Kalbin ağrıyorsa eğer,
Üzerine beni koy geçer.
Lakin ben hep öyle yapıyorum..
Sevmek yetmiyor seni,
Özlemeye ise doyamıyorum.
Her gün kendime kızıyorum,
Ellerini tutup öpemedim diye.
Her gece yatmadan önce seni,
Her sabah kalkınca da yine seni,
Her an seni düşünüp,
Sadece seninle büyüyorum.
İçtiğim sularda toz aramıyorum,
Sadece seni görmeyi umuyorum.
Seni düşünüp kahr oldukça,
Hemen bir ateş yakıyorum,
Sonrada tenime değdiriyorum.
Acısından duramayınca,
Sana daha çok aşık oluyorum..
Bazen kelimeler sığmıyor satırlara, seni anlatmaya,
Bazense anlatamıyorum seni iki satır boşluğa.
Ya ben cahilim, yada ben çok aşığım..
Karanlıktan korkuyorum artık
Sana bir şey yapacak diye..
Aklıma kötü şeyler getiriyor...
Her sabah erken kalkmak için can atıyorum,
Çünkü her sabah yeni bir Meysa doğuyor ufuktan,
Yeni bir hayata adım atıyorum sanki.
Sanki bir ben var içimde,
Bir de sen..
Bu dünya çok küçük yapılmış,
İkimize yuva olsun diye.
Bir evde bir biz olalım,
Kimse olmasın başka..
Artık yeni bir hayata adım attım,
Sadece senin ve benim olduğum.
Bu hayattan çıkarsam eğer ölürüm..
Bu şiiri ve öncekileri okuyanlar halimden anlar, Meysa'mın anlaması yeter.. Seni seviyorum Gülüm...