ဘုရင္ အမုန္းဆုံး စြန္႕ပစ္ခံကိုယ္လုပ္ေတာ္၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို့ ကူးေျပာင္းျခင္း

10(Z & U)

Zawgyi

လဲ႕ဟြမ္က သူ႕ကိုယ္သူ နာ့ကြ်မ္ အျဖစ္ အသားက်လာျပီး သူ႕ရဲ႕ေန႕ရက္ေတြ ကို ဘာထူးျခားမႈမွ မရွိဘဲျဖတ္သန္းလာခဲ႕သည္မွာ တစ္လတင္းတင္း ျပည့္ခဲ႕ျပီျဖစ္သည္။ေဆးပယ္ဝယ္ယူျခင္း၊အားေဆးျပဳလုပ္ျခင္း၊အစားအစာ ဝယ္ယူျခင္း မ်ားမွလြဲ၍ ေန႕ရက္တိုင္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနွင့္ ဘာကိစၥေထြေထြထူးထူးမွ မရွိေပ။လဲ႕ဟြမ္က အခ်ိန္အမ်ားစုကို ျခံဝန္းထဲမွာဘဲ ကုန္ဆုံးခဲ႕ျပီး အရိပ္ရတဲ႕အပင္ေအာက္မွာ လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ရင္း လတ္ဆတ္တဲ႕ေလကို ရွဴရႈိက္ကာ အခ်ိန္အမ်ားစုကို အနားယူရင္းကုန္ဆုံးသျဖင့္ သူ႕အသားအရည္က ျဖဴေဖြး ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည္။ယေန႕မွာ တိမ္ကင္းစင္ျပီး ေကာင္းကင္မွာ ေနက လင္းထင္းေနသျဖင့္ အရိပ္ရေသာ အပင္ေအာက္၌ လဲေလ်ာင္းေနသည္။

''သခင္ေလး ကိုယ့္ဟာကို ဂရုစိုက္ပါ။ေနပူထဲထြက္တာက မင္းအသားအေရအတြက္ မေကာင္းဘူးးေနာ္''မိန္လင္းက စိုးရိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္။

လဲ႕ဟြမ္က မိန္လင္းရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဆြဲဆိတ္၍ စေနာက္က်ီစယ္ေနကာ သူ႕အေစခံေလးက အမွန္တစ္ကယ္ ခ်စ္စရာေကာင္းေႀကာင္း ေတြးေနမိသည္။

''ေကာင္းပါျပီ ေကာင္းပါျပီ ဒီသခင္ေလးက သူ႕ရဲ႕အေစခံ ပုစိ ေကြးေလးကို ဒီထက္ပိုျပီး အလုပ္ရႈတ္ေအာင္ မစေနာက္ေတာပါဘူး။စကားနားေထာင္ျပီး အထဲဝင္ပါ့ မယ္ခင္ဗ်''
သူက ျပံဳးစိစိျဖင့္ စေနာက္ေနလိုက္သည္။

လဲ႕ဟြမ္က အထဲကိုဝင္သြားလိုက္ျပီး သူ႕ရဲ႕လက္ေကာက္ဝတ္ကို စစ္ေဆးႀကည့္လိုက္ျပီး ယခုအခါမွာ ဗိုက္ထဲရွိ ေဘဘီေသးေသးေလးက အလြန္က်န္းမာေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူကေတာ့ အနံ႕ဆိုးေသာ အားေဆးမ်ားမ်ားကို ေသာက္ျခင္းအား မရပ္တန္႕ရဲေသးေပ။

''ကြ်န္ေတာ္ သခင္ေလးစားဖို႕ စားစရာတစ္ခုခု ျပင္ဆင္ဖို႕သြားလိုက္အုံးမယ္'' မိန္လင္းက ေျပာျပီး ထြက္သြားေလသည္။

မိန္လင္းက အလြန္အားကိုးရေသာ အေစခံတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူ႕ကို အပ်င္ေျပ က်ီစယ္စေနာက္ရတာ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ရာေကာက္းသလို၊ သင္ေပးလိုက္ေသာ ဘယ္အရာမဆို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တတ္လြယ္သည္။လဲဟြမ္က သူအလြန္ ပင္ပန္းလာျပီဟု ခံစားရသျဖင့္ အနားယူရန္ အထဲဝင္မလို႕ရွိေသးသည္ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ပဲ ဝံ႕ႀကြားေသာ ေျခသံမ်ားကို ႀကားလိုက္ရသည္။ေသခ်ာတာကေတာ့ ၄င္းေျခသံမ်ားက မိန္လင္းထံမွ မဟုတ္တန္ရာ။ေျခသံမ်ားမွာ လူတစ္ေယာက္ထက္ ပိုမ်ားပုံရသည္။မႀကာမီပင္ တံခါးက ''ဝုန္း'' ခနဲၿမည္သံျဖင့္ တြန္းဖြင့္ခံလိုက္ရျပီး လူအမ်ားအျပားက ျခံဝန္းထဲသို့ ဝင္လာသံႀကားလိုက္ရသည္။သို႕ေသာ္လည္း လဲဟြမ္ကေတာ့ သူ႕ကိုယ္သူ ထရပ္ျပီး ထိုလူမ်ားကို ႀကိဳဆိုဖို႕ရန္စိတ္ကူးမရွိေပ။မည္သို့ပင္ဆိုေစ ေကာင္းေသာ လာျခင္းေတာ့ မဟုတ္နိုင္ရာ။