Kara Kalp BxB

2. Bölüm

  İYİ OKUMALAR ❤

Astsubay yanıma geldi. Sert bakışları ve kendinden emin duruşu ile yüzüme bakarak konuşmaya başladı.

''Niye arkadasın asker?'' yeterince kalın olan sesi kulaklarıma dolduğunda yutkunmaktan ve hızlı nefes alıp vermekten  ağzımı açamadım.

''Kime diyorum asker!'' sesi diğer konuşmasına göre daha yüksek çıkmıştı.

''Özür dilerim komutanım alışkın değilim.'' duruşumu dikleştirip yüzüne baktım. 

''Alışacaksın o zaman burası yapamadığında vaz geçeceğin bir yer değil!'' çatılan kaşları ve kısılan gözleri ile beni süzdü.

''Özür dilerim komutanım.'' biraz daha bağırıp azarlamaya devam ederse bu sefer korkudan bayılacaktım.

''Herkesten sonra sen koşmaya devam edeceksin yine durduğunu görürsem 2 tur daha fazladan attıracağım.''

''Emredersiniz komutanım.'' sayabildiğim ne kadar küfür varsa ettim. Bu adam neden bu kadar acımasızdı.

''Koşmaya devam et.''

''Emredersiniz komutanım.'' asker selamı verip koşmaya devam ettim. Arkamdan benimle koşmaya devam etti. Herkes koşusunu bitirmiş alana bende bitirmiştim ama 2 turum daha vardı. Koşmaya devam edecekken astsubayın beni çağırmasıyla  alana gittim.

''İlk başta herkes 50 mekikle başlasın. Mekik pozisyonu al asker!'' herkes yere yatıp mekik pozisyonuna geçti. Bacaklarım koşmak dan deli gibi acısa da en azından mekikte bacaklarımı dinlendirme fırsatım vardı.

''Başlayın!'' emriyle herkes başladı.

Mekikler elliyi geçmişti. Yapamıyordum diğerleri gibi ama elimden da fazla bir şey gelmiyordu. Astsubayın sert bakışları üstümden hiç ayrılmadı ve bu seferde yanı başıma geldi.

''Hızlı ol asker. Sen nasıl erkeksin?''

''Emredersiniz komutanım.'' böyle bir erkektim işte diğerleri  gibi değildim. En az 100 tane çektirmişti mekik. 

''Kalk ayağa asker'' acıdan sızlayan karnımı ovaladım. Yanımda söylenip astsubaya küfür eden çağtay ise kendine gelmiş rahat ola geçmişti.

''40 tane şınav çekilecek. Şınav pozisyonuna geç!'' yine başlamıştık. Bu gün işkencenin ilk günüydü galiba veya bunlar daha başlangıçtı.

50  tane şınava kadar saydığımı hatırlıyorum içimden. Benim yapabildiğim ise 30 taneydi. Dörde kadar sayıp geri sayıyordu bastan yada kaçta kaldığımızı sorduğunda yanlış cevap deyip tekrar saydırtıyordu. Yapamadığımın komutan farkındaydı ve sert bakışlar sabahtan beri üstümdeydi. Sabahtan beri gözüne batıyor olmam kötü bir şeydi benim için.

''Adın ne senin asker!''

''Eren Polat, İstanbul , emredin komutanım.''

''Eğitim bittiğinde buradan ayrılmıyorsun anlaşıldı mı asker?''

''Emredersiniz komutanım'' bir anlığına bile olsa ölmeyi diledim.

''Ayağa kalk  ve rahat ol da dinle beni. Bu günlük bu kadar yeter. Yarın aynı saatte burada olun.''

''EMREDERSİNİZ KOMUTANIM!''

''Gidebilirsin asker!'' ama ben gidemem.

''SAĞ OL!'' herkes uzaklaştı ve sadece alanda ben ve o kalmıştık. Sert bakışları üstümde etrafımda dolandı.

''Neden bu kadar güçsüzsün ?''

''Bilmiyorum komutanım.''

''Erkek dediğin bu kadar güçsüz olur mu?''