Sevda Ateşi

Muhabbet

-Açsana şu kapıyı...

-Tamam...

...
..
.

-Sakin ol lütfen... bak yeminle senin isteğin dışında hiçbir şey yapmadım yapmıyacağım da... özür dilerim... lütfen içeri geç ve yemeğini ye, öyle git... bak şimdi çıkıp eve gidersen ailen seni azarlar...

Kız oğlanın hafif fitillemeleriyle sakinledikten sonra kendine geldi. Düşünmeye başladı. Gerçekten de eve gitse çok büyük azar işitecekti. Bunu hissetmiş olacak ki oğlanın teklifini kabul etmişçesine, giydiği palto ve çantayı vitrine asıp deri koltuğa oturdu.
Oğlan o içeri geçince çocuklar gibi şen şakrak olmuşçasına yemeği hazırlamaya gitti. Birden aklına dank etmişti.

- Lan yemek yandı!

Oğlanın mutfağa koşuşunu görünce eli eteğinde olan kız yerinden doğruldu. Ve mutfağa doğru koştu.

-Noluyor?... uff çok kötü kokuyor...

-Yanmış...

- Bende güzel yaparsın sanmıştım...

- Beni oyalayan sen suçlu ben...

Kız utancından yüzünü gizlemeye çalıştı..
Oğlan en doğru anın bu olduğunu düşünerek kıza doğru gitti ve ellerini tuttu.

-Korkma... biraz konuşabilir miyiz.

Kız masum bir kediymişçesine ittat ederek kafa salladı. Kızın sağ elinden tutarak masaya doğru götürdü. Karşılıklı oturur vaziyete büründükten sonra duygularını açıkça ifade etmeye çalıştı...

- Bu yaşadığımız aile yapına uygun değildir anlıyorum... Fakat şunu söylemeliyim ki bunu ikimizde isteyerek yaltık.

Kız yüzünü ekşitti.

- Sen her ne jadar kabul etmek istemesen de dunu beraber bile isteye yaptık. Bu duygusal ve istemsizce olan bir şeydi bana göre... eğer seni üzdüysem ve zorla yaptığımı düşünüyorsan...

Sözünü bitiremeden kız araya girdi.

-Hayır! Haklısın galiba karşılıklı anlam veremediğimiz bir duygu patlamasıydı... lakin bana da hak vermelisin ki ilk defa hayatımda biriyle öpüştüğüm için buna çok alelacele ve çok ummadık bir anda yakalanmak benim için kolayca kabul edilebilecek bir şey değildi.

-Anlıyorum.

-Ve şunları da eklemem gerekiyor ki benim için hala bir yabancı olsan da sana anlatmam gerktiğini hissediyorum... Benim annem çok katı birisidir. Evde sürekli olarak disiplin halinde büyüdüğüm ve baskı altında olduğum için böyle şeyler aile yapıma asla uygun değil...

-Senik için peki?

Kız afalladı.

-Nasıl yani?

-Yani diyorum senin için uygun mu?

İlk defa böyle bir soruyla karşılaşıyor ve oğlanın zekası karşısında ezildiğini hissediyordu.

-Ne alaka ki şimdi?

-Bence önemli olan senin ne düşündüğün.

-Ailen seni dinliyor kolay tabii...

Oğlan kızla alay edercesine sırıttı.

-Neden gülüyorsun?

-Benim ailemin baskıcı olmadığını nereden çıkardın?

-Söylemlerinden öyleymiş gibi hissettim... değil mi?

Oğlan hem gülmeye devam ederek hemde kafasını hayır dercesine sallayarak salladı ve;

-Çok pardon... sinirim bozuldu... sandığın gibi değil.

-Neden öyle dedin peki?... yani neden düşüncelerimizin önemini vurguladın?

Oğlan ellerini bağdaş kurdu.

-Yani onlara söylemezsen, asıl senden haberleri olamaz...

-Hmm. Oyun oyna diyorsun yani...

-Bir nevi...

-Bu çok kötü.

-Nedenmiş?

-Günah bir kere onları kandırmış oluyorsun.

-Günah mı?... demin günahları dudağında hissetmiştim ama sen bilirsin!...

Oğlana doğru sertçe bakarak sandalyedeki yastığı fırlattı.

-Tamam... tamam... sakin ol.. hadi boş yaptık yemeğimizi yapalım da yiyelim...

....

Makarnalarını atıştırıyorlardı.

-Cidden sadece makarna mı yapıyorsun?

-Evet annem mutfağa girmeme kızar...

Oğlan bunu çok saçma buldu.

-Neden?

-bilmiyorum takıntısı var galiba...içeri bile almaz...

-Tuhafmış...

-Evet... hem sen sanki çok mu yapıyorsun?

-Normalde çok iyi yaparım...

Kız alay edercesine güldü. Oğlan onu bozmakla kızın gülüşünü utanca çevirmekten kendini alıkoymadı.

-yakmamın nedenini hatırlatmayayım...

Kız kıpkırmızı oldu. Daha fazla utanmasını istemediğinden oğlan geri çekildi. Ortamı neşelendirmek ve onu daha rahat yapmak için kıza sorular sormaya çalıştı.

-Kendinden bahseder misin?... yani karşılaştığımızdan berli hiç doğru düzgün konuşamdık... seni yüzünle biliyorum bana ruhunu açabilir misin?

Sözlerini ince ince seçiyor oluşu, kızı ona daha çok bağlıyordu. Gamzeleriyle olan konuşması ise onu bitirmekle kalmıyor harap bir vaziyete sokuyordu...
...
..
.