Evet Dark bu senin ismin aslında tam bir isimde değil ama neyse sana sadece günlük diye seslenmek istemedim... Sanırım ben senin sayfalarına bir şeyler yazdığım müddətce beni sevmeyeceksin çünkü ben buraya güzel şeyler yazamam.
Ama bu nelerin güzel olduğunu bilmediğimden değil... güzellikleri güzel kalsın diye kendimden uzaklaştımamdan dolayı...
Şimdi gelelim neden burada olduğuma
Yorgunum. Ama etrafımda olan biten şeylerden ve ya insanlardan değil...
Kendimden...Kendi varlığıma katlanmaktan, nefes almaktan, yemek yemekten, su içmekten, konuşmaktan yaptığım her şeyden, her hareketimden en büyüğünden en küçüğüne yapmam gereken bütün şeylerden yoruldum....
İnsanlar değiştiğimi daha sık söylemeye başladı...hıh :') onlara sormak istiyorum biliyor musun? "bana daha önce hiç dikkatle baktınız mı ki sizler? Nasıl biri olduğumu ya da ne sevdiğime dikkat ettiniz mi?" Diye ama cavabını bildiğim şeyleri sormaktan yoruldum. Bu yüzden susuyorum.
Peki sence sesiz çığlıkları biliyorlar mı? Kimsenin duymadığı ama herkesi delirten o çığlıklar. Ben çok yakından tanıyorum mesela onları çünkü hatırı sayılır bir süredir benimleler.
Ah biliyor musun? Bu gün biri benimle kavga etmeye çalıştı ama sonra nasıl olduysa- ki bence benim tepkisizliğimle alakalı- birden daha fazla sinirlenip çekti gitti. Aslında kavga edebilirim ama insanlarla muhatap olmayı pek sevmediğimden görmezden geliyorum.
Çünkü Kelimeleri bile hakketmeyen insanlara saatlerce kendimi anlatmaktan yoruldum!!...o yüzden genellikle kısa keserim. Diğerleri beni hastalıklı biri gibi görüyor ama umurumda değil !! Ben duygusuz biriyim. Nefret, kıskançlık, kin, mutluluk, sevgi, aşk, sempati, ve sayamadığım diğer duygular hiç birini hissetmiyorum!. Hepiniz ölse yok olsanız umurumda olmaz! Sadece, sadece rol yapıyorum sizi yüzünden size uyum sağlamaya çalışıyorum...çünkü kimse beni anlamıyor
Annem bile....Meleğim bile.
Hatta Bana ne dedi biliyor musun? "Farklı olduğunu biliyorum ama yalandan da olsa uyum sağla. Diğerleri gibi ol"...
Ne yani bu mu?! Bu kadar mı?! Sizin istekleriniz!, sizin seçiminiz!, sizin düşünceleriniz!. Peki ya "BEN" ?! BENİM DÜŞÜNCEM?! BENİM HİSSETTİKLERİM?! YA BENİM KAYBETTİKLERİM?!
Neden?...neden? ben size ne yaptım? neden çocukluğumu, duygularımı içime gömdünüz? neden ruhumu öldürdünüz? neden herkes her istediğini yaparken ben bir şey istediğimde adam öldürmüşüm gibi bakıyor sunuz bana?
Merak etmeyin... Bende kendimden nefret ediyorum...bende ölmek istiyorum, bende yok olmayı ya da hiç var olamamayı çok istiyorum. Ama yapabileceğim bir şey yok özür dilerim.
Beni ben olarak hiç bir zaman görmediniz ve bundan sonra da göremeyeceksiniz çünkü ne zaman gerçek benliğimi ortaya çıkarmaya çalışsam insanlar beni geri çekiyor...git-gide...dibe daha derine... Bende artık uğraşmayı bıraktım ve insani bütün duyguları kaybettim ve artık geri getiremeyeceğimi çok iyi biliyorum çünkü ne zaman gülsem hep o günün gecesi ya da sonra ki gün mutlaka ağlarım hatta daha dürüst bir şekilde söylemek gerekirse ben hiç bir zaman gerçekten gülmedim. Gerçekten mutlu olmadım.... gerçi sahte güldüğüm zaman bile bu kadar ağlarken gerçekten gülersem mutlu olursam ne olur düşünmek bile istemiyorum...
Ama meraklanma çünkü bana yapılanlar canımı hiç acıtmıyor. Hissetmiyorum. En azından şimdi...
Evet geceleri ağlıyorum ama ne acı hissediyorum ne de niye ağladığımı biliyorum. Boş...her şey o kadar boş ki ne yaşadığımdan ne de hissettiklerimden bir şey anlıyorum. Tek bildiğim çok yorgun olduğum.
Şimdi gidiyorum Dark ama yakında yine görüşeceğiz...
24 şubat//
Küçük kız
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
