Unicode
ဖုန်းမှန်လင်းလာကာ ဝင်လာတဲ့မက်ဆေ့ကြောင့် မိုးစက် စာသင်နေရင်းကဖွင့်ကြည့်မိတယ်။
*လမင်းစောင့်နေကျနေရာမှာ ရောက်နေပြီ မိုးစက် *
လမင်းဆီကပဲ။မိုးစက်တို့တွဲပြီးကတည်းက အပြန်ဆို အမြဲတမ်းအတူတူပြန်ကြတယ်။ မိုးစက်အတန်းအရင်ပြီးရင်တော့ သူ့တို့အဆောင်နားမှာသွားစောင့်နေတတ်ပြီး လမင်းကအရင်ပြီးရင်တော့ မိုးစက်တို့အဆောင်ရှေ့က သစ်ပင်အောက်ကခုံတန်းလေးမှာလာစောင့်နေတတ်တယ်။
*အင်း ခနနော် လမင်း။ မိုးစက်တို့အတန်းလည်း ခနနေပြီးတော့မယ် *
စာကိုခပ်မြန်မြန်ပဲ ပြန်ပို့လိုက်တယ်။မိုးစက်တို့တွဲလာတာ ဒီနေ့နဲ့ဆို ၁၃ရက်ရှိပြီ။လမင်းက ထင်ထားတာထက်ပိုပြီး လူကပ်ပြီးတော့ အချွဲသန်တဲ့ကောင်မလေးမှန်း သိခဲ့ရတယ်။ ချစ်ရတဲ့သူမို့လို့လည်း သူဘယ်လိုပဲနေနေချစ်နေရတာပဲ။လမင်းနဲ့ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီဆိုတဲ့အကြောင်း ဦးဟန်ကိုပြောဖြစ်တော့ ဦးဟန်က မြန်လိုက်တာဆိုပြီးအံ့ဩနေသေးတယ်။ဒါပေမယ့်အပြည့်အဝနားလည်ပေးတဲ့ဦးဟန်ပါ။
" အဲ့တာဆို ဒီနေ့ဒီမှာပဲရပ်လိုက်တော့မယ်နော် "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ တီချယ် "
ဆရာမထွက်သွားတော့မိုးစက်စာအုပ်တွေ မြန်မြန်ပဲလွယ်အိတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။
" အမယ်လေး ဖြည်းဖြည်းသိမ်းလည်းရပါတယ် မိုးစက်နွေရယ်။ နင့်ကောင်မလေးကထွက်မပြေးပါဘူး "
မိုးစက်မှာ ငြိမ်းဆုစံပြောတဲ့စကားကြောင့်ပါးစပ်မစိနိုင်။ လမင်းသော်တာက ငါ့အပိုင်ပါလားဆိုတာပီတိဖြစ်ရတာလည်း အမော။
" ချစ်တာကိုး သွားပြီနော် ဘိုင့် ဘိုင် "
" ကြွ ကြွ "
မိုးစက်လည်းသူငယ်ချင်းတွေကို နှုတ်ဆက်ပြီးခက်သွက်သွက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ သူတို့ကိုပြောပြတုန်းကလည်း နင်ခြေလှမ်းတွေပျက်နေကတည်းကငါတို့ရိပ်မိပါတယ် ဆိုပြီးသုံးယောက်လုံးက တစ်သံတည်းထွက်လာကြတယ်။မိုးစက်ဒီနေ့တစ်နေ့လုံးလမင်းကိုမတွေ့ရသေး။ဘတ်စကတ်ဘောက ကျောင်းတွင်းမေဂျာချင်းပြိုင်ပွဲနီးနေလို့ မိုးစက်တို့မနက်အစောကတည်းကလာလေ့ကျင့်ရတယ်။မနက်ပိုင်း ဖုန်းလေးပဲခနပြောဖြစ်တယ်။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Our destiny
Fantasiaကံကြမ္မာတွေကိုသာ ကိုယ်တိုင်ရေးရဖို့အခွင့်အရေးရှိခဲ့လို့ရှိရင်လေ မင်းနဲ့သံသရာအဆက်ဆက် တွေ့ခွင့်ရဖို့ဆုတောင်းမိမယ်။ ဆိုးရွားလှတဲ့ကံကြမ္မာတစ်ကွေ့မှာတွေ့ခဲ့ရင်တောင်မှ မင်းကငါ့အတွက်လှပတဲ့ဆုတောင်းလေးပဲ။
