you ain't worth my love | hyunlix ✓

1.5

Oy ve yorum unutmayın bebeklerr keyifli okumalar (bu bölümlük yazarın gözünden kısmını normal fontla yazıyorum)

[Yazarın Gözünden]

Felix çaresizce gittikçe silikleşen Hyunjin'in silüetine baktı. Olmazdı. Böyle olmazdı. Öylece gidemezdi.

Narin elleri hızla yanaklarını sildi ve ayağa kalktı. Hızlı adımlarla sevdiği çocuğa ilerlemeye başladı. "Hyunjin. Hyunjin dur!"

Hyunjin durmuyordu.

"Yalvarırım dur bir saniye." Felix koşar adımlarla Hyunjin'in önüne geçip dikilmeye başladı. Kızarık yüzüyle kararlı bakışlar atıyordu.

"Böylece gitmene izin vermeyeceğim. Ben açıklama yapmadan olmaz." Hyunjin boş gözlerle baktı.

Felix konuştukça onun canı yanıyordu.

"Felix çekil."

"Hayır çekilmeyeceğim."

'Çekil işte... senden gitmeyi benim için daha zorlaştırma Lee Felix.'

Felix'in titreyen eli Hyunjin'in yüzüne uzandı. Tereddütte kaldı önce, sonra kendisini toparlayıp Hyunjin'in yanaklarından süzülmekte olan göz yaşını sildi.

Hyunjin ne ara ağlamaya başlamıştı?

Felix'in içi acıyordu. "Birkaç şey söyleyeceğim. Sonra istersen gidersin ama önce dinle beni bir."

Gözlerini kapattı, güç almak istermiş gibi yumruklarını sıktı. Kendisini açıklamak zordu. Daha yeni kabullendiği hislerini şimdi tüm çıplaklığıyla sunacak mıydı?

Hyunjin'in hisleri karmakarışıktı. Siniri nedense geçmiyordu, her hücresi oradan uzaklaşmasını söylüyordu. Felix onu tekrar kıracaktı, yeniden canı acıyacaktı.

"Öncelikle özür dilerim. Sana kullanılmış hissettirdiğim için."

'Özür dileme, bu beni daha çok kırmaktan başka bir işe yaramıyor.'

"Ama gerçekten yanlış anladın. Bana kendimi açıklama fırsatı dahi vermedin Hyunjin! Doğru düzgün oturup konuşmak varken benden uzak tuttun kendini."

'Sen benden kaçtın. Konuşmak istediğimde, düşüncelerimden kaçmak için sana sığındığımda elimi tutmadın.'

"Evet senden kaçtım. Evet yüzümü göstermedim evet resmen sana hayalet muamelesi yaptım. Ama hepsi için mantıklı bir sebebim vardı."

'Sesimi duymadın.'

"Bu söyleyeceğim sana iğrenç hissettirebilir. Benden nefret bile ettirebilir ama söyleyeceğim."

'Bana zaten iğrenç hissettirdiğini bilmiyorsun ve asla anlamayacaksın sanırım.'

"Aramız böyle saçma salak belirsiz kalsın istemiyorum çünkü."

'Aramız kaldı mı ki bizim? Bana verdiğin güvensizlik duygusu ve nefret ne olacak? Yüzüne bakıp gülümseyemiyorum bile.'

"Hyunjin sanırım ben... Ya hatta sanırım değil. Hyunjin ben senden-"

'Felix... Ben artık senden-'

"-hoşlanıyorum."

'-nefret ediyorum.'

İkisi de tir tir titriyordu şimdi. Soğuktan mıydı?

Hyunjin şaşkınlıkla Felix'in yerden kaldıramadığı suratına bakıyordu. İçinde bir şeyler kopmuştu. Cidden böyle salakça bir şey için miydi bunca tantana?