you ain't worth my love | hyunlix ✓

2.0 | Final

Oy ve yorumu unutmayınn

Keyifli okumalaaaaaaaar

*******

[Yazar'ın Gözünden]

10 Yıl Sonra....

"Kollar düz!"

Felix yüzünde sert ve disiplinli bir ifadeyle genç dansçıların arasında dolaşıyor, gözüne çarpanların duruşunu düzeltiyordu.

Zayıf ve nereden bakarsanız bakın dalgın olduğu anlaşılan genç kıza doğru eğildi. "Garam." Genç kız öğretmeninin tepkisinden korkarcasına baktı. Öğretmenleri başarılı bir dansçıydı, on yıldan fazla süredir dans ediyordu.

Felix muhteşem bir öğretmendi ama Minho'yla birlikte kurduğu akademide başarısının yanı sıra disiplini ve idealistliğiyle bilinirdi.

"Dersten sonra yanıma gel!"

Çocuklar arkadaşlarına acır gibi başlarını salladılar, şimdiden cenazesini nereye gömeceklerini düşünüyor gibiydiler.

"Son kez tekrar alıyoruz! Sonra sizi salacağım söz."  Gençler öğretmenlerinin önderliğiyle nefes nefese rutinlerinin üstünden tekrar geçtiler. 

Felix kocaman gülümseyerek elerini çırptı. "On beş dakika mola veriyoruz." Gururla yorgunlukla yere yıkılan öğrencilere baktı. Kendisi de lisede aynı şekilde ter dökmüştü.

Odasına gidip koltuğuna yığıldı. Şimdi on yıl geçmişti o güzel günlerden, yirmi sekiz yaşındaydı. Yaşlanmış gibi hissediyordu Felix. 

"Lix-ieeee!"

Neşeyle kafasını kapıdan içeri uzatan sarışın sevgilisine gülerek baktı Felix. On yıl geçse, bin yıl geçse bile bazen bazı şeyler değişmiyordu. "Hoşgeldin sevgilim."

Hyunjin güler yüzüyle sevgilisini kendine çekerek dudağına ufak bir öpücük kondurdu. "Hoşbuldum."

Felix yüzündeki kocaman gülüşüyle sevgilisinin saçını kulağının arkasına attı. "Erken mi bitti bugün prova?"

"Hıhım."

Hyunjin yüzünü buruşturarak alnını sevgilisinin omzuna dayadı. "Yorgunluktan ölüyorum, yürüyemiyorum, birazdan üstüne bayılacağım."

Felix sağlık nedenlerinden ötürü dans kariyerine öğretmen olarak devam etmeyi seçse de Hyunjin ait olduğu sahneden hiç inmemişti. Hayallerine teker teker ulaşmış, dünya üzerinde milyonlarca hayranı olan ünlü bir dansçı olmuştu. Modern dans denince ilk akla gelen isimdi artık.

Felix gülerek gözlerini devirdi. "Bayıl bir de Feriha."

"Hocam." Kapı tıklatılarak yavaşça açıldı ve içeri Garam girdi. "Girebilir miyim?"

"Gel Garam." dedi Felix Hyunjin'i odanın diğer tarafına fırlatırken. "Otur lütfen."

Garam masanın önündeki büyük koltuklardan birisine oturdu, kendisini bu büyük odada küçücük hissediyordu.

Zaten hayranı olduğu ve dünyalar kadar saygı duyduğu Hyunjin ve Felix'le aynı odadayken rahat oturmak çok mümkün değildi.

Garam akademinin ilk öğrencilerindendi, dokuz yıldır tanışıyorlardı o yüzden aralarındaki ilişki öğretmen öğrenciden çok fazlasıydı. İkisi de abi gibiydi Garam için.

Kendini Arjantin futbol takımıyla maç yapan Konyaspor gibi hissediyordu.

Felix Garam'ın titreyen ellerine baktı ve kendisini gülümsemeye zorladı. "Nasılsın Garam?"