Artık Öldüğüme Göre, Memnun Musunuz?

26.Bölüm: 3.Gün(3)

Çalışma odasındaki koltuğa çöken Zerio alnındaki teri çaresizce sildi.

Daha önce kendisine verilen faturada yazan miktar ve rakamlar çok saçmaydı.

"...Hendrick, Miez Corporation'ın bu kadar büyük bir miktarı kaldırabileceğinden emin misin?"

"Bu kadar alçakgönüllü olma. Son işlem hemen tükendi mi? Oldukça itibar kazanacağından eminim ve taleplerle dolup taşacağız."

"Ama hala..."

Endişeli Zerio'nun aksine, Hendrick kanepede rahat bir şekilde otururken ona gülümseyerek bakar.

Adam, komşu Spica İmparatorluğu'ndaki tanınmış bir şirketten geliyordu. Miez Corporation'a Senz kumaşıyla ilgilenme teklifiyle yaklaşan oydu.

"Geçen sefer oldukça şanslıydık. Nakliye işi yapan bir şirket, uzun bir yolculuk için dayanıklı bir kumaş istedi. Bu yüzden hepsini birden satmaya karar verdim. Kesinlikle mükemmel bir değiş tokuştu, ama..."

"O zaman, lütfen bu sefer de bol bol satın alın. Miez Corporation olduğu için kendimize güveniyoruz."

"...Anlıyorum."

Yüzünde belli belirsiz bir gülümsemeyle Zerio, Hendrick'in teklif ettiği anlaşmanın şartlarına baktı.

Orada yazılan satın almaların istenen sayısı, önceki sayının birkaç on katıydı.

Sayı büyük olsa da, satın alma fiyatı olağanüstü. Üstelik hemen teslim edilecek. Bir önceki işlemde Senz kumaşın itibarını öğrenen müşterinin daha fazlasını sorduğu düşünülürse zor olmamalı ama...

Hendrick'in gülümsemesi içten görünüyordu.

Kendinden emin görünüyordu, en ufak bir endişe belirtisiyle dizginlenmiyordu.

Bu yüzden Zerio bir şeylerin ters gittiğini hissetti.

... Milady burada olsaydı...

Lorona'nın ölümünden memnun olmasına ve ne kadar bencil olduğunun farkında olmasına rağmen Zerio bunu düşünmeden edemedi.

Sözleşmeyi imzalaması gerekip gerekmediğini sormak için can atıyordu.

Senz kumaşının kaliteli olduğuna inanıyordu. Ticaret devam ederse, şirketi destekleyecek ana ürün olacaktı.

Ancak gelişme çok hızlıydı.

Son alışverişlerinin üzerinden iki hafta geçmemişti. Normalde, komşu bir krallıktan bu kadar çok kumaşı teslim etmek için birkaç ay gerekiyordu. İki krallığın ikili ve hatta dostane bir ilişki içinde olduğu düşünüldüğünde bile -soruşturmalar ve tarifeler gibi- prosedürler göz önüne alındığında, kumaş önceden hazırlanmış gibi görünüyordu.

Bu yüzden Zero kendini rahatsız hissetti.

"Neden tereddüt ediyorsun? Geçen sefer sayıyı azaltmayı bile reddetmiştin."

"Yani, çünkü bu kadar fazlaysa, hazırlık yapmam gerekecek..."

"Böylece? Peki, neden tüm depomuzu size ödünç vermiyoruz?"

"Bu-"

Neden aşırı cömert davranıyor?

Eski Zeroo olsaydı, fırsatın üzerine atlardı.

Ancak, Lorona ile ortak olduğu süre boyunca kazandığı deneyim, sonunda işlemin tuhaflığını fark etmesine izin verdi.

Lorona'nın neden ilk sözleşmeyi imzalama konusunda bu kadar isteksiz olduğunu belli belirsiz anlamıştı.

...Bayan.

Lorona her zaman sağduyuluydu. Yargısı yalnızca gözlerine çarpan şeye değil, aynı zamanda duruma da bağlıydı. Bu şekilde, her zaman doğru kararı verdi.

Bu sayede şirket büyüyerek bugünkü haline geldi.

Zerio onu unuttuğu için utanıyordu.

Açgözlülükle kör olmuş, Lorona'ya olan minnettarlığını unuttu.

O günden beri Aslan'ın söylediği sözler kalbinde yankılanmaya devam etti.

Aslan'ın da dediği gibi şirket ancak Lorona'nın çabaları sayesinde bu noktaya gelebildi.

Son iki gündür sözleri Zerio'nun aklından çıkmamıştı.

Lorona'yla iş yaptığı günlere dönüp baktığında, Zerio gerçek bir tüccar olarak aklını geri kazanmaya çalıştı.

Kısa bir süre sonra Hendrick onu karşılamaya geldi.

Lorona'nın ölümünden kısa bir süre sonra olsaydı, Zerio hiç tereddüt etmeden sözleşmeyi imzalardı.

Aslan'a teşekkür etmeliyim...

"Bay Zerio ?

Hendrick nedense ısrarcı davranıyordu. Gülümsemesi bir tüccara aitti.

Ancak Zeroo şu anda Miez Corporation'ı denetleyen ticaretin başkanıydı. Orada başarısız olursa, Loroan'a borcunu ödeyemezdi.

"Teklif için çok minnettarım. Siparişe mümkün olan en kısa sürede devam etmek istiyorum."

"O zamanlar-"

"—Ama bazı komplikasyonlar nedeniyle bugün hemen yapamam."

Hendrick duraksadı. Gülümsemesi değişmemişti ama etrafındaki atmosfer soğumuştu.

Zerio, gözdağının farkına varırken, nazik bir tüccar ifadesine sadık kaldı.

"En azından yarın öğleden sonraya kadar bekleyebilir misin?"

"Yarın öğleden sonra...?"

"Evet, o zamana kadar durum çözülecek. Kumaşı depolamak için de bir depomuz olacak."

"Olurdu..."

Hendrick, Zerio'ya bakmadan önce bir şey düşünüyormuş gibi elini çenesinin altına koydu.

Zerio da ona baktı. Sonra uzağa baktı.

"Şartlar böyleyse, yardım edilemez."

"Anlıyor musun? Söylemeye çalıştığım şey, bu imkansız. Eğer sana zor geliyorsa başka bir firmaya teklif getirsen bile şikayet etmeyeceğim."

"Hayır, sana bu teklifi tam da bu şirketin ne kadar etkili olduğu için getirdim."

Zerio, Hendrick tarafından karıştırıldı. Adam bu söze tamamen ikna olmuş görünüyordu.

Hendrick'in teklifi başka bir yerden almakla tehdit edeceğini düşündü.

"İlginiz için teşekkür ederim."

"O sadece doğal. Ne de olsa uzun bir ilişkimiz olacak."

"Hendrick'in kocaman bir kalbi var."

"Hayır, hayır, eminim Zerio kendi zorluklarını yaşıyordur. Ne yazık ki artık danışacak başka kimsen yok."

"... Ha?"

Hendrick'in sözleri bir an için Zerio'nun tüccar yüzünün kaymasına neden oldu. Gülümseyen Hendrick'in ne düşündüğünü anlayamıyordu.

Sonra, hissedebildiği tek şey sonsuz korku oldu.

"Görüşürüz."

Zerio donmuş haldeyken, Hendrick göründüğü andaki aynı hafif yürüyüşle odadan ayrıldı.

Sırtını gören Zerio bir çeşme gibi  terletmeye başladı.

Az önce ne dedi...?

Bu şirket görünüşte yalnızca Zerio tarafından yönetiliyordu.

Lorona hakkında çok az şey biliniyordu. Diğer herkes için o bir iş danışmanıydı.

Yine de Hendrick, Lorona ile hiç tanışmamalıydı.

Lorona'nın yokluğundan bunaldığımı biliyor muydu?

Vücudundaki tüm kanın donduğunu hisseden Zerio, elindeki faturayı şaşkınlıkla tutarken ayağa kalktı.