Kara Kalp BxB

4. Bölüm

  iyi okumalar❤

  Gözlerime vuran ışıkla araladım gözlerimi. Saate baktığımda 08.01 olduğunu görünce hızla kalktım ayağa. Dün gece çıkardığım kıyafetlerimi giydim tekrardan. Odadan çıktığımda mutfaktan gelen sese doğru yürüdüm. Mutfakta tanımadığım birini görünce şaşırdım. Beklediğim kişi farklıydı ve karşıma başka adamın çıkması aklımın ucuna gelmezdi. Yanına ilerledim biraz daha  beni görünce duraksadım.

''Günaydın ufaklık.'' komutanıma göre daha keyifli ve samimi biriydi.

''Şey günaydın.'' 

''Komutanını merak ediyorsan duştaydı iner birazdan.'' kafa salladım. Sevgilisi mi? acaba diye düşündüğümde içimin acıması bir olmuştu. Ne ara bu kadar sahiplenmiştim onu bilmiyorum ama başkasının olmasını beklediğim bir şey değildi.  Bir süre sonra mutfağa giren alazla dikkatim onu buldu. Bütün moralim yerle bir olmuştu. 

''Günaydın.'' bana bakarak söylemediği için mırıldanır gibi ' günaydın.' dedim sadece.

''Günaydın ayıcık. masaya geçin beyler geliyorum birazdan.'' ses çıkarmadan masaya oturdum. Ayıcık neydi?  be koca adama ayıcık mı denir?. Çok sürmeden benim boylarımda olan çocukta geldi yanımıza. O kurgu kitaplarının kime ait oldukları şimdi anlaşılmıştı.

''Alazın anlattığına göre yeni gelen askerlerdensin sen dimi? askerlik nasıl gidiyor zor mu?''

''iyi gidiyor.'' soğuk ve sert verdiğim cevap alazın bakışlarını bana çevirdi. Dün ki halimden eser yoktu. Yeşil gözlere aldırış etmeden tabağıma döndüm.

''Hep bu kadar  soğuk musun ya? alaz hiç öyle bahsetmemişti senden. '' Beni ona mı anlatmıştı? Hayır gülemem soğuk kanlılığımı korumam lazım.

''İnsandan insana değişiyor tavrım.'' 

''Anladım.'' Yalandan bir gülümsemeyle yüzüne baktım.

''Bende alazın kardeşi sayılırım. Adım ekin memnun olduğum bu arada.'' Kardeş?

  kardeşi sayılırım dedi. kardeşi değil demek ki . Biraz soru sormaktan zarar gelmez herhalde.

''anladım. Kardeş derken nasıl kardeşlik?  yani arkadaş  veya aile arasında ki kardeşlik mi?  Hiç birbirinize benzemiyorsunuz o yüzden sordum.'' gülümsedim.

''Alazı babam 16 yaşındayken eve getirdi. Ben o zaman 6 yaşındaydım. Gerisini anlatman pek uygun olmaz sanırım.'' alaz evlatlık mıydı yani? daha çok şey bilmek istesem de daha fazla soru sormadım.

''Anladım.'' ekin konusunda Çok endişelenmeme gerek yoktu o zaman. Alazın tavırları bana olduğu gibi ona da soğuktu. Ama bana olmadığı kadar daha yumuşaktı ona karşı. Doğaldı tabi ama ne biliyim daha önce onu bu kadar yumuşak görmediğim için kıskanıyordum galiba. 

''Hadi çıkalım biz geç kaldık yeterince. Eren sende okuldan eve geçiyorsun.''  kahvaltım bitmemişti ama cümlesiyle ayağa kalktım hemen.

''Tamamdır ayıcık gidin siz.'' 

''Ekin insanların yanında bana böyle seslenip durma.'' uyarıcı sesi beni susturacak tondaydı ama ekin gülümsüyordu. Bir ben mi bu kadar çok korkuyordum bu adam dan. 

''Tamam tamam.'' yeşil gözler tekrardan beni bulunca yürümem için işaret etti. 

Evden çıkıp kapının önünde duran arabaya bindik. Arabayı çalıştırdığında ben cama yaslanmış dışarıyı izlemekle meşguldüm. Bana biraz daha kibar ve samimi olsa bir adım atmaya çalışacaktım. Ama bu kadar sertken bırak adım atmayı yüzüne bile bakmaya korkuyordum. Arada bana baktığını fark etsem de kafamı ona çevirmiyordum.