Sevgili günlük diye başlarsın bazen,
Vaktini onu düşünerek geçirip,
Hayallerinle beslersin aşkını,
Tutkuyla büyütürsün onu.
Kelimeleri boşlukta seçemeyebilirsin,
Hatta bazen onu anlatamazsın,
Anlamadığından değil de,
Sanki boşlukta sen varsın.
Böyle bir tane roman okusam dersin,
Onu bitirip bir tane daha dersin,
Bir tanelerin ardı arkası kesilmez,
Ama sen yine ona uygun sözcük bulamazsın.
Aşk budur işte.
Bir hücresine dahi dokunmadan,
Bakışlarından uzakta yaşamak gibidir.
Usulca yaklaşırsın uzaklardan...
O yüzlerce kilometre uzaktadır belki,
Ama sen her gece onunla yatarsın,
Her sabah onunla güne başlarsın,
Yatağın anlamsızca o kokar,
Sanki hala ordaymış gibi!
Soluk soluğa kalırsın uykularında,
Nefesin kesilir ona dokunduğunda,
Rüya mı gerçek mi bilemezsin,
Sadece o an öylece izlersin.
Güzelliğinde ki tatlılıktan,
Saçlarındaki o yumuşaklıktan,
Gözlerindeki o uçurum bakışlar,
Beni benden alıyor.
Sanki kafamın içinde o var,
Kalbim onun malı,
Sanki bedenim bile ona ait,
Bende onun kölesi..
