🎬
Kahraman Saygıner'in Anlatımından...
Saatler, 04.44'ü gösterirken; 20 dakika içinde vereceğimiz molayı sabırsızlıkla bekliyordum. 5 saate yakın bir süredir yoldaydık ve yola çıktığımız andan beri uyumuyordum. Çünkü bir başkası araba kullanırken uyuyamamak gibi bir takıntım vardı. Bu yüzden bir an önce dinlenme tesisine gelip, elimizi yüzümü yıkayarak kendimi az da olsa toparlamak istiyordum.
Otobüstekiler de, benim gibi bir takıntı olmayacak ki; hepsi saatlerdir fosur fosur uyuyordu. Gerçi Sevil bir müddet, Müjde'nin seni görünceki tepkisini merak ediyorum o yüzden o uyanana kadar uyanık kalmalıyım diyerek direnmişti; ancak yarım saat önce kendine yenilmiş ve uyuyakalmıştı.
Bilmem kaçıncı rüyasını görmekte olan Müjde'yse; saatlerdir derin bir uykudaydı. Hem de öyle derin bir uykuydu ki bu; asla kıpırdanmıyor, başı cama yaslı bir şekilde durmaya devam ediyordu.
Aklımdan geçenleri hissetmiş gibi bir mırıltı çıkardığında, uyanacağını düşünerek tedirgin oldum. Ancak başını camdan çekip arkasındaki koltuğa yaslayarak uykusuna kaldığı yerden devam ettiğinde, korkulacak bir şey olmadığını anlayıp rahatladım.
Yol boyu camdan yansımasını izlediğim yüzü, net bir şekilde görüş açıma girdiğinde; başımı, yüzüm ona dönük bir şekilde koltuğa yasladım. Ve onu izlemeye başladım.
Kızıl saçlarının taçlandırdığı beyaz teni, otobüsün içini aydınlatmak istercesine parlarken; ortamdaki sıcaklık sebebiyle kızaran yanakları içimde onları sıkma isteği uyandırdı.
Neyse ki bu isteğe uymadım. Ve uyanıp beni yanında gördüğünde ne tepki vereceğini düşünmeye başladım.
Sürekli tehdit ettiği gibi beni döver miydi acaba?
Gözlerimi, kucağındaki ince ellerine indirerek bu anın hayalini kurduğumda; kendimi tutamayıp gülümsedim.
Aslında yanına oturmadan önce kendimi fark ettirmeye çalışmıştım ama uykuyla arasına girmememi istediğini belli ettiğinde bundan vazgeçmiştim. Şimdi de ne zaman uyanacağını ve uyandığında neler yapacağını düşünerek hem geriliyor hem de garip bir heyecanla dolup taşıyordum.
Düşüncelerim arasında boğuşurken, saatlerdir sosyal medyada dolandığım telefonuma döndüm ve karanlık ortamda ışığa bakıp durduğum için yanan gözlerimi dinlendirmeye; bu yüzden de şarkı dinlemeye karar verdim. Ve bu ara her dinlediğimde Müjde'yi hatırladığım o şarkıyı açtım.
Bir güz, bir yaz...
Bu aralar,
Havalar biraz dengesiz.
Bir kasırga,
Aldı gitti elimden,
Sana dair...
Bir küs, bir barışık...
Bu aralar,
Aramız biraz limoni.
Ama çözebiliriz, çözebiliriz...
Eğer istersek.
Özellikle favori kısmım olan nakaratın girmesini beklediğim sırada; beklemediğim bir şey oldu.
Müjde'nin koltuğa yaslı olan kafası, bir anda omzuma düştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN PROVASI
General Fiction"Sana da merhaba, gaddar kız." Deminden beri beni izleyen gözlerini üzerimde hissettiğim Kahraman'ın bir de bana garip bir hitapta bulunması üzerine, tek kaşımı sorgularcasına kaldırarak ona aşağıdan ters bir bakış attım. Ve, "Pardon?" şeklinde bir...
