Bu sayfayı sana ayırıyorum (yeniden)
Nasıl olsa bölümlerim okunmuyor artık nasıl olsa hiçbir yerde gözükmüyor sana ulaşamıyorumda artık o yüzden buraya herşeyi yazabilirim
Eğer bunları okursan en azından bana şunu de
"-nasılsın"
Sadece bunu de en azından halimi hatırımı anlatıyım sana, halini hatırını sorayım sonra konuşmak için bahane olur bana
Her hikaye yarım kalır bazen yeniden başlar buna nazaran aklıma o sevdiğim diziden bi tirad geldi aklıma
"Beni korkutan yokluğun değil, yokluğuna alışmak" bu aralar onu söylüyorum kendi kendime sonra sıkılıyorum hayaller kuruyorum mazide yaşadıklarımızı düşünerek avutuyorum kendimi.
Sonra bu aralar çok çaresiz hissediyorum kendimi yalnız hissediyorum mesela bu yüzden konuşacak birilerine ihtiyaç duyuyorum ama yok maalesef yalnızlık çok zormuş be.
Ve hala bunca yorgunluğa ve zahmete rağmen yaşamaya devam ediyorum ya en çok o komiğime gidiyor.
Tekrar kuryeliğe başladım piyasanın altında kazanıyorum paket başı olmasına rağmen çok az geliyor çok fazla borcum var bu yüzden izin yapmıyorum 14 gün oldu işe başlayalı izin yapmadım her gün 12 saat çalışıyorum durmuyorum didiniyorum ama olmuyor yetmiyor bugün 2300 lira haftalık aldım elektrik doğalgaz internet faturası kredi kartı dönem borcu 1000 lira da kuzene borç var hiç bir şey kalmadı bu hafta benzini kredi kartından halledicem artık ve işin garibi ay sonu 6 bin lira ödemem var ne yapıcam bilmiyorum artık gerçekten ben bu duruma nasıl geldim böyle bunları oku lütfen ve yaz bana çaresizlik zor geliyor bunları belki yarın belki 1 ay sonra belki 1 yıl belki 10 yıl sonra okuyacaksın bilemem ne zaman kullanıcaksın bu programı ama elbet kullanıcaksın eminim bundan seni tanıyorum gidiceksin bu programa ve benim hesabımı kontrol ediceksin buna inanıyorum o gün geldiğinde halim belki daha iyi olacak ama yinede sana ihtiyacım olacak bundan şüphen olmasın çünkü ben buyum işte bu kadar mışım meğersem neyse
Benim nefes aldığım sürede okursun umarım bunları çünkü ondan sonrası hiçbir şey ifade etmeyecek.
