Chapter 05

582 69 9
                                    


ආරාගෙ බාගෙට පිය උන ඇස්වලින් උනත් එයා දැක්කා... ඒ ඇස් දෙක ඇඳුනේ ඒ කටහඬවල් ඇදෙන පැත්තට.

" මෙතන මොකක්ම හරි වැරැද්දක් වෙනවා. "

ආරාව තමන්ගෙ ඇඟට වාරු කරගත්ත ජිමින් ආරාවත් එයාගෙ luxury car එකට දාගෙන දූවිලි වලාවක් මැදින් ඉදිරියට ඇදුනේ මැඩම්ට කෙල්ල ගැන කිසිම හෝඩුවාවක් ඉතිරි නොකර.

1 year later

" යාහ්..... යාහ්... ඔප්පා... ඔයා ඔය කියන්න හදන්නෙ මේ පාර ඔයාගෙ මේ පුංචි නංගි වෙනුවෙන් පැරිස්වලින් මුකුත්ම ගන්න බැරි උනා කියලද ? "

ආරා ඇස් දෙකත් හීනි කරගෙන එයාගේ චූටි ඉනේ අත් දෙකත් තියාන තොල පෙරල පෙරල හුරතල් වෙන්නෙ බිස්නස් වැඩවලට සති ගානක්ම පැරිස්වල ඉඳලා ආව එයාගේ ඔප්පා ඉස්සරහ.

" ඇත්....තටම.... උනේ.... නම්...  මේක---...."

ඇත්තටම ආරාගෙ ඔප්පට ඉතුරු වචන ටික සම්පූර්ණ කරගන්න බැරි උනේ පස්සත් ගස්සගෙන ගිය ආරා එයාගෙ කාමරයෙ දොර සද්දෙන් දඩන් ගාලා වහලා දැම්ම නිසා.

ආරාගෙ හිතේ එයාගෙ ඔප්පට කියන්න ගොඩක් දේවල් තිබුනත් මේ වෙලේ නම් කෙල්ල හිටියේ දුකින්.

මොකද කවදාවත්ම ඔප්පාට ආරාව අමතක වෙලා නැහැ. ආරාගෙ මුලු කාමරයම හැඩ වෙලා තියන්නෙ ඔප්පා බිස්නස් ටුවර්ස් ගිහින් එද්දි අරන් ආපු එක එක විදිහෙ කියුට් දේවල්වලින්.

ඒත් මේ පාර ඔප්පට තමන්ව අමතක වෙලා කියලා හිතපු කෙල්ල ඔප්පාටත් නොකියාම ලෑස්ති උනේ යුනිවර්සිටි එකට යන්න.

" ආරා...!!! කොහෙද මේ යන්නෙ ? "

කඩිමුඩියේ ඔරලෝසුව දිහා බල බලම පඩිපෙළ බහින ආරා දිහා බලපු ඔප්පා ආරාගෙන් එහෙම ඇහුවේ හැඟීම් නැති ප්‍රශ්නාර්ථ මුහුණකින්.

" යන තැනක කාලා යන්න... " ඒත් ආරා නම් ඒ වචන කනකටවත් ගන්න නැතුව ඇති.

ආරාගෙ සුවිසල් මන්දිරයේ ගේට්ටු විවර වෙනවත් එක්කම ආරා පිටත් උනේ කූඩු වෙලා හිටිය කුරුල්ලෙක්ට නිදහස ලැබුනා වගේ.

" මහත්තයාගෙ හුරතලේ නිසා තමයි මේ ඔක්කොම. "

" හරි හරි අයිරා අම්මෙ... මට ඉතින් ඉන්නෙ එකයිනේ... "

 𝕭𝖊𝖓𝖎𝖌𝖓Where stories live. Discover now