ဘုရင္ အမုန္းဆုံး စြန္႕ပစ္ခံကိုယ္လုပ္ေတာ္၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို့ ကူးေျပာင္းျခင္း

အပိုင္း-34(z)

အပိုင္း-34

လဲ႕ဗဟြမ္၏ နွလုံးက အရွိန္ျပင္းျပင္းခုန္လာခဲ႕သည္။သူက ငါ့ကို ကလူခ်င္တာလား။ဟာသပဲ---လဲ႕ဟြမ္က ထိုသူ႕အားေလွာင္ေျပာင္ေထ့ေငါ့ခ်င္ေသာ္လည္း  သူမလုပ္ရဲေပ။ဘာပဲၿဖစ္ျဖစ္ သူ႕အသက္ေလးေတာ့  သူခ်စ္တယ္ေလ။ဒါအျပင္ အခ်ိဳ႕ေသာ အေႀကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ေခါင္မာျပီး မာနႀကီးတဲ႕စရုိက္အရ  ထိုဘုရင္စုတ္အား က်ီစယ္ဖို႕ သူ႕မသိစိတ္က ခြင့္မၿပဳေပ။

''မင္းရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ကေန  ေဆးဘက္ဝင္အပင္ေတြရဲ႕  အနံ႕ေတြရေနတယ္''
လဲ႕ဟြမ္က ကြ်မ္းက်င္သူတစ္ဦးကဲ႕သို႕ ၿပဳမူေနေေသာဘုရင္အားႀကည့္ကာ အံႀသေနမိသည္။လဲ႕ဟြမ္လို ေဆးဝါသုေတသန ပညာရွင္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္  ေဆးဖက္ဝင္  အပင္မ်ားနွင့္ ေဆးရည္မ်ားအား အစဥ္အျမဲထိေတြ႕ေနရကာ အနံ႕မက်န္ခဲ႕ဖို႕ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ေပ။
''ဒီကိုယ္လုပ္ေတာ္က ေဆးဝါးအခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္စပ္ေလ့လာေနတာပါအရွင္''
''  ဘာေႀကာင့္လဲ '' အင္ပါယာက မ်က္နွာ ထား တင္းတင္းျဖင့္ေမးလိုက္သည္။
''ဒီကိုယ္လုပ္ေတာ္က  ကေလးနဲ႕ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ခ်င္လို႕ပါ''

အင္ပါယာက နာ့ကြ်မ္အား ခံစားခ်က္မဲ႕စြာႀကည့္လိုက္သည္။ဒီလူက  သူ႕ကိုယ္သူေကာင္းေကာင္းဖုံးကြယ္ထားနိုငိတာပဲ။ဒါေဗမဲ႕ ဒီဘုရင္ရဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာေတာ့ သူ႕အမူအရာက စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္သလို လြယ္ကူလြန္းလွသည္။ဟမ့္---  -  -ကေလးအကြက္ေတြနဲ႕( သူကျဖင့္  အခုမွ သိျပီးေတာ့)

လဲ႕ဟြမ္က အခုလတ္တေလာ  ေဆးဝါးေလ့က်င့္ျခင္းကို  မလုပ္ခဲ႕ေသာ္လည္း  ေန႕စဥ္နီးပါ ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ေနသျဖင့္ ေဆး၏ ရနံ႕က  သူ႕လက္၌ စြဲထင္ေနသည္။ထို႕အျပင္ ပတ္ဝန္းက်င္အခန္းတြင္းရွင္းလင္းေနေသာ္လည္း သူ႕လို  ကြ်မ္းသူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ေလထဲ၌လည္း ေဆးဖက္ဝင္ အပင္မ်ား၏ အနံ႕အသက္ကို ရ ရွိေနခဲ႕သည္။ျဖစ္နိုင္တာက သူ႕ေရွ႕က လူက ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ပင္  အခုသူက ဘာလုပ္ခ်င္ေနတာလဲ သူသိခ်င္သည္။

''ေကာင္းျပီ  ဒီအင္ပါယာက ခ်စ္ကိုယ္လုပ္ေတာ္အတြက္  သင္ႀကားေပးဖို႕ သမားေတာ္တစ္ဦးကို  လႊတ္ေပးလိုက္မယ္''

လဲ႕ဟြမ္က စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္စြာပင္
တိတ္တဆိတ္ က်ိမ္ဆဲလိုက္မိသည္။

'' ဒီကိုယ္လုပ္ေတာ္က  ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အရွင္''
အင္ပါယာက ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ား၏ ရနံ႕ကို လဲ႕ဟြမ္ထံမွ ရေနကထဲက သံသယ ျဖစ္ေနခဲ႕ျပီး  တိုက္ဆိုင္စြာပင္ ကေလးကလဲ အသက္ရွင္ေနခဲ႕ၿပီ။သို႕ေသာ္လည္း ဒီလို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးက ျဖစ္ခဲၿပီး မယုံႀကည္နိုင္စရာေကာင္းလွသည္။သို႕ေသာ္လည္း  သူက သူ႔ရဲ႕ေသဆုံးခဲ႕ျပီးေသာ ကေလးနဲ႕ပက္သက္ျပီး အလြန္တည္ျငိမ္စြာပင္  ပသက္ရွင္ေနဖို႕ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္နည္းနည္းေတာ့ထားမိသည္။

''လကုန္ျပီးရင္  သူတို႕  က ဂုဏ္ျပဳစားေသာက္ပြဲက်င္းပေပးလိမ့္မယ္'' အင္ပါယာက ေျပာလိုက္သည္။

''နားလည္ပါျပီ''

အင္ပါယာက ဘာစကားမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ထိုအမ်ိဳသားနွင့္ အတူထမင္းစားရသည္မွာ သူ႕ကို အံ႕ႀသစရာေကာင္းစြာပင္ ပိုမ်ားမ်ားစားနိုင္ခဲ႕ျပီး  ေအးခ်မ္းေသာ ညစာေလးျဖစ္ခဲ႕သည္။

'အာ  ဒါကို ငါဘယ္လိုလုပ္ေမ့သြားပါလိမ့္''

****မ  ၿပီးေသးပါဘူး***
ျပန္ေနရင္း  ပ်င္းလာလို႕