𝗖𝗥𝗬𝗣𝗧𝗜𝗖

P(19)

"အဟမ်း...မင်္ဂလာပါမောင်။
အမှန်တော့ဒီvideoလေးကိုမောင့်လက်ထဲ‌မရောက်စေချင်ဘူး
အခုဒီvideoကို မောင်ကြည့်နေတဲ့အချိန်ငါကမောင့်အနားမှာ မရှိ‌နိုင်တော့ဘူးဆိုတာယုံလိုက်နော်
နေအုံး...ရပ်မပစ်လိုက်ပါနဲ့ အဆုံးအထိဆက်ကြည့်ပေး..."

ဆက်ကြည့်ဖို့ရာ အားမရှိတော့တာကြောင့် ပိတ်ဖို့လှမ်းလိုက်တဲ့လက်ဟာ ဖန်သားပြင်ထဲကစကားတို့ကိုကြားလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းရုတ်သိမ်းမိလိုက်သလို မျက်ရည်တို့ဟာလည်းအတားအဆီးမဲ့ ကျလာရသည်..။

"Park Jay...ခင်ဗျားဗျာ"

အဲဒီလူက‌အခုသူဖြစ်ပျက်နေသမျှကိုကြိုသိနေလို့ ဒီလက်ဆောင်ကိုထားခဲ့ပေးတာပဲဖြစ်လိမ့်မည်..
ယုံတယ်။ယုံသွားပြီ။
အတည်ပြုတဲ့အချိန်က သိပ်နောက်ကျသွားပြီဆိုပေမဲ့ အဲဒီလူကသူ့ကိုသိပ်ချစ်တယ်ဆိုတာ အကြွင်းမဲ့ကို ယုံခဲ့ပြီ..။

"ငါတောင်းပန်ပါတယ်မောင်..အရာရာတိုင်းအတွက်ပေါ့..။
ပြီးတော့ ငါမောင့်ကိုဘယ်တုန်းကမှမမုန်းခဲ့ဘူးဆိုတာကို သိထားပေးပါ။
ငါရှိတုန်းကလိုမျိုးလူဆိုးလေးလုပ်မနေနဲ့တော့နော်..သူများတွေမောင့်ကိုအမြင်စောင်းတာမျိုး ငါမလိုချင်ဘူး။
နောင်တတွေလည်းမရပါနဲ့..အရာအားလုံးကဖြစ်သင့်လို့ဖြစ်သွားတာမို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တွေမတင်စေချင်ဘူး။
တကယ်ဆို ငါလေမောင့်အနားမှာပဲအမြဲတမ်းရှိနေချင်ခဲ့တာ သိလား
နောက်တစ်ခုကငါတို့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောSim ကိုဂရုစိုက်ပါလို့ပြောပေးပါ ဒီလိုပြောလို့မောင့်ကိုကျတော့ ဘာလို့မပြောတာလဲဆိုပြီး စိတ်မဆိုးပါနဲ့...
မောတယ်..။သိပ်မောတာပဲ
ရင်ထဲကလည်း အောင့်သလိုနာသလိုနဲ့.."

စကားပြောရင်းချွေးစေးတွေပြန်လာတဲ့Jayကိုကြည့်ရတာ Sunghoon အတွက်အတိုင်းအဆမဲ့နာကျင်ရသည်။

"ချစ်တယ် ချစ်နေမယ် ချစ်နေဆဲပဲမောင်။
ထပ်ပြီးပြောမယ်
Park Sunghoon ဆိုတဲ့မောင့်ကိုPark Jongseong ဆိုတဲ့ငါကသိပ်ချစ်ပါတယ်..
ဘယ်တော့မှ တစ်ယောက်ထဲဆိုပြီးအားမငယ်ပါနဲ့ ဝမ်းလည်းမနည်းနဲ့ ငါကမောင့်အနားမှာတစ်သက်လုံးရှိနေမှာမလို့...."