ကမၻာေပၚမွာ မ်က္ႏွာအေျပာင္ဆုံးသူကို ျပပါဆိုရင္ ကိုကိုေခတ္သစ္ကို ျပရမယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာေျပာင္လွေျပာင္လွနဲ႕ သူ႕ကိုမမီ၊ သူက ရွယ္ပလန္နဲ႕ကိုေျပာင္တာ။
မေန႕တုန္းက ထမင္းစားေနရင္းနဲ႕ သူ႕မွာ ေလာေလာဆယ္ ပိုက္ဆံတစ္ျပားမွမရွိေသးလို႔ ဓာတ္ဆီလည္း မဝယ္နိုင္ပါဘူးတဲ့၊ ဆိုင္ကယ္ထဲမွာလည္း ဆီတစ္စက္မွမရွိေတာ့လို႔ ေက်ာင္းကို အန္တီ့သားနဲ႕ ကပ္လိုက္သြားလို႔ရမလားတဲ့ေလ။ သူနဲ႕တြဲလို႔ အိမ္ထဲကေန အိမ္အျပင္ကိုေတာင္ ထြက္ခြင့္ပိတ္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေမကိုေလ သူမို႔ေမးရဲတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေမကလည္း ဘဝေဟာင္းက ေက်ာင္းေျပာင္းေတာ့မွာမို႔ လမ္းမႀကဳံဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတာကို သူက ဘာျပန္ေျပာတယ္မွတ္လဲ။ လမ္းႀကဳံေအာင္လို႔ သူပါ ေက်ာင္းေျပာင္းလိုက္မယ္ေလတဲ့...
အဲ့ေတာ့ ေမေမဘာမွျပန္မေျပာနိုင္၊ လူႀကီးျဖစ္တာမို႔ ကေလးနဲ႕ၿပိဳင္ၿပီး ဇြတ္ျငင္းေနရင္လည္း မေကာင္းပါဘူးလို႔ထင္ထားပုံရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႕ပဲ သူေျပာတာကို လက္ခံေပးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ေက်ာင္းမေျပာင္းခိုင္းေတာ့ဘူး။
အဲ့ေတာ့ ဒီကေန႕ ကြၽန္ေတာ္ သူနဲ႕ ေက်ာင္းအတူသြားရမယ္။
💬ကိုကိုေရ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေနၿပီ
မက္ေဆ့ဂ်္ပို႔လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲကေနထြက္လာတယ္။ ၿခံတံခါးေတြဘာေတြေသာ့ခတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္ေတာ့...
"မနက္စာ ဘာစားခ်င္တုန္းကိုကို... ေၾကးအိုေကာင္းေကာင္းရတဲ့ဆိုင္ေတာ့သိတယ္ စားမလား"
"စားေလ... ပိုက္ဆံက မင္းရွင္းရမွာပဲကို"
"ရွင္းမွာပါဗ်ာ... ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူပဲဟာကို"
ကြၽန္ေတာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လွည့္သြားတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ဟိုဘက္လွည့္လိုက္မွ ပိုေပၚလာတဲ့ သူ႕နား႐ြက္ရဲရဲေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ခြီးခနဲ...
"ဘာရယ္တာတုန္း"
ကြၽန္ေတာ့္ရယ္သံၾကားေတာ့ ဒီဘက္ျပန္လွည့္လာၿပီး ပတ္ခနဲရန္ေတြ႕တယ္။
