Artık Öldüğüme Göre, Memnun Musunuz?

14.Bölüm:

"Uzun zaman oldu, Kont."

Shesam kontun önünde derin bir reverans yaptı.

Birkaç haftadır Kont Ruth ile ilk kez karşılaşıyordu. Bey olmasına rağmen zamanının çoğunu başka bir köşkte geçirmiştir.

Shesam'ın geldiği villada bir sürü korkutucu adam vardı. Hiçbir şey yapmamış olmasına rağmen, Shesam onun gözdağı yüzünden ezildiğini hissetti.

Yönlendirildiği oturma odası zırhlar ve silahlarla süslenmişti. Bir düşmanın alanına adım atmaktan doğan biri olarak korkuyla sarsıldı.

Az önce ortaya çıkan kontun görünüşü de Shesam'ı avladı.

Belki de ağladığı için gözleri kızarmış ve şişmişti.

Buna rağmen, kont öfkeli görünüyordu. Düşman generalinden intikam alacak gibiydi.

Shesam kontun karşısındaki koltuğa oturdu. Tüm vücudunun titremesini bastırdı.

"Muhasebe durumu nedir?"

"...Kont, Leydi Lorona'nın öldüğünü duydu mu?"

"Bunun açık olması gerekmiyor mu!? O benim kızım!!"

"Hyii—! Üzgünüm..."

Konttan öfke yayılıyordu. Yoğunluğu havayı sallamaya yetiyordu. Shesam titredi.

Orada bulunan askerler -kontun astları- da onun yüksek sesi karşısında şok oldular.

"Loron...! Lorona öldü...! Ben şimdi ne yapacağım...?!"

Ayağını yere vurarak çığlık atan kont, öfke nöbeti geçiren bir çocuk gibi göründü.

Astları acı dolu ifadelerle ona baktı. Sanki onun üzüntüsünde yankılanıyordu. Aynı zamanda, kederli görüntüsüne hayran kaldılar.

Ancak Shesam etkilenmemişti.

Leydi Lorona'yı gerçekten önemsiyorsan, neden onu terk ettin?

Shesam, gerçekte kontun gerçekten bencil bir baba olduğunu biliyordu.

Kont, bir soylu olarak sorumluluklarını bıraktı ve sosyal çevrelerden çekildi. Villasında gizli kalır ve parasını su içer gibi harcardı. Hepsi eski ihtişamını yeniden yaşamak uğrunaydı.

Bölge yönetimine gelince, her şeyi Lorona ve Shesam'a bıraktı. Öyle ki, yapması gereken tek şey belgeleri imzalamaktı.

Lükse çok para harcayan zorba karısından ve Lorona'yla sürekli sınırlarını aşan en küçük kızından vazgeçti.

Kont, Lorona'yı sonuna kadar övmesine rağmen mezuniyet törenine bile katılmadı.

Kontun onun için yapabileceği en iyi şeyin Lorona'yı övmek olduğu bilinen bir gerçekti.

İster bir insan olarak, ister bir baba olarak, Kont'a saygı gösterilemezdi. Ne olursa olsun, o hâlâ Shesam'ın efendisiydi, bu yüzden şikayet edemezdi.

"Kont, genç hanımın ölümüne üzülmek doğal. Bana gelince, kayboldum..."

"...Ne? Benden daha üzgün olduğunu mu ima etmeye çalışıyorsun?

Kontun gözlerinde keskin, soğuk bir parıltı belirdi.

Shesam aceleyle başını salladı.

"Tabii ki değil. Ben sadece bir hizmetkarım. Kontun -gerçek babasının- hissettiği üzüntüyü muhtemelen kaldıramam.

"Açıkçası."

"Kont ailesinin şu anda yaşadığı mali zorluklar hakkında sizi bilgilendirmek istiyorum..."

"...Ne? Yani bu parayla mı ilgili?"

Kont'un yüz ifadesi öfkeden utanmaya dönüştü.

"Evet, aslında kontun ailesi son birkaç yıldır ciddi bir mali sıkıntı içinde. Leydi Lorona'nın çabaları sayesinde başardık ama gördüğünüz gibi..."

"...Ne demek istiyorsun?"

En ufak bir fikri olmayan kont öne doğru eğildi.

Shesam çantasından bir yığın belge çıkardı ve onları masanın üzerine yaydı.

Kont bir belgeyi eline aldıktan sonra çaresizce kağıdı çevirip gözlerini kısarak onu anlamaya çalıştı.

"...Bu bir ödünç kitap mı? Evimin neden borç alması gerekiyor?"

"Size birçok kez söyledim, kont ailesinin büyük bir bölgesel geliri yok. Kraliyet ailesinden hala yıllık harçlığımız olduğu için şimdiden şanslı sayılırız."

"Aldığım ödüle ne oldu?"

"...Gitti."

"Mümkün değil!!"

Kontun ten rengi değişti.

Tıpkı Shesam gibi, başarılarından elde ettiği ödülün, ancak düzgün bir şekilde yönetilirse sonraki birkaç nesil boyunca devam edeceğine inanıyordu.

Ancak, söz konusu ödül uzun zaman önce kullanılmıştı.

"B, kim Allah aşkına...?"

"Özür dilerim kont, çoğu bu villanın bakımı için kullanıldı."

"... ne-"

Kontun yüzü tüm rengini kaybetti.

"Burada sadece silahlar ve aletler yok. Çevredeki arazi bir yana, bu villayı satın almanın ve yönetmenin maliyeti. Kontun tüm bunlara yatırdığı para miktarı ödülü aştı.

Aslında. O villada onlarca eski asker toplanırdı.

Kont Ruth, özledikleri savaş için toplandıklarına inanıyor gibiydi ama gerçek öyle değildi.

Savaş bittikten sonra mevzilerini kaybetmişlerdi. Şu an itibariyle bir avuç işsizden başka bir şey değillerdi.

O villaya giderlerse kendilerine yiyecek, giyecek ve barınma garantisi verilecekti. Bu nedenle, bütün gün tembellik edebilirler.

Zamanlarını kontun himayesinde rahatça geçirdiler ve tüm mal varlığını tükettiler.

"...Mümkün değil."

"Gerçek bu. Üstelik eşiniz..."

"Belverassa'nın nesi var?"

"...Sosyal etkinlikleri için her gün benden çeşitli takılar ve elbiseler almam isteniyor... Şu an itibariyle istekleri mümkün değil."

Suskun kont şaşkınlıkla Shesam'a baktı. Masanın üzerindeki ödünç kitap yığınına bakmaya devam etti.

Şimdiye kadar Leydi Lorona bir para politikası taslağı hazırlamıştı. Bölgedeki işlerin yanı sıra yeni işlerden gelir elde ediyor, borcu kapatmak için iş ortakları ayarlıyordu... Ancak hanımın vefatı ile gelecekte yeni bir gelir bekleyemeyiz. Dolayısıyla borca ​​batabiliriz..."

"Ne demeye çalışıyorsun...?"

Kont ima edilen şeyi anlayabileceğini sanmıyordu. Ağzı karaya vurmuş bir balık gibi çırpınarak nefesini tuttu.