12.Bölüm: Yalanlar ve Gerçekler.

184 21 31
                                    


🎬

Sevil Önder'in Anlatımından...

"Her şey için tekrardan teşekkür ederiz Emel Abla."

"Rica ederim fıstıklarım. Yine gelin olur mu? Hep gelin!"

Pelin ve Müjde arabaya binmeden önce son kez bize el salladılar ve saniyeler içinde sokaktan çıkış yaptılar. Hemen ardındansa bir taksi yanlarından geçerek sokağa giriş yaptı. Panikle gözlerimi büyütüp taksinin içinde kimin olduğunu görmeye çalışırken, "Sevil hemen içeri gir, konuşacağız!" diyen annem üzerine; "Bir dakika anne!" diyerek onun kısa süreli susmasını sağladım.

Taksinin, beklediğim gibi Şükran Teyze'nin evinin önünde durması ve saniyeler içinde Kahraman'ın aşağı inmesiyle ise oflayarak pencereyi kapattım. Ve taksinin Pelin'in arabasının yanından geçerken, Müjde'nin Kahraman'ı fark etmemiş olmasını diledim.

"Kahraman'la Müjde ne alaka Sevil? Sen arkadaşına onun ne kadar tehlikeli bir çocuk olduğunu söylemedin mi?"

Salonun ortasında durmuş öfkeyle bana bakan anneme karşı şokla gözlerimi büyüttüm. "Tehlikeli olan Kahraman değil anne, babası!"

"Kızım, bülbül güle; karga çöplüğe götürür diye bir laf duymadın mı sen hiç? Kahraman'ın babası yüzünden peşine ne kadar çok belalı adamın musallat olduğunu bilmiyor musun? Anlatmıyor muyum ben sana Şükran Teyze'den duyduklarımı?"

"Anlatıyorsun ama-"

"Anlatıyorsam niye bunları Müjde'ye söylemeyip birde üstüne Kahraman'la ikisini yakıştırıp, kızın çocuğa karşı bazı hisler besleme ihtimalinin doğmasına yol açıyorsun!?"

"Ya anne, Kahraman'ın ne kadar iyi bir çocuk olduğunu sen de benim kadar iyi biliyorsun! O çocuk sırf Melek'le babaannesi mutlu mesut yaşasın diye gidiyor geceleri çalışıyor onlara para getiriyor ya! Bu da yetmiyormuş gibi o pislik babasına katlanıyor. İstese sadece kendini düşünüp izini kaybettirip tek başına bir hayat süremez mi? Sürer! Ama sırf Melek'i ameliyat ettirmek için kendi hayatını heba ediyor. Hem de Melek onun gerçek kardeşi bile değilken! Şimdi bu çocuk sırf babası iğrenç birisi diye mutlu olmayı hak etmiyor mu yani?"

"Tabii ki de hak ediyor! Ama Kahraman bile, babasının başına sardığı belalar yüzünden hiçbir kızla düzgün bir ilişki yaşayamayacağının farkında, Sevil. Bu yüzden bütün ilişkilerini yalnızca birkaç gün sürdürüyor zaten! Sen Müjde'yi böyle bir tehlikenin içine atmaya nasıl göz yumabilirsin?"

Gözlerimi büyüterek, "Müjde'yi tehlikeye falan atmadım anne!" diye bağırdım. Sonra da sesimi bir ton alçalttım. "Ben sadece ikisinin birbirine iyi geleceğini düşünmüştüm!"

"Belki başka bir zamanda, başka bir yerde birbirlerine iyi gelebilirler. Ama şu an birbirlerine iyi gelemezler Sevil. Anlıyorum, Kahraman'a üzülüyorsun, mutlu olsun istiyorsun. İnan bunu ben de istiyorum! Ama Kahraman'ın Melek'le birlikte kendine, babasından çok uzakta bir hayat kurması gerek kızım. Babasından kurtulmadan hiçbir kızı hayatına alıp onu da tehlikeye atmaması gerek. Beni anlıyor musun?"

Hiçbir şey söylemeyip sadece başımı salladığımda, annem sesli bir soluk verip pes etmişlikle omuzlarını düşürdü. "Sevil... Bak Müjde'yi Kahraman'dan uzak tutmak zorundasın. Gerekirse ona her şeyi anlat ama Kahraman'a kapılıp gitmesine sakın izin verme!"

AŞKIN PROVASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin