Biliyor musun? Dün akşam çok garip bir şey oldu...
Dün var oluşumdan özür diledim hatta kendimden iğreniyorum dedim ya...
Heh işte o akşam bir rüya gördüm ve seninle paylaşmak istedim.
Rüyamda tamamen boş ve karanlık bir yerde yalnız olduğumu ve önümde de bir yol olduğunu gördüm. Açıkçası nereye çıktığını yada sonunda ne olduğunu merak ettim ve yol boyu yürüdüm.
Ve inanamayacaksın ama sana anlattığım yıkık dökük eve çıkardı beni yol.
Koca bir enkaz gördüm aynı anlattığım gibi. Buna pek şaşırmadım çünkü kendimi biliyorum. Ama... ama sonra onu gördüm. Yaralarla dolu bedeni, kanayan kanatları, zincirlerle dolu bedeni, oydu... onunla göz göze geldiğimde olduğum yere çakıldım sanki. Düşünmeyi bıraktım. Sadece ona odaklandım. Ama o bu halime gülümsedi. Sonra yavaşça yanıma geldi...
"Merhaba"
"..."
"Noldu? Neden konuşmuyorsun?"
"..."
"Beni görmek seni incitti mi?" Yüzü düşmüştü.
"Sen... sen nasıl?" Şaşkındım ama bir o kadar mutlu. Çünkü o benim kıymetlimdi...
"O kadar çok mu iğreniyorsun benden?"
"Ne?" Ve bir şok daha...
"Hani kendimden iğreniyorum demiştin ya o yüzden öyle söyledim" dedi ve devam etti...
"Şuan olduğun kişi olmadan önce sen bendin... Küçük kız"
3//Mart
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
