Geçmişin izleri

14 Bölüm : Yeni Başlangıçlar.

Günaydın canımın en içleri<3

Nasılsınız'?

Sabah sabah aklıma yeni bölümle ilgili süper fikirler geldiği için bu saate, bölüm atıyorum.

İyi okumalar:)

...

14 Bölüm : Yeni Başlangıçlar.

"İşte benim huzurum,
yanımdaydı..."

Yatağımdan bir anda yere düştüm. Evet ciddi ciddi düştüm. Gözlerimi açtığımda abimin sırıttığını gördüm. "Noldu küçük hanım insanı uykusundan uyandırmak asıl öyle değil böyle olur."

"Ama abi ya tamam hadi kaldır beni." Elini bana uzattığında elini tutup onuda yanıma çektim. Ve o an abimden yüksek bir inleme çıktı.

"Ahhh!" diye bağırdı abim poposunu tutarken, bende kahkaha atıyordum. Gerçekten çok komik görünüyordu.

Abim tam kapının yanında olduğu için annem kapıyı sert bir şekilde açınca abimin inlemesi beni daha da güldürdü.

"Ahhhh! Kafam." dediğinde annemle biz kahkaha atıyorduk. Daha sonra abimi kaldırdık. Ve annemden krep lafını duyunca hemen mutfağa koştuk.

Güzel bir kahvaltının ardından hazırlanmaya gittim. Kot pantolon ve beyaz tişört giydim. Saçımıda açık bırakmıştım. Telefonuma mesaj gelince açıp baktım.

Efe: Günaydın güzelim. Nasılsın?

Zeynep: Günaydın sevgilim. İyiyim sen?

Efe: İyiyim güzelim bu gün okuldan sonra bir şeyler yapsak seninle?

Efe'nin yazdığını düşündüm bu gün işim yoktu. Sadece okula gidecektim. O yüzden ola bilirdi, biraz vakit geçirirdik.

Zeynep: Olur aslında biraz vakit geçiririz.

Efe: Tamam o zaman sevgilim beş dakika sonra aşağıda bekliyorum seni Irmak Burakla Hazal da Yiğitle gidecekmiş.

Zeynep: Tamam.

Telefonu kapatıp çantamı aldım. Aynada yüzüme baktığımda makyaja ihtiyacım olmadığını düşündüm ve yapmadan odadan çıktım.

"Anne, abi ben çıkıyorum." dediğimde abimin sesini duydum. "Ben bırakayım mı?"

"Yok abim. Ben çıktım." diyip çıktığımda annemin arkamdan 'deli kız' dediğini duydum merdivenlerden çıkarken bir şeye çarptığımda tanımadığım bir erkek olduğunu gördüm. Belimden tutmuş düşmememi sağlamıştı.

"Dikkat edin." dediğinde Efe'nin sesini duydum.

"Zeynep."

"Teşekkür ederim." diyip adamın yanından ayrılıp Efe ve İpek'in yanına geçtim. Efenin bana soran gözlerle baktığını gördüğümde. Konuşmaya başladım.

"Düşücekken tutdu sadece tanımıyorum." dediğimde elimi tutup öpücük kondurdu. Tam o anda İpek'in sesini duydum;

"Artık benimde bir Yengem var." diyip bana sarıldığında bende ona sarıldım. Daha sonra Efe ile hala el ele apartmandan çıktık. İpek telefonda biriyle konuşuyordu. Bizde sessizce yürüyorduk. Bir yandan da düşünüyordum.