis gibi devam ediyordum oysa pesimden gelse iki adiminda yakalardi beni uzun bacaklari  bunu gösteriyordu. Tekrar sesini işittim.

"Nihan, bir son ver artik bu oyuna ve kaçma benden, bende yoruldum."

Oldugum yere civilenmistim. Hakliydi bir son vermeliydim artik ne olacaksa olsun ne yapacaksa yapsin boyle yasamak oldukca zordu zaten yavaşça arkami döndum. Kucuk adimlarla bana yaklasmaya baslamisti. Niyetini anlamıyordum yuzunu gorebilecegim mesafeye geldi anda durdum onu "dur orda ve ne istiyorsun benden?" Diye sordugumda yüzündeki anlamsız bakışlarina anlam verememistim.. cidden ne istiyordu ?  Yuzune dikkatlice baktim.  Kapşonunun sapkasini cikardiginda daha dikkatlice bakmaya basladim yuzunun her ayrintisina kirli sakallı yüzü, kahverengi gözleri, uzun boyu daha önce gormusmuydum emin olamadigim bu kisi hicte tehtid uyandirmiyordu bende, takside gördüğüm kiside değildi ama sesi telefonda konustugum sesle ayniydi.

"Cevap ver bana ne istiyorsun ? "

"Benden neden kaçıyorsun? Sana ulasmaya çalışıyorum ama hic bir sekilde ulaşamıyorum. Ariyorum telefonu yuzume kapatiyorsun beni gördüğün an sanki canavar görmüş gibi kaçıyorsun neden ? Aklim almiyor neden ?"

" Sen beni sapık gibi surekli takip ederken evime girerken sen birde ustune neden senden kaçtığımimi soruyorsun?"

Bir adim daha yaklasmisti "dur orda dedim" diyerek tekrar ikaz ettim.

"Ben senin evine girmedim ne sapığı ne diyorsun sen? Beni hatirlamiyor musun ? Beni tanimiyormus gibi konusuyorsun ?"

"Sen kimsin ?"

"Bunu gerçekten söylemiyorsun değil mi? Suan benimle dalga geçiyor gibisin"

"Bak her kimsen beni rahat birak kac aydir senin sapıkca hallerin yuzunden hayatim cehenneme döndü. simdi kalkmis birsey yapmadim masumum rolü oynuyorsun"

Cebinden bi kolye cikardi asagi dogru parmaklarinin arasında sallanan kolye benim en cok sevdigim lotus çiçeği kolyemdi. Bes yıl önce kaybetmistim..

"Bu kolyeyi sen vermistin bana, bi barda karsilasmistik sen cok icmistin biri seni rahatsiz ediyordu cekistiriyordu o zaman ben mudehale etmistim sen o kadar sarhostun ki alışık olmadığın belliydi ickiye, surekli kendince birseyler anlatiyordun ama hicbirini anlamamistim sadece anne ve babanin boşandığıni anlamistim o an boynundaki kolyeyi cikarip lotus cicehi ne anlama gelir biliyor musun diye sordun bilmiyordum tabi birbirini bulan iki ruhun butunlesmesini temsil ediyor demistin ve aglayarak benim buna ihtiyacim yok artik diyerek masanin uzerine koyup hickira hickira aglamaya baslamistin ne yasiyordun hic bilmiyordum ama o halinde o kadar savunmasiz masum genc ve guzeldin ki seni daha cok merak etmistim. Telefonundan arkadasini aradim ve nerde oldugunu soyledim seni almasi icin o geldiğinde seni ona teslim ettigimde boyle bir dusunce aklimda yokken sizi takip ettim evinin adresini bu sekilde ogrenmistim ve birde telefonundan kendimi arayip numarani kaydettim."

"Boyle birseyi nasil yaparsin nasıl beni takip edersin nasil kendinde bu hakki buldun?"

"Duygularim o an oyle davranmamı soyledi ve pisman değilim. Seni kaybetmek istemedim bir daha seni bulamazdim... Seni hic bir zaman rahatsiz etmedim . Evine girmedim yada seni tehlikeye sokacak bir şey yapmadim."

"Neden surekli pesimdeydin yalan soyluyorsun sevgilimin evinde kalirkende orayada gelmiştin pencereden gordum seni yine siyah kapsonlu vardi üzerinde. Arayip kacamazsin benden diyip kapatmistin neydi onlar o zaman, sana inanmiyorum ve polisi arıyorum "

"Sevgilin mi var?"

"Tek sorun tek kafana takılan bu mu?"

"Lutfen inan bana lutfen sen kacmasan zaten her sey yerine oturacak"

"Peki niye o zaman niye aramadin o zaman neden karsima cikmadin ?"

"Aradim barda seni buldugumu anlattim ve sen o gunden cok utaniyorum lutfen bu konuyu kapatin diyerek yuzume kapatmistin telefonu "

Şimdi taslar yerine oturmustu "eveeet hatırladım bu konusmayi biliyorum. Ama bu sucsuz oldugun anlamina gelmiyor!"

"Ben seni rahatsiz etmek istemedim seni hep uzaktan izledim nerde calistigini , nerede yasadigini..."

"Bak iste sen diyorsun takip ettiğini evimede girdin ve hayatimi mahvettin sen"

"Oyle bir sey yapmadim neden yapayım?"

"Git derdini polise anlat."

"Seni seviyorum..."

Kalbim isyan bayraklarini cekmis beynime savas acmisti ne oluyordu da boyle dövüyordu gogus kafesimi. Bu iki kelimeyi duymak neden beni bu kadar etkilemişti.

Ne demek seni seviyorum hangi ara nasıl? Benim bunca yasadigim şey neydi kendini aklamak için yapiyordu şuan tüm bunlari eminim.

"İzin verirsen sana yardim edebilirim hem benim olmadigimi anlamis olursun hemde bunu yapanlari bulmanda yardimci olurum."

Kendini ortaya koyarak kendi kendini yakmaz herhalde diye düşünmeye başladım.

"Benden uzak durursan bana yardim etmis olursun zaten"

"Bu zamana kadar duramadim bu zamandan sonra mümkün olacagini pek sanmiyorum."

"Sende ayri bi sapiksin o halde"

"Asla